search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Tekst: Marte van Santen Fotografie: Marcel Bakker Buiten de bubbel Ted Brandsen


Artistiek directeur Het Nationale Ballet Met welke ervaringen uit andere branches kunnen


zorgprofessionals en beleidsmakers in de zorg hun voordeel doen? In de serie ‘Buiten de bubbel’ vragen we dat aan


kopstukken uit verschillende sectoren. Deze keer: choreograaf Ted Brandsen, artistiek directeur van Het Nationale Ballet.


Stimuleer medewerkers om hun stem te laten horen “Als choreograaf heb ik bij veel verschillende gezelschap- pen gewerkt. Wat me altijd opviel, is dat er vaak slecht naar dansers werd geluisterd. Ze moesten vooral hun mond houden en gewoon doen wat er werd gezegd. Maar met die manier van leidinggeven kom je niet verder. Dus toen ik zelf de baas werd, besloot ik het anders aan te pakken en doorlopend in gesprek te gaan. Dat bleek nog niet zo makkelijk. Dansers zijn gewend zich dienstbaar op te stellen en daarom van nature meestal niet mondig. Je moet ze dus echt stimuleren hun stem te laten horen. In de zorg zal dat op veel plekken vast ook zo zijn. Bij ons gezelschap doen we dit bijvoorbeeld door eens in de zes weken bij elkaar te komen voor een zogenaamde ‘green roomsessie’. We praten dan over alles wat er leeft. Van douches die niet goed schoongemaakt worden tot de vraag of we, vanwege de discutabele mensenrechten daar, wel voor een optreden naar een bepaald land moeten gaan. De ene danser kruipt makkelijker uit zijn schulp dan de andere. Dat heeft met cultuur te maken — wij hebben ruim honderd dansers met 29 verschillende nationaliteiten in ons gezelschap — maar ook met het nest waar je uitkomt. Mag je er zijn, voel je je goed genoeg of is de wereld tegen je? Zelf heb ik de mazzel gehad dat mijn ouders me in elke stap van mijn carrière hebben gesteund. Als ik iets van hen heb geleerd, is het wel dat vertrouwen geven vertrouwen oplevert.”


Maak elk individu


medeverantwoordelijk “Net als in de zorg gelden binnen het ballet sterke gezags- verhoudingen, werken we nauw samen en zijn we altijd op elkaar aangewezen. Tel daarbij op dat de danswereld enorm competitief is en dat we met jonge, ambitieuze mensen werken— als balletdanser moet je uiterlijk op je 38e met pensioen — en je snapt dat grensoverschrijdend gedrag overal op de loer ligt. In het begin van mijn carrière heb ik zelf ook weleens te maken gehad met avances van een gezaghebbend persoon. Toen ik de boot afhield, werd ik een maand lang doodgezwegen. Dit is het einde van mijn carrière, dacht ik. Dat bleek niet het geval, maar ik ken genoeg verhalen waarbij het wel slecht afliep. Ook verbaal geweld — ‘je bent te dik, je ziet er niet uit, wie denk je wel dat je bent’ — was vroeger heel normaal. Gelukkig is er wat dat betreft veel veranderd. We communiceren opener, hebben formele én informele inspraak georganiseerd en een ‘code of conduct’ opgesteld. Aan die gedragscode met zes gedeelde overtuigingen hebben trouwens alle medewerkers in ons gezelschap meegeschreven. Inclusief de dansers dus. Door iedereen deelgenoot te maken, maak je ook iedereen verantwoordelijk voor de uitvoering.”


Sla een brug tussen opleiding


en praktijk “Dansers beginnen heel jong met hun professionele op- leiding, vaak al op hun achtste of negende. Zijn ze goed


031


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92