Opinie
Vijf voor twaalf
Volgens Michel van Schaik, directeur Gezond- heidszorg bij de Rabobank, hebben zorgverze- keraars te veel macht (NRC, 26 juni 2013). Hij merkte op dat de zorgverzekeraars eenzijdige take-it-or-leave-it contracten afsluiten met zorgverleners in de eerste lijn, waaronder de huisartsen. De Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) ‘poldert’ mee met de zorgverzekeraars en overheid, op zoek naar overgebleven kruimels die hun worden toegeworpen, en lijkt te zijn vergeten waar het werkelijk om gaat. En dat is goede zorg door huisartsen die niet aan de leiband van zorgverzekeraars lopen, maar zelf in overleg met de patiënt beslissen wat de beste behandeling is. Het veelgeprezen concept van de huisarts wordt achter bureaus en in verga- derzaaltjes kapot georganiseerd door politici, verzekeraars en andere belanghebbenden. En de meeste huisartsen kijken murw en apathisch toe. De zorgverzekeraar komt steeds meer de
spreekkamer binnen. De verzekeraar dicteert, maar de huisarts blijft eindverantwoordelijk en draagt de bedrijfsrisico’s. Onder het motto ‘kwa- liteit en transparantie’ wordt onze autonomie ingeperkt en is er een bureaucratisch terreurbe- wind ontstaan. In sommige regio’s worden huis- artsen door de zorgverzekeraar verleid met een zak geld. In ruil daarvoor worden ze verplicht grote beeldschermen in de wachtkamer op te hangen met patiëntgebonden informatie (en na- tuurlijk reclame voor de zorgverzekeraar zelf). Sommige huisartsen gaan hierin mee en gaan geloven dat ze zo kwaliteit in huis halen, maar dat is allerminst bewezen. Het lijkt een kwestie van tijd tot de huisarts in dienst komt van de zorgverzekeraar. De patiënt zal daarvan de dupe worden. De huisarts mag dan alleen nog maar verwijzen naar zorgverleners met een contract van dezelfde zorgverzekeraar. Met de keuzevrij- heid van de patiënt is het dan echt gedaan. Huisartsen zijn meestal erg betrokken bij hun
vak. De dagelijkse zorg voor een praktijk van 2500 zielen is intensief. Wij beschouwen het als een voorrecht de patiënt van zo dichtbij te mogen meemaken. Maar al jarenlang worden huisartsen beperkt in hun mogelijkheden om te werken zoals het hen goeddunkt. Elk jaar moet het weer anders. Er heerst onder huisartsen een groot gevoel van machteloosheid. Burn-out ligt op de loer. Recent onderzoek van Movir (de
arbeidsongeschiktheidsverzekeraar) toont dit ook aan. Overbelasting blijkt voor een groot deel te worden veroorzaakt door de toegenomen administratieve lasten en het gevoel geen baas meer te zijn over de eigen praktijk. De zorgverzekeraar wordt ondertussen door
niemand gecontroleerd. De ACM (voorheen NMa) doet daar duidelijk minder goed zijn werk dan bij zorgverleners. Het is meten met twee maten, van overheidswege goedgekeurd. Door fusies van verzekeraars zijn er nog maar een paar machtsblokken over: particuliere organisaties die bepalend zijn voor de zorg in Nederland. Dat is wat de vrije markt – of wat daarvoor
door moet gaan – ons heeft gebracht. Het is wachten op een schandaal inzake schaamteloze zelfverrijking à la de bouwfraude. De LHV heeft helaas sinds de NMa-inval (2010)
onvoldoende armslag en moed, hoewel het een grote organisatie is waarvan vrijwel elke huis-
De verzekeraar dicteert, maar de huisarts draagt de bedrijfsrisico’s
arts lid is. Inmiddels zijn er wel andere initiatie- ven ontstaan vanuit het geneeskundig veld zelf. De zustervereniging van de LHV, de Vereniging voor Praktijkhoudende Huisartsen (de VPH), laat steeds meer van zich horen. Huisartsen zijn professionals die zelf de
inhoud van hun vak moeten blijven bepalen. Dat moeten we niet overlaten aan zorgverzekeraars. De Tweede Kamer heeft naar ons idee onterecht alle hoop gevestigd op de zorgverzekeraar als bewaker van de kosten. Wordt het niet tijd dat de mensen die er verstand van hebben, dus de zorgverleners, worden uitgenodigd om mee te denken? Wat ons betreft is het vijf voor twaalf. Perk de macht van de zorgverzekeraars in. Laat de huisarts meebepalen hoe het verder moet en hoe het beter, efficiënter én goedkoper kan, maar hou daarbij wel de kern van ons vak in stand.
Op
artsenauto.nl/vijf-voor-twaalf vindt u een uitgebreide versie van deze opinie.
Wat vindt u?
Op deze pagina biedt Arts en Auto ruimte aan lezers en belang- hebbenden met een uitgesproken mening over zorggerelateerde onderwerpen. Stuur uw voorstel voor een tekst van maximaal 600 woor- den naar redactie@
artsenauto.nl.
Huisarts Peter Aalstein uit Capelle aan den IJssel stuurde ons deze opinie mede namens de bezorgde collega’s Hans van Gestel (Heeze), Arina Klokke (Delft), Bettina van Steenis (Enschede), Robert aan de Stegge (Malden) en Jurriën Wind (Wijk en Aalburg).
ArtsenAuto juni 2014
019
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
