Reacties 081


Berend van Doorn In Arts en Auto 01-02 stond een interview met anios Berend van Doorn, die aangaf zich moeilijk te kunnen voorstellen dat er nog artsen zijn die hun werk niet als baan maar als hun identiteit zien.


Wat een fantastisch mooi, persoonlijk en kwetsbaar artikel. Ik wil Berend een hart onder de riem steken. Laat hem vooral doorgaan met wat hij aan het doen is. Al verwacht ik wel veel weerstand van de oudere generatie. Daarmee bedoel ik iedereen vanaf mijn eigen leeftijd (bouw- jaar 1983). Als dokters uit deze generatie zouden


meegaan in het gedachtegoed van Berend, dan begeven ze zich op glad ijs. Dan zouden ze naar zichzelf, hun kinde- ren en (ex-)partners moeten toegeven dat ze vroeger wél een keus hadden. Name- lijk dat ze hadden kunnen kiezen voor hun partner en kinderen. Niemand wil actief terugkijken, de verantwoordelijk- heid bij zichzelf zoeken en spijt hebben. Ik verwacht dus veel ontkenners (veiliger dan spijt hebben) en tegenwerking. Van- daar een groot hart onder de riem. Ingrid Snijdewind, Arts M+G, infectieziekte bestrijding


Singlereizen Op vvaa.nl/ledenvoordeel biedt Arts en Auto doorlopend verschillende arrangementen met korting en leuke extra’s aan.


Als single lid van VvAA voel ik me enigszins gediscrimineerd omdat de arrangementen alleen te boeken zijn voor twee personen. Het ‘ledenvoordeel’ op de website voor de single is absoluut geen 'voordelige' keuze. Wellicht een idee om toch ook eens een aanbieding speci- fiek voor de single reiziger op de website te zetten (ze zijn er wel namelijk). Germine Mochel, neuroloog


Naschrift: Het is zeker niet zo dat alleenreizende leden de arrangementen op vvaa.nl/ledenvoordeel niet kunnen boeken. Het is wel een feit dat hotels en reisorganisaties bij hun vanafprij- zen meestal uitgaan van twee personen in een gedeelde tweepersoonskamer. Hotels tellen steeds minder ‘echte’ eenpersoonskamers. Wanneer een alleenreizende een hotel boekt, krijgt deze vaak een tweepersoonskamer toegewezen, waarbij een toeslag voor alleen- gebruik geldt. We hopen dat u er begrip voor


heeft dat wij hier als redactie weinig aan kunnen veranderen. U heeft ons wel aan het denken gezet,


dat wil zeggen dat we op onze reispagina’s misschien ook standaard de prijs voor één persoon moeten vermelden, zodat de indruk wordt weggenomen dat alleen leden die een kamer delen onze arrangementen kunnen boeken. Uw suggestie om ook eens een aan- bieding voor single reizigers op te nemen, houden we zeker in gedachten. Redactie Arts en Auto


Waardering In zijn redactioneel (Arts en Auto 03) spreekt hoofdredacteur Martijn Reinink zijn waardering uit naar zorgprofessionals die voor hem persoonlijk van grote betekenis zijn geweest. Zoals de verpleegkundige die hem leerde een luier te verschonen.


Bij de eerste regels van deze column kwam in mij op dat ik als huisarts bij de geboorte van een kind op huisbezoek ging en zeker bij de eerste ook allerlei praktische zaken (waaronder het verwis- selen van een luier!) besprak. Die ‘kraam- visites’ zijn tegenwoordig niet meer vanzelfsprekend en dat betreur ik. Sinds drie decennia is er aan de basis van het contact tussen arts en patiënt ongeloof- lijk veel veranderd, met forse consequen- ties voor beiden, waarvoor nauwelijks aandacht bestaat en waarvan ten onrech- te wordt aangenomen dat het niet anders kan en dat elke nieuwe ontwikkeling wel een positieve ontwikkeling zal zijn. Generaties lang had een consult/visite


een klassiek beloop: voorgeschiedenis, anamnese, lichamelijk onderzoek, aan- vullende onderzoeken, differentiaal diagnose, diagnose en beleid, en progno- se. Steeds wordt er geroepen dat de pati- ent centraal moet staan. Dat gebeurde bij dit beloop, maar nu niet meer. Naar de voorgeschiedenis wordt niet of nauwe- lijks meer gevraagd, want in het digitale dossier ligt van alles opgeslagen wat als zodanig moet functioneren. Wat wel of niet relevant is, doet niet meer ter zake. Eenmaal ingebrachte fouten (dat zijn er vele) krijg je er nauwelijks meer uit. Een anamnese wordt nauwelijks meer


afgenomen. De huisarts heeft in een paar woorden de klacht digitaal door- gebriefd aan de specialist en wanneer een patiënt binnenkomt, meent die dus te weten waarvoor de patiënt komt. Ik vroeg systematisch naar angst en naar de


gevolgen van de klacht voor het dagelijks leven. Nu krijg je algemene vragenlijsten. Lichamelijk onderzoek is een stiefkindje geworden. Misschien gebeurt het nog bij het eerste contact, maar daarna lopen steeds meer contacten digitaal. Ik onder- zocht élke patiënt lichamelijk en ontdek- te zo hoe beperkt woorden zijn. Van heel veel aandoeningen ontdek je pas de ernst wanneer je mensen onderzoekt. Wat betreft aanvullende onderzoeken


zie je tegenwoordig steeds vaker dat deze worden gedaan voordat überhaupt de pa- tiënt wordt gezien. En bij de differen tiaal diagnose komt AI om de hoek kijken, maar veelal is de patiënt dan al verdwe- nen en gaat het om een korte zoektocht naar het geschiktste protocol/de meest toepasselijke NHG-standaard. Wat je vervolgens ziet, neem ik geen dokter kwalijk, want zorgverzekeraars en voor- al de tuchtcolleges eisen het van hen: het protocol, de standaard, de richtlijnen móeten strikt worden nageleefd. Goed medisch handelen betekent handelen volgens protocollen, standaarden en richtlijnen. Dat je als dokter een indivi- duele patiënt behandelt, wordt te gemak- kelijk vergeten. Zowel artsen, patiënten als de samenleving zijn erbij gebaat als hieraan aandacht wordt geschonken. Dat mijn cardioloog tijdens een consult


bijna trots zei dat hij geen gebruik meer maakt van een stethoscoop (want een echo is betrouwbaarder) is in mijn ogen schandalig. Percuteren en ausculteren kunnen heel veel dokters niet meer. Het ambacht is weg. Ignace Schretlen, huisarts niet praktiserend


Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te wei- geren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of: brieven@artsenauto.nl.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92