015


ten. Het jammere van het IZA vind ik dat men de wie-of-watvraag niet heeft durven herijken. Met de enorme zorgvraag die op ons afkomt, kunnen we het ons niet permitteren om dubbel werk te doen. En sommige zorg kan misschien beter door een ander geleverd worden. Maar loslaten is moei- lijk. Want wat doet dat met je expertise? Zorgpro- fessionals hebben toch een soort bestaansrecht verworven aan de dingen die ze doen. En daarvoor soms ook een betaaltitel gekregen, die ze liever niet kwijtraken.” Gevraagd naar een concreet voorbeeld, wijst Prins op urineweginfecties. “Nu steekt de arts een staafe in de urine. Als er een kleurtje uitkomt, schrijft hij iets voor. Dat zijn handelingen – zeker met de mogelijkheid voor zelftesten – die op een gegeven moment ook een ander kan doen. En natuurlijk hoort daar dan een goede overdracht bij. Maar willen we de huisarts helpen, dan zal die ook moeten zeggen: ik ben niet altijd de eerste om naartoe te gaan. Wat niets afdoet aan de status van de huisarts. Die is onbe- twist. Maar we kunnen wat meer informeel naar elkaar verwijzen.”


Populatiebekostiging Een ander obstakel voor apothekers om die zorgverlenende rol te kunnen (blijven) pakken, is de huidige bekostiging. Daar waar nu de recept- regelvergoeding de kurk is waar de apotheek op drijft, pleit de KNMP voor een vorm van popula- tiebekostiging. “Idealiter met een zorgzwaarte- component erin”, voegt Prins daaraan toe. “Als je in een wijk zit met veel complexe patiënten moet je meer contact en misschien meer apothekers en assistenten hebben om gesprekken te voeren over therapietrouw of medicatieafbouw.” Maar een andere vorm van bekostiging lijkt ver


weg. Eerder liet de NZa desgevraagd aan Arts en Auto weten daar de noodzaak niet van in te zien: ‘Het is de verantwoordelijkheid van zorgverzeke- raars en zorgaanbieders om een tarief overeen te komen dat gemiddeld voldoende kostendekkend is. De vrije tarieven geven ruimte om te differenti- eren in tariefhoogte.’ Prins schudt zijn hoofd: “Op papier is die ruimte er, maar er staat nergens een verplichting tot contractering.” Als de bekostiging niet op de schop gaat, dan zal de wijkapotheek op termijn verdwijnen, voorspelt hij. “Heel veel kaler en efficiënter dan we het nu doen, gaat het niet worden. Dan kun je alleen nog maar naar schaalvergroting: grotere apotheken op minder plekken.” Die beweging is al ingezet. Het aantal apotheekvestigingen daalde het afgelopen jaar naar 1.953, het laagste aantal sinds 2008. Daarte- genover staat de opkomst van internetapotheken. De KNMP is daar geen voorstander van. “Als je een stand- alone-apotheek hebt, met een matrixprinter en geen enkele internetfaciliteit, dan ga je het niet redden. Maar alleen een online faciliteit zónder fysieke locatie, vinden wij absoluut geen goede


‘Het jammere van het IZA is dat men de wie-of-watvraag niet heeft durven herijken’


zorgverlening.” Zorgverzekeraars blijkbaar wel, want die wijzen hun verzekerden op de voordelen van digitale farmacie. “Die kijken sec naar betaal- baarheid. Dat is hun rol. Maar ook hier geldt weer: te veel focus op de eigen taak en níet naar het complete plaatje kijken. We mogen in Nederland blij zijn met het model van apotheken in de wijk, dichtbij de mensen. Pogingen van derden om de krenten uit de pap te halen, doen geen recht aan de inspanningen om vanuit de openbare apotheek goede zorg te leveren én mee te gaan in de wensen van de patiënt om online te bestellen of te laten bezorgen.” Na een moment van bezinning: “Mis- schien moeten wij een aantal dingen maar niet meer doen. Zoals huisartsen ook weleens zeggen: hier krijgen we niet voor betaald, dus dat doen we niet. Maar apothekers vinden dat lastig. Wij doen te vaak te veel, omdat we het willen oplossen.”


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92