heid zou specialisten evenveel moeten betalen als ze in Noord-Europa krijgen, maar in plaats daarvan staat de politiek ons toe om bij te klus- sen.” Het gevolg is, zo erkende hij, dat de goede artsen privé bijverdienen en de minder goede blijven werken in openbare ziekenhuizen. De rijken krijgen snellere en ook kwalitatief betere zorg en de minder rijken moeten steeds langer wachten. Tot mijn verbazing bleek dat mijn Neder-
landse verzekering zo’n privébehandeling van een bijklussende Italiaanse arts vergoedde. En dus besloot ik voor de absolute top te gaan: de orthopeed professor Pier Paolo Mariani, die ook de Romeinse voetbalheld Francesco Totti onder het mes had gehad. Het bood me de gelegenheid de luxekant van de Italiaanse zorg aan den lijve te ondervinden. Mariani opereert in de privékliniek Casa di
Cura Villa Stuart in de Romeinse heuvels boven het olympisch stadion. Hij zei jaren geleden de publieke ziekenhuizen vaarwel, omdat de baas van zijn afdeling hem ‘uit jaloezie’ nog maar drie uur per week liet opereren. Nu verdient hij kapitalen als privéarts in deze zeer luxueuze kliniek. De oprijlaan van Villa Stuart sprak bij aankomst voor zich: lang, gefl ankeerd door cipressen en pijnbomen, dwars door een park, met aan het eind een geel gepleisterde villa. In de wachtkamer leren banken en een bloed- stollend mooie receptioniste, door wie je bijna spontaan in een algehele narcose raakte. Een gebruinde assistent-arts ontving me in
een spreekkamer met een dure pers op de grond en aan de muur een sonnet over ‘the joys of life’. Toen de eerste vragen waren gesteld, kwam de prof zelf binnen, nog net even een tintje bruiner dan zijn hulpje. Hij stelde dezelfde diagnose als de orthopeed in het cto: meniscus en kruisband. Ik kon over drie dagen worden geholpen. Kosten: 13.000 euro, alles inbegrepen. Nog beduusd van de vriendelijke, kundige,
maar onverbiddelijk zakelijke opstelling (con- tant betalen) liet ik een en ander op me inwer- ken. Niet drie dagen later, maar na tien dagen pinnen en ruggespraak met mijn Nederlandse verzekeraar keek ik op een monitor mee hoe boor en zaag hun werk deden in mijn knie, terwijl Mariani commentaar gaf. Het fi lmpje van de ingreep kreeg ik na afl oop mee: service van de zaak. Na een zomer intensieve fysiothera- pie liep ik weer als een kievit. Krant blij, ik blij, maar de Nederlandse verzekeraar belde bezorgd
Meer weten over de wittejassenmaffi a? Dit is een verkorte weergave van een hoofdstuk uit het boek Italiaanse Streken van Bas Mesters dat is verschenen bij Uitgeverij Prometheus en aan zijn vijfde druk toe is. Het complete hoofdstuk leest u op
artsenauto.nl/italiaansestreken In het boek wandelt Mesters een dag lang door Rome. In veelkleurige persoonlijke ontmoetingen – met maffi abestrijders, schrijvers, fi lm- diva’s, priesters, koks, edelen, onderwijzers, artsen en anderen – analy- seert hij de Italiaanse volksziel. Elk uur reist hij vanaf een plein, palazzo of kerk in gedachten door naar een andere Italiaanse streek en rijst een nieuwe vraag. Hoe kon Berlusconi het zo lang volhouden? Waarom is ‘mooi’ in Italië minstens zo belangrijk als ‘goed’? Hoe wist de maffi a de gezondheidszorg te infi ltreren? € 17,95.
Italiaansestreken.nl
Arts en Auto mag vijf exemplaren weggeven. U maakt kans door een mail te sturen met uw lidmaatschapsnummer en adres naar
verloting@artsenauto.nl o.v.v. ‘Italiaanse streken’. Zie
artsenauto.nl/verloting voor de winnaars (na 03-09-2016).
<
op: hoeveel knieën had ik laten opereren? In Nederland konden ze er zes voor zo’n bedrag doen. Ik legde uit dat ik schriftelijk toestem- ming had gekregen. De verzekeraar erkende dat en betaalde uiteindelijk onder protest.
Wittejassenmaffi a Wat me sterk is bijgebleven van mijn gesprek- ken met artsen is dat ze het over één ding allemaal eens waren: de Italiaanse gezondheids- zorg moet drastisch worden gereorganiseerd. Het duidelijkst werd me dit toen ik in Palermo achter op de motor van Renato Costa stapte. Hij liet me kennismaken met de echte uitwassen van de medische noodtoestand. Zijn witte dok- tersjas wapperde in de wind toen hij me zonder helm op zijn BMW 1180 door de verkeerschaos van Palermo manoeuvreerde, op weg naar het poliklinisch universitair ziekenhuis waar hij werkte. Costa, vakbondsvertegenwoordiger, internist, radioloog en antimaffi astrijder, deed op een congres in 2005 een mechanisme uit de doeken waaruit bleek dat de maffi a diep geïnfi ltreerd is in de Siciliaanse gezondheids- zorg. Hij bleef zich er in de jaren erna tegen verzetten. Hij legde me uit dat de maffi a wit is in Italië: wit als een doktersjas.
< ArtsenAuto juli/augustus 2016 043
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124
