Tekst: Martijn Reinink Fotografi e: De Beeldredaktie/Guido Benschop


049


Oud-judoka en physician assistant Anicka van Emden


‘Ik stopte cold turkey, maar heb de sport nooit gemist’


“


Met de winst van een Olympische medaille maakte Anicka van Emden (37) haar sportdroom waar én de weg vrij voor haar loopbaan in de zorg. De judoka werd physician assistant.


Wát gaaf, dát wil ik ook. Dat


was wat ik dacht toen ik Mark Huizinga op de Spelen van 2000 in Sydney goud zag winnen. Ik was 13 en judode op nationaal niveau. Dan weet je dat je talent hebt, maar de weg naar de Olympische Spelen is nog heel lang. Bovendien verdien je niks met judo, dus ik kon me niet alleen op de sport richten. Ik moest er wat naast doen, en dat heb ik ook altij d gewild. Geneeskunde sprak me aan, maar ik


was bang dat ik niet de discipline zou hebben om die opleiding met topsport te combineren. En dat is wel gebleken: over de hbo-studie Medisch Beeld- vormende en Radiotherapeutische Technieken heb ik uiteindelij k bij na tien jaar gedaan. De mix van zorg en techniek vond ik écht leuk, maar er waren perioden dat ik om de week in het buitenland zat. Dat ik de studie toch heb afgerond, heb ik vooral te danken aan de hogeschool, waarvan ik alle tij d en ruimte kreeg, en aan het Westeinde ziekenhuis. Daar heb ik eerst stage gelopen en kreeg ik later een fl exibel contract aangeboden als radiodiagnostisch laborant, voor 8 tot 16 uur in de week. Als er een toernooi was, kreeg ik altij d vrij , ook al was de formatie te krap. Ik had het geluk dat mij n leiding gevende een sportfanaat was.”


Dat ik werkte naast het judoën, daar hebben mij n prestaties op de mat niet onder geleden. Ik vond het juist fij n om af en toe in een andere wereld te stappen. En ondanks dat heb ik tóch een Olympische medaille gewonnen. Als ik daaraan terugdenk, krij g ik


nog kippenvel. Een EK is mooi, het WK is groot, maar de Spelen zij n iets magisch. Daar komt niets bij in de buurt. Ik heb er onwij s van genoten. Al stond ik twee weken later weer in het ziekenhuis. Toen werd ik wel her- kend door patiënten. Nu komt dat nog zelden voor, en dat vind ik helemaal niet erg.


Fotootjes maken Voordat ik naar de Spelen ging, lonkte het sociale en maatschappelij ke leven al. Doordat ik maar een beperkt aantal uren per week in het ziekenhuis was, miste ik diepgang, feeling met collega’s, functieoverstij gende taken. Het was fotootjes maken en weer weg. Ik wilde meer. Me verder ontwikkelen. En ik had mij n grote sportdroom waargemaakt, dus dit was hét moment. Ik stopte cold turkey, maar heb het


judo nooit gemist. Ik ben direct full- time gaan werken en heb een post-hbo computertomografi e gevolgd, maar de behoefte aan meer uitdaging en medische verdieping bleef. Die vond ik


in de opleiding tot physician assistant neurologie in het Franciscus Gasthuis & Vlietland. De sfeer op de afdeling is goed en het is een interessant specia- lisme. Ik doe zaal en poli, maak zelf echo’s en krij g volop kansen om me verder te ontwikkelen.


Grappen van collega’s Wat ik meeneem uit mij n topsport- loopbaan? Dikke knokkels vol artrose. Op de radiologieafdeling maakten collega’s weleens grappen dat het mij als judoka niet lukte om het dopje van het infuus los te krij gen. Gelukkig zij n mij n vingers nu weer redelij k genor- maliseerd. Verder heb ik zeker bepaalde waar-


den uit de topsport meegenomen. Zo zit ik niet snel bij de pakken neer bij tegenslag of negatieve feedback. En de wil om te verbeteren, ja, die zit wel echt in me.


Anicka van Emden (1986) stond in de gewichtsklasse tot 63 kg meerdere keren op het podium bij EK’s en WK’s. Tijdens de Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro won de judoka brons. In 2022 rondde ze haar opleiding tot physician assistant af. Ze werkt op de afdeling neurologie in het Franciscus Gasthuis & Vlietland.


”


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100