Column 011
Nathan Hutting is fysiotherapeut en bestuurslid van VvAA
Symposium Kies voor de toekomst
Het 25e Rode Hoed Symposium voor medisch specialisten op 2 oktober 2024 gaat over het vormgeven van vooruitgang in de zorg. Met het thema ‘Kies voor de toekomst’ komen vragen aan bod als: hoe bewerkstelligen we een andere rol voor medisch specialist en ziekenhuis? En hoe zorgen we dat individuele en organisatorische belangen secundair worden bij het inrichten van een regionaal zorgnetwerk? Ook komt het rapport ‘Medisch Specialist 2035’ van de Federatie Medisch Specialisten aan bod. Meer info:
mediforum.nl. Inschrijven kan via
vvaa.nl/ledenvoordeel.
Nieuwe sollicitatieronde arts M+G Vertrouwen
Was u erbij op 21 juni? Op deze dag vierden we het 100-jarig bestaan van VvAA met het jubileumcongres ‘Leve de zorgprofessional’. Het was een fanatische dag die voor mij de perfecte combinatie bracht van inhoud, ontspanning en verbinding. In de plenaire opening sprak Marcel Levi over het
en forensische geneeskunde Vanaf 1 augustus 2024 kunnen kandidaten solliciteren naar een oplei- dingsplek voor de verschillende profi elopleidingen arts Maatschappij + Gezondheid en voor de profi elopleiding foren sische geneeskunde. De sollicitatieperiode sluit op 7 september 2024. De opleidingen starten in maart 2025. Informatie en aanmelden:
artsmg.nl/solliciteren.
vertrouwen in de zorg(professional). Vertrouwen is in mijn ogen de basis van alles. Stel u zich eens voor dat u een relatie heeft met een persoon die u niet vertrouwt, dat u moet samenwerken met een collega die u niet vertrouwt, of dat u naast iemand in de auto zit wiens rijkwaliteiten u niet vertrouwt. Dat is vast geen prettige gedachte. Hoe zit dat dan in de zorg? Uit de ‘Barometer Vertrouwen in de Gezondheidszorg’ van het Nivel (2022) blijkt dat burgers veel vertrouwen hebben in beroeps- groepen en instellingen in de zorg. Opvallend is dat slechts 26 procent van het panel vertrouwen heeft in de zorgverzekeraar. Uit het in opdracht van VvAA uitge- voerde onderzoek ‘Van verschil naar verbetering’ (2023) blijkt dat ongeveer 60 procent van de deelnemende praktijkhouders weinig tot geen vertrouwen ervaart vanuit zorgverzekeraars en omgekeerd heeft ook
Onvergetelijke patiënt
In de rubriek ‘Onvergetelijk’ vertellen zorgprofessionals over die ene patiënt of cliënt die een onuitwisbare indruk op hen heeft gemaakt. Aan wie moet u nog altijd terugdenken? Wilt u uw ontroerende of grappige verhaal delen met de le- zers van Arts en Auto? Mailt u dat dan (maximaal 450 woorden) naar
redactie@artsenauto.nl o.v.v. Onvergetelijk. Wilt u ook uw beroep en leeftijd vermelden? Wie weet komt uw bijdrage dan in een volgende editie van Arts en Auto.
Vertrouwen is in mijn ogen de basis van alles
60 procent weinig tot geen vertrouwen in zorgverzeke- raars. En wantrouwen leidt tot regeldruk en bureaucra- tie, een fenomeen waar het nieuwe kabinet hopelijk een speerpunt van maakt. Zonder vertrouwen geen goede samenwerking en vooruitgang. Ik put hoop uit het Integraal Zorgakkoord waarin het
Als VvAA-lid: maakt u deel uit van het grootste zorgcollectief van Nederland met zorgprofessionals uit alle beroepsgroepen • heeft u toegang tot relevante kennis over de zorg •wordt u geholpen door deskundige, betrokken medewerkers • kunt u klant worden bij VvAA Groep voor advies, producten en diensten • profiteert u van exclusief ledenvoordeel • ontvangt u 10 x per jaar het magazine Arts en Auto en/of 3 x per jaar de special Arts en Auto Student
werken vanuit vertrouwen in plaats van wantrouwen genoemd wordt voor het behouden van zorgprofessi- onals, en waarin als uitgangspunt genoemd wordt dat zorgprofessionals vertrouwen, professionele ruimte en autonomie moeten krijgen zodat zij hun cruciale rol bij de transformatieopgave kunnen vervullen. Ik wens dat dit geen ijdele hoop is en dat alle betrokkenen (zorgprofessionals, politiek en zorgverzekeraars) hun verantwoordelijkheid nemen. Daar moeten we maar op vertrouwen. Ik wens u een heel fi jne zomer toe!
nathan.hutting@
vvaa.nl
FOTO: NADINE DANIELA PHOTOGRAPHY
VvAA-leden
Korting voor
Oproep Tekst: Wim Pollen Illustratie: Marcel Leuning Onvergetelijk 039 Onverwachte wending “
Wim Pollen (GGZ-arts, niet prakti- serend) zal niet snel de patiënt uit zijn huisartsenjaren vergeten die op een dag voor een hoestje op het spreekuur kwam.
Een Indonesische man. Klein van pos- tuur, zeer donker van huid. Al op leef- tijd, bijna 80 jaar. Alleenstaand. Goed- lachs; altijd in voor een grapje waar hij zélf het hardst om moet lachen. Hij lacht luid en hinnikend; zeer aanstekelijk. Ik zie hem regelmatig. Hij heeft diabetes mellitus, maar hij houdt zich slecht aan de leefadviezen. Suiker nooit echt goed gereguleerd. Zijn medicatie (“ik heb weer obatjes [1] nodig, doc”) gebruikt hij wel trouw. Pillen slikken lijkt hem in de genen te zitten. Ook zijn gewrichten spelen hem parten.
Hij loopt een beetje krom en moeizaam door de arthrose (“ik ben overal stijf, doc, behalve waar ik zou willen”). Ook daar slikt hij graag pillen voor. En hij smeert overdadig en ruikt dus altijd naar de Obat Matjan[2]. Hij hoest al een paar weken. Zelf denkt hij dat dat door zijn sigaren komt. Over
zijn longen hoor ik alleen weghoestbare rhonchi. Door het roken, denk ook ik. We besluiten een foto te laten maken van zijn longen wanneer de hoestdrank geen enkel effect sorteert. De röntgenoloog belde. Hij had een
verontrustend beeld gezien op de thorax- foto. Een aantal verspreide ophelderin- gen, waarschijnlijk tumoren. Of ik een interne verwijzing naar de longarts kon accepteren. Longkanker waarschijnlijk. Helaas reeds uitgezaaid. Het vervolg is verrassend: een oproep
van de GGD. Voor de assistente en voor mijzelf. De assistente moet een Mantoux- test laten doen en ik moet voor een X-thorax, want als student kreeg ik een BCG. Wij hebben beiden contact gehad met een tuberculosepatiënt. De heer Pronk blijkt miliaire[3] tuberculose te hebben, een zich door het lichaam verspreidende vorm van tuberculose. Die is weliswaar niet heel erg besmettelijk, want geen ‘open tuberculose’, maar toch… Hij stond al een tijdje op de wachtlijst
voor het verzorgingshuis schuin tegen- over zijn huis. De tuberculose (en niet te vergeten de intensieve combinatiethera- pie met agressieve middelen) verzwakte
hem zodanig dat alleenwonen niet lan- ger kon. Maatschappelijk werk van het ziekenhuis regelde alles voor hem. Hij leefde nog een aantal jaren en verloor nooit zijn zelfspot (“lalang[4] vergaat niet”) en gevoel voor humor (“adoe[5] doc, wat heb ik m’n sigaren gemist in dat ziekenhuis”).
[1] Obat= medicijn [2] Obat matjan= tijgerbalsem [3] Milia= gerstekorrels [4] Lalang= onkruid (maleis) [5] Adoe= maleise uitroep
Hij verloor nooit zijn zelfspot en gevoel voor humor
”
Iedere (para)medisch professional heeft wel een patiënt (gehad) die hij of zij nooit vergeet. U stuurde ons zoveel indrukwekkende verhalen voor deze rubriek dat we voorlopig geen nieuwe inzendingen kunnen verwerken. U hoort het als dat weer kan.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100