Sport
Een van de oefenscenario’s tijdens de eerste AWLS-cur- sus in Nederland, afgelopen april in Fort Rhijnauwen bij Bunnik.
uit Utah. De cursus is een variant op Advanced Trauma Life Support (ATLS) en richt zich specifiek op medisch professionals. Nadat het Amerikaanse leger AWLS omarmde, nam het initiatief een enorme vlucht. Sindsdien reist Ingebretsen de hele wereld over. Hij kwam op het idee voor AWLS vlak na zijn artsexamen, toen hij met een vriend ging mountainbiken. Vlak voor hen was iemand akelig ten val gekomen, maar Ingebretsen had on- danks zijn diploma geen idee wat hij moest doen. Hij miste ook de faciliteiten uit het ziekenhuis. Zijn vriend, een tandarts, kon wel hulp bieden. Dat zette Ingebretsen aan het denken. Want hoe kon het dat hij als arts niet wist hoe hij moest handelen? En dat op die afgelegen plek, bij uitstek een omgeving waar je als medicus het verschil kunt maken.
Afweging Dokters weten het wel: als arts ben je toch altijd de sigaar. En dat is niet alleen zo bij verwondin- gen, maar ook bij de signalering en behandeling van hoogteziekte, een hypoglykemie of een insec- tenbeet. Volgens Ingebretsen is gastro-enteritis een van de ergste dingen die je kan overkomen in de wildernis. Als je niet kunt eten en drinken en de eerste behandeling slaat niet aan, dan moet je al heel snel evacueren. De eerste AWLS-cursus in Nederland vond afge-
lopen april plaats in Fort Rhijnauwen, bij Bunnik. Twintig medici en twee paramedici waren aanwe-
Surfing Doctors Europe
Ingvar Berg is een van de op- richters van de European Asso- ciation of Surfing Doctors. Het is een zonnige dag als Arts en Auto hem spreekt in een strandpavil- joen in Domburg (Zeeland). Berg heeft zijn surfboard mee-
genomen, maar de zee is hem niet gunstig gezind vandaag. “Dit zijn helaas geen goede golven”, zegt hij. “Die zijn er als er bijvoor-
018 juni 2012 ArtsenAuto
beeld een storm is geweest bij IJsland. Een paar dagen later zijn die golven dan hier in Zeeland. Het mooist is het als er dan een aflandige wind is, zodat de golven met grotere tussenpozen het strand op rollen.” Surfing Doctors Europe is
ontstaan na een brainstorm. “We wilden graag een bijdrage leve- ren aan de geneeskunde, maar
het moest wel iets zijn dat we zelf ook leuk zouden vinden. Zo kwam het idee om een congres te organiseren over golfsurfen en de medische problemen die daarmee samenhangen. We willen vooral ook een groep enthousiastelingen bij elkaar brengen.” Voor de organisatie van hun congres zochten Berg en zijn
collega’s aansluiting bij vergelijk- bare organisaties uit Australië en de Verenigde Staten. Ook kozen ze voor een duidelijk internatio- nale opzet: ze zijn er voor alle surfende dokters in Europa. Daarmee verschilt het initiatief van Outdoor Medicine dat erg Nederlands is, benadrukt Berg. Al stelt Outdoor Medicine ook Europese ambities te hebben.
zig. Allen gehuld in vrijetijdskleding – veel fleece- jacks – en degelijke wandelschoenen. De cursus is deels theorie, over bijvoorbeeld waterdesinfectie en het herkennen van lawinegevaar. Daarnaast zijn er praktische trainingen over de omgang met calamiteiten. De cursisten leren daarbij creatief met de beschikbare middelen om te gaan. AWLS is expeditiegeneeskunde: preventie,
diagnostiek en behandeling en search and rescue. De focus geldt nadrukkelijk niet alleen de patiënt. Er is veel aandacht voor de veiligheid van andere groepsleden. Cursist en SEH-arts Crispijn van den Brand: “Je kunt bij het helpen van een slachtof- fer ook andere mensen uit je groep in gevaar brengen. Als de patiënt bijvoorbeeld onderkoeld is, dan kan ook de rest van de groep onderkoeld raken. Dat moet je zien te voorkomen.” Van den Brand volgt de cursus omdat de
gezondheidsproblemen die hij tijdens expedities tegenkomt, totaal anders zijn dan die in het zie- kenhuis. Zo zag hij tijdens het reizen regelmatig mensen met hoogteziekte. “Patiënten met hoofd- pijn of misselijkheid hoeven niet per se te dalen. Die kunnen bijkomen als ze een paar dagen op gelijke hoogte blijven. Maar soms lopen mensen als een zombie rond en weten ze niet meer waar ze zijn,” vertelt hij. “Dan moeten ze echt zo snel mogelijk naar beneden.” In Nepal zag hij mensen met bevroren vingers. “Ik wist zelf niet zo goed wat de beste behandeling was, maar we hebben de vingers opgewarmd en met vaseline ingesmeerd.
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
