Tekst: Martijn Reinink
Ondernemen 029
praktijkhouders: onzeker maar standvastig
Contractvrij werkende
Bijna alle zorgverzekeraars hebben hun vergoedingen voor ongecontracteerde zorg verlaagd. Gemiddeld is die van 75 naar 65 procent van het gecontracteerde tarief gedaald. Welke consequenties heeft dit voor praktijkhouders die contractvrij werken? Een rondvraag.
GZ-psycholoog Anja de Bok uit Tilburg ziet haar praktijkprofiel tegen haar zin veranderen. “Sinds wij contractvrij werken, hebben we gemerkt dat er genoeg mensen zijn die graag een eigen bijdrage over hebben om bij ons in behandeling te komen. Nu het vergoedingspercentage nog lager wordt, wordt de groep die dat kan betalen kleiner. Dit zal leiden tot nog langere
wachtlijsten in de gecontracteerde zorg én er ontstaat druk op onze samenwerkingsrelaties. Hoewel ze ons begrijpen, frustreert het huisartsen en andere verwijzers dat ze hun financieel minder draagkrachtige ggz-patiënten niet meer bij ons kwijt kunnen. Ons praktijkprofiel verandert, we worden een soort ‘elite praktijk’, terwijl we dat helemaal niet willen zijn. Toch zijn we het erover eens: we
blijven op deze manier werken. Het is geen optie om ons te conformeren aan de wurgcontracten en onze kwaliteit en beroepsethiek te compromitteren. Daar kunnen we niet mee leven, laat staan slapen. Als dit betekent dat wij failliet gaan, is dat voor ons een ramp. Maar als straks alleen nog gecontrac- teerde praktijken overeind blijven, dan betekent dat voor de samenleving een existentieel verlies aan basisprincipes van de gezondheidszorg, zoals vrije zorgkeuze.”
Fysiotherapeut Anne Midden- dorp uit Delft peinst er nog steeds niet over om contracten af te sluiten. “Dat is een groter risi- co dan voorgaande jaren. De hogere eigen bijdrage zal invloed hebben op de instroom van nieuwe patiënten, maar ik dreig ook bestaande patiënten kwijt te raken, omdat het voor hen te duur wordt. Nu kan ik klagen, protesteren en
uiteindelijk meebuigen, maar daar is dit vak me te dierbaar voor. Ik heb mijzelf de vraag gesteld: welke waarde lever ik? Op individueel, maatschappelijk en collectief niveau? En durf ik hiernaar te handelen? Een goede ondernemer vraagt een tarief dat weerspiegelt wat hij/zij waard is, wat in ieder geval kos- tendekkend is. Weinigen kijken op van het feit dat een personal trainer of een stukadoor een hoger uurtarief heeft dan een fysiotherapeut. Ik vind het absurd dat fysiotherapeuten al jaren ver onder de kostprijs verdienen. Daarom heb ik besloten mijn tarief
in 2023 te verhogen. Gevolg is dat een groep patiënten een behandeling in mijn praktijk niet kan betalen. Het schuurt dat ik op deze manier bijdraag aan de steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk. Dat voelt immoreel en druist in tegen mijn gevoel dat zorg voor iedereen in Nederland toegan- kelijk moet zijn. Ik ben een bezielde zorgverlener, maar tegelijkertijd voel ik mij genoodzaakt om mij te profileren als ondernemer in een steeds kouder wordende markt.”
Logopedist Martine Meilink uit Beverwijk houdt haar hart vast. “Ik vind het belangrijk dat ik iedereen kan helpen, ongeacht de inhoud van hun portemonnee. In de afgelopen jaren bleken ook minder welgestelde mensen best bereid een gedeelte zelf te betalen, maar nu alles zo veel duurder wordt en de lonen nog niet echt meestijgen, hou ik mijn hart vast. Al verkeren logopedisten die wel contracten afsluiten net zo goed in onzekerheid. Ik zie collega’s die zichzelf over de
kop werken om met de gecontracteer- de tarieven van de zorgverzekeraars nog een beetje rond te kunnen komen. Ze zien heel veel cliënten op een dag, geven soms kortere behandelingen en geven liever niet te veel uit aan cursus- sen of behandelmateriaal. Zo wil ik niet werken. Het liefst zou ik contracten hebben
met alle verzekeraars, zodat alle cliën- ten de behandeling volledig vergoed krijgen. Maar dan moet daar wel een reëel tarief tegenover staan en dat is nog steeds bij lange na niet het geval.”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
