Design


Studio Job – Paper Chandelier (2005) Deze monumentale kroonluch- ter is gemaakt van lichtgewicht papier met een maagdelijk witte kleur.


Joris Laarman – Bone Chair (2006) Een stoel waarvan de vorm is gebaseerd op groeipatronen van botten.


Maarten Baas – Smoke Chair (2002) Zitten op een verbrande stoel – het kan omdat het verschroeide hout is behandeld met trans- parante lak en de zitting opnieuw is bekleed.


een stoel moeten ontwerpen, maar wordt ze vooral een mentaliteit bijgebracht waarbij niets van tevoren vastligt en alles ter discussie staat. Dat levert uiteindelijk doordachte en onder- scheidende producten op. Van een stoel van sloophout of oude vodden


kijkt niemand meer op. Maar Nederlandse ontwerpers kunnen tegenwoordig meer dan provoceren, al is de kritische mentaliteit geble- ven. Hella Jongerius peutert met haar imper- fecte ontwerpen aan conventies over schoon- heid. Voor aardewerkproducent Koninklijke Tichelaar Makkum ontwierp ze een servies van porselein op te hoge temperatuur. Door de hitte trekt het porselein krom, waardoor de borden een hobbelig oppervlak hebben. Het resultaat: een servies dat stuk voor stuk uit unieke bor- den bestaat. Maarten Baas gaat nog een stap verder in zijn


aanklacht tegen de dominante opvatting dat alleen glimmende en symmetrische meubels mooi zijn. De jonge ontwerper zette zich in één keer internationaal op de kaart met een serie afgedankte fauteuils die hij afbrandde en vervolgens met een dikke laag transparante lak behandelde. Verminkte meubels promoveert hij op deze manier tot exclusief design. Een opvallende trend de laatste jaren onder


Christien Meindertsma – Aran Rug (2009) Dit vloerkleed is gebreid met speciale pennen van anderhalve meter lengte.


046 juni 2012 ArtsenAuto


Nederlandse ontwerpers is het gebruik van traditionele ambachten. In veel gevallen is dit een aanklacht tegen de kille massaproductie. Is er wel behoefte aan nog meer plastic stoelen uit


landen als China en India, is de gedachte. Door producten te laten maken door ambachtelijke timmerbedrijfjes of traditionele glasblazers, geven ze stoelen of vazen blijvende waarde mee. Dergelijk eigentijds vakmanschap wordt een leven lang gekoesterd. Niet omdat ze door de handmatige productie zo duur zijn, maar omdat ze speciaal voor iemand zijn gemaakt. Een andere manier om producten van waarde


te ontwerpen, is door te laten zien hoe en waar- van ze zijn gemaakt. Christien Meindertsma breit vloerkleden op pennen van wel anderhal- ve meter lengte. Elk kleed heeft een paspoort van het schapenras waarvan de wol afkomstig is. In de handen van een Dutch Designer wordt een vloerkleed zo een pleidooi voor duurzame consumptie – en niet te vergeten een fraaie decoratie voor het interieur. Van sloophout en oude vodden naar ver- schroeid hout en gebreide vloerkleden; Ne-


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100