Tekst: Rineke Wisman Beeld: Tamar Smit
Meer resultaat met groepsreflectie
Voor sommige medisch specialisten is IFMS – de verplichte 360 graden reflectieronde – niet meer voldoende. Vakgroepen die de patiëntenzorg bewust op een hoger plan willen tillen, kiezen steeds vaker voor groeps- reflectie. “Je komt beter en sneller tot de kern met elkaar.”
‘D
e problematiek van disfunctio- nerende artsen: zelfreinigend vermogen moet beter.’ En: ‘Medische wereld is gewoon te zwijgen.’ Maar ook: ‘Een fout is menselijk, zeggen we vaak.’ Loes van der Linden, IFMS- projectleider bij VvAA, opent
haar presentatie over het Individueel (en Groeps) Functioneren van Medisch Specialisten (IFMS en GFMS) standaard met wat pakkende koppen uit de media. “Het ‘bashen’ van artsen lijkt door de media soms tot kunst te worden verheven”, vindt ze. Er is maar één manier waarop artsen zich hiertegen kunnen verweren. “Door de kwaliteit van zorg te blijven toetsen en het eigen functio- neren structureel onder de loep te nemen.” Om de kwaliteit van zorg te bevorderen lan-
ceerde de Federatie voor Medisch Specialisten in 2009 IFMS: een keer per twee jaar een 360 graden feedback over de zeven CanMEDS competentiege- bieden van een medisch specialist. Via vragen- lijsten geven collega’s anoniem feedback over gedrag en houding op een schaal van 1 (slecht) tot 5 (goed). Het verschil tussen GFMS en IFMS is dat de feedback die hieruit rolt bij GFMS tijdens
een sessie met alle aanwezigen wordt gedeeld. Blijft u rustig bij drukte? Bent u integer tegen- over patiënten? Als collega’s hier anders over denken dan uzelf, dan komt u daar tijdens een GFMS-ronde achter. Daarbij geldt dat poli- assistenten op andere aspecten letten dan col- lega’s uit de maatschap. Waar een poliassistent beoordeelt of de dokter de patiëntendossiers goed bijhoudt en medische informatie helder uitlegt, beoordelen medisch specialisten bij- voorbeeld of iemand zich voldoende bewust is van zijn voorbeeldrol. Op basis van de feedback volgt een reflecte-
rend gesprek waarin een externe gespreks- begeleider de resultaten per specialist door- neemt. Het doel is een persoonlijk ontwikkel- plan voor de toekomst. Van der Linden: “Een arts die positief beoordeeld wordt op het geven van voorlichting aan co-assistenten maar organisato- risch minder flexibel is, zou zich in de toekomst meer kunnen gaan richten op het onderwijs.” Groepsreflectie is spannend, weet Van der
Linden. “Feedback kan je raken. Zeker als het iets is waarvan je je niet altijd bewust bent. Het is opbouwend bedoeld, maar zo wordt het niet altijd ervaren.” De resultaten kunnen
ArtsenAuto juli/augustus 2016 021
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124
