Tekst: Monique Bowman


043


Marianne Crijns


Paul Simon


vrij willigers- en advieswerk, graag nog iets substantieels om handen hebben. Ik koop voor kunsthandel zowel op veilin- gen als van particulieren. Daarbij geldt nog altij d als belangrij kste criterium dat iets me moet raken, dat ik het zelf mooi moet vinden. Mij n voorkeur gaat uit naar 20e-eeuwse schilderij en van de klassieke modernen, met hedendaags conceptueel werk heb ik minder. Als medisch specia- list doe je je best, maar je hoeft niet te ad- verteren om aan patiënten te komen. In het ziekenhuis kwamen ze vanzelf naar me toe. Nu merk ik dat ik qua acquisitie echt aan de bak moet. Eind september sta ik voor het eerst op een kunstbeurs, de Fine art & antiques fair in Baarn. Want potentiële klanten moeten me nu wel gaan vinden.” saxenweimar.com


Paul Simon (68, arts niet praktiserend) componeert muziekstukken voor symfonieorkesten. “Vanaf mij n twaalfde heb ik een beetje gepingeld, echt serieus pianospelen zou ik het niet willen noemen. Het was meer iets wat ik ‘erbij deed’. Tot het moment dat ik, tij dens mij n scheiding, ervoer hoeveel emoties ik kwij t kon in het zelf bedenken van een melodie, de troost en diepgang die dat gaf. En het bij zondere was dat ik hoorde hoe mij n composities door een symfonieorkest uitgevoerd werden. Maar om een stuk te compo- neren voor een heel orkest, daar heb je


natuurlij k een conservatoriumachter- grond voor nodig. Er komt zó veel bij kij ken. Via lerencomponeren.nl is het me gelukt een coach te vinden die me hierbij helpt. ‘Piel maar wat’, roept hij vaak, en doet dan tegelij k goede suggesties. Het ideale is dat hij online, via Teamviewer en het softwareprogramma Sibelius, mee kan kij ken wanneer ik mij n composities uitwerk. Inmiddels heb ik al zo’n vij ftien partituren op papier gezet. Toen het Orkest van het Oosten in 2013


zij n tachtigjarig jubileum vierde, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ze een zelfgeschreven muziekstuk gestuurd. Dat voelde een beetje alsof ik een taart had gemaakt voor een topbanketbak- ker. Daarom was ik zeer vereerd dat het stuk, dat ‘Ik hou van jou’ heette, door het orkest is uitgevoerd tij dens het jubileum- concert. Met de dirigent ben ik bevriend


geraakt, en dankzij diens vrouw heb ik mij n nieuwe partner ontmoet. Zo is de cirkel dankzij de muziek weer rond. Omdat ik natuurlij k ook een beetje gezel- lig moet zij n, probeer ik het componeren nu te beperken tot zo’n twee uur per dag. Ik zou het fantastisch vinden als er ook maar één collega is die dankzij mij n erva- ringen de weg naar het zelf componeren vindt. Want er is wat mij betreft geen betere manier om emoties te verwerken en te delen. Het raakt je van binnen.” paulchristiansimon.com


Marianne Crijns (62, dermatoloog) ver- zamelt al decennialang afbeeldingen van huidziekten in de kunst. “Goed observeren kun je écht leren. Dat merk ik geregeld wanneer ik vergelij k wat ik zelf zie, met wat anderen zien. Doordat ik al sinds mij n opleiding afbeeldingen van geportretteerden op oude schilderij en bestudeer en analyseer, is mij n observatievermogen in de loop der jaren aanzienlij k getraind. Al vroeg was ik gefascineerd door huidziekten en lichamelij ke afwij kingen in de kunst. In 1991 heb ik er samen met een bevriend kunsthistorica een boek over geschreven. In de loop der tij d zij n daar diverse artike- len in vaktij dschriften bij gekomen. Na een workshop Filosofi e van het kij ken


tien jaar geleden werd ik zo enthousiast dat ik voordrachten en lezingen over het onderwerp ben gaan geven. Als het lukt, probeer ik een paar keer per maand een museum te bezoeken. Zo kom ik geregeld in MORE, want de kunst die daar hangt past prachtig bij mij n hobby. En verder ben ik vaak te vinden in De Lakenhal en het Mauritshuis. Ik maak vaak foto’s van schilderij en en de bordjes ernaast zodat ik later kan zoeken naar meer informatie. Met het Mauritshuis heb ik het afgelopen jaar rondleidingen voor dermatologen, andere artsen en studenten opgezet om ze te leren hun observatievermogen aan te scherpen en oog te krij gen voor details. En dit najaar participeer ik in een Honours Class-project voor studenten van Universiteit Leiden. Zo blij ft een mens bezig.”


<


FOTO: DE BEELDREDAKTIE/RICK NEDERSTIGT


FOTO: DE BEELDREDAKTIE/MARTIJN BEEKMAN


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92