028 Interview


Tekst: Wout de Bruijne Beeld: De Beeldredaktie/Peter Strelitski


Internist en sinds dit jaar hoogleraar Prabath Nanayak- kara (56) kon door de burgeroorlog in zijn vaderland Sri Lanka in de jaren tachtig zijn studie geneeskun- de niet afronden. In Nederland kreeg hij die kans wél. Daarbij bepaalde muziek in belangrijk mate zijn lot: “De muziek is mijn uitweg geweest.”


A ‘Lets talk


ls we Prabath Nanayak- kara aan het slot van ons interview ‘dwingen’ te kiezen tussen werk of passie reageert hij impulsief: “Ik wil een


nummer 1 hit”. Dat spontane antwoord nuanceert hij vervolgens wel met een overtuigende lofzang op zij n werk - ‘arts is het mooiste beroep dat er is’ - maar het is wel duidelij k dat de internist daarnaast bezeten is van muziek. “Ik kan niet zonder.” En muziek is waarover hij in dit inter-


view wil praten. Op het cv van Prof. Dr. Prabath Nanayakkara prij ken diverse titels. Sinds afgelopen januari is daar- aan Hoogleraar Acute Interne Genees- kunde, aan Amsterdam UMC / locatie VUmc, toegevoegd. En hij is op allemaal absoluut trots, maar: “over mij n voor- geschiedenis en loopbaan in de zorg is al vaker geschreven in kranten en tij dschriften, dat is allemaal op internet te vinden. Let’s talk about music.” Toch even kort: Prabath Nanayakkara


wordt in 1963 in Sri Lanka geboren. Hij studeert geneeskunde in zij n woon- plaats Colombo, maar kan zij n studie


about music’


niet voltooien door de burgeroorlog (1983 - 2009). De student typt verzoeken om hulp en stuurt die, zonder resultaat naar universiteiten in Australië, de Ver- enigde Staten en Groot-Brittannië. Om de kost te verdienen gaat Prabath


zingen en gitaarspelen in toeristenho- tels. Een Nederlandse die hij daardoor ontmoet, trekt zich zij n lot aan en helpt hem bij het verkrij gen van een toeristenvisum voor Nederland. Kort na zij n aankomst op Schiphol in 1989 belt zij n moeder uit Sri Lanka dat daar een brief is gearriveerd van ene professor Baak van VUmc in Amsterdam. Een van de vele verzoeken die Prabath had verstuurd blij kt via omwegen op Baaks bureau beland en de professor wil hem wel spreken, natuurlij k niet wetende dat de student inmiddels in ons land is. Dat maakt een afspraak op korte termij n mogelij k. Het gesprek verloopt positief en Nana-


yakkara kan verder studeren. Hij haalt binnen een paar maanden zij n docto- raal en vindt meteen na zij n coschappen ook een opleidingsplek bij VUmc. Hij blij ft daar werken en is er nu dus Hoog- leraar Acute Interne Geneeskunde.


“Ik vraag me weleens af of het ook zo zou zij n gelopen als ik dertig jaar geleden niet fysiek in Nederland was geweest”, zegt Nanayakkara. “De mu- ziekoptredens in de hotels brachten mij in contact met toeristen en daardoor kreeg ik het visum. De muziek is mij n uitweg geweest.” Als kind speelde Nanayakkara traditi-


onele Indiaase en Sri Lankaanse muziek op de bamboefl uit. De gitaar nam hij pas op zij n achttiende ter hand en daar- op speelde hij vooral Westerse muziek. “Ik luisterde veel naar singer- songwriters als Bob Dylan, Paul Simon, Neil Young. Hun teksten spraken me aan. Ik heb het idee dat teksten, in veel van de muziek van nu, niet zo’n rol meer spelen, maar voor mij is de tekst altij d cruciaal als ik muziek luister of zelf nummers schrij f.” Want hoewel hij er door zij n drukke werk niet altij d de tij d voor heeft, componeert Prabath Nanayakkara graag eigen songs. Hij brengt ze ook uit en een aantal daarvan is te beluisteren via Spotify, I-tunes en andere streaming diensten. “Hoewel de melodie van mij n liedjes vaak vrolij k en luchtig is, is de tekst dat


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92