Achtergrond 023


kunnen verminderen of zelfs stoppen, maak je dat als zorgprofessional ook niet bespreekbaar.”


Toen De Vries zeven jaar geleden begon met aandacht voor leefstij l te vragen, voelde ze zich naar eigen zeggen een roe- pende in de woestij n. “Collega’s hadden veel moeite met het thema. Ze snapten niet waar ik me druk over maakte. Wat dat betreft is er de afgelopen jaren geluk- kig veel veranderd.” Dat blij kt volgens haar onder andere uit het feit dat Vereni- ging Arts en Leefstij l in de afgelopen drie jaar aan 20.000 zorgverleners geaccredi- teerde nascholingen heeft gegeven, van algemene online modules over leefstij l bij chronische ziekten tot fysieke trainingen over gespreksvaardigheden en gedrags- verandering.


Over dat laatste gesproken: De Vries


merkt dat veel zorgprofessionals het nog altij d lastig vinden om de leefstij l van pa- tiënten ter sprake te brengen. “Of ze den- ken dat patiënten daar helemaal niet op zitten te wachten. Dat laatste is trouwens echt een hardnekkig misverstand. Uit wetenschappelij k onderzoek, gepubli- ceerd in The Lancet en PLOS ONE, blij kt dat 90 procent van de patiënten leefstij l- advies van hun dokter wil krij gen. In het kader van de Coalitie heeft Patiënten- federatie Nederland onlangs nog zo’n 4.500 patiënten over het onderwerp be- vraagd. Ook daaruit kwam naar voren dat zij , als dat belangrij k is voor hun klacht of ziekte, hun leefstij l met hun zorgverle- ner willen bespreken. Ze benadrukt dat de verantwoorde-


lij kheid voor het veranderen van leefstij l zeker niet alléén bij zorgprofessionals ligt. “Bij een ongezonde leefstij l spelen zo veel factoren een rol; van relatiepro- blemen tot schulden. Die kan ik bij voor- beeld als huisarts echt niet in mij n eentje oplossen. Dat hoeft ook helemaal niet. Maar ik voel me wel verantwoordelij k om deze onderwerpen aan te kaarten en patiënten zo nodig door te verwij zen. Bij voorbeeld naar hulpverleners in het sociale domein.” Een mooi voorbeeld vindt ze een proef


in Rotterdam, waar in een huisartsen- praktij k nu een ‘POH fi nancieel’ werkt, betaald door de gemeente. En steeds meer


‘Bespreekbaar maken betekent niet: zelf oplossen’


ziekenhuizen hebben speciaal opgeleide physician assistants en leefstij lzorgloket- ten, waar patiënten terechtkunnen voor een integrale aanpak van hun problemen. “Leefstij l bespreekbaar maken betekent dus niet dat je als zorgprofessional alle vervolgstappen zelf moet zetten. Weten naar welke hulpverlening – ook buiten de zorg – je kunt doorverwij zen, is minstens zo belangrij k.”


Waar mogelijk en passend Terug naar de Coalitie Leefstij l in de Zorg. Wat kunnen we daar tot het einde van 2025, als die formeel ophoudt te bestaan, nog van verwachten? “Alles draait natuur- lij k om toepassing in de praktij k”, zegt programmadirecteur Molema. “Daar ligt de focus nu dus op. De kennis en goede voorbeelden die we hebben verzameld, gaan we breed delen. Vanaf mei stellen we ook implementatievouchers beschik-


baar voor leefstij linitiatieven uit het veld. Verder is er dit voorjaar een subsidiecall vanuit ZonMw geweest, met als focus het eff ectief en duurzaam inbedden van leefstij l in de zorgpraktij k. Die kwam bovenop een eerdere ZonMw-call, waarin vorig jaar al dertien onderzoeksprojecten zij n gehonoreerd, het merendeel gericht op de kosteneff ectiviteit van leefstij linter- venties.”


Tot slot wil huisarts De Vries een


oproep doen. “We mogen de tien miljoen Nederlanders met een chronische ziekte niet in de kou laten staan. Ik hoop dus echt dat nóg meer zorgprofessionals met leefstij l aan de slag gaan. Af en toe lees ik kritische stukken van bij voorbeeld collega-huisartsen, die vinden dat leefstij l een hype of een geloof is. Of dat het helemaal niet tot onze taken behoort om leefstij lgerelateerde gezondheidsproble- men op te lossen. Ik snap dat sentiment oprecht. Maar zorggerelateerde preventie behoort gewoon tot onze taak. Bovendien is leefstij lgeneeskunde allang geen hobby in de kantlij n meer, maar een volwaar- dige tak van sport, met voldoende solide wetenschappelij ke onderbouwing. In het kader van informed consent is het onze plicht als zorgprofessionals het onder- werp bespreekbaar te maken en leefstij l- interventies – waar mogelij k en passend – als volwaardige behandeling aan te bieden, om patiënten opties en regie te geven en de zorg voor iedereen betaal- baar en toegankelij k te houden.”


< Uitslag Arts en Auto-poll


‘Zorgprofessionals hebben een sleutelrol bij het verbeteren van de leefstijl van patiënten en cliënten.’ Dat was de stelling van de poll die we op artsenauto.nl plaatsten. Van de 41 lezers die reageerden waren 26 het daar helemaal mee eens. Zes


enigszins oneens. Slechts drie mensen vinkten ‘helemaal oneens’ aan. “We hebben invloed en die kunnen we goed gebruiken”, schreef iemand. “Zowel in de spreekkamer als daarbuiten, in samenwerking met partijen in de wijk.” Verschillende lezers gaven aan dat bezig zijn met leefstijl het werkplezier als


professional vergroot. De oneens-stemmers legden de verantwoordelijkheid voor leefstijlverandering primair bij de patiënt en/of de overheid. “Dit probleem is te groot voor de spreekkamer”, reageerde iemand. “Als zorgprofessionals kunnen we niet op tegen de tabaks-, alcohol- en suikerlobby”, aldus een ander.


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92