Stuw Driel, hoeksteen van het waterbeheer
Recent is het stuwensemble in de Nederrijn en de Lek gerenoveerd. De stuw- en sluis- complexen bij Driel, Amerongen en Hagestein bestaan ongeveer vijftig jaar en in het kader van het grootschalige programma Vervanging en Renovatie van Rijkswaterstaat is de levensduur van deze complexen weer vele jaren verlengd. Stuw Driel onderscheidt zich van de andere stuwcomplexen, omdat het in ons nationale waterbeheer een cruciale functie vervult. Wat die rol is en hoe die rol wordt beïnvloed door externe factoren wordt besproken met rivierkundige Rico Tönis en communicatieadviseur Christel Holleman, beiden van Rijkswaterstaat.
Jos van Maarschalkerweerd N 6
ederland is voor zijn water- behoefte hoofdzakelijk af- hankelijk van de twee grote
rivieren, de Maas en de Rijn. Waar de Maas wordt gevoed door regenwa- ter, wordt de Rijn gevoed door smelt- water uit de Zwitserse Alpen en het Duitse middelgebergte en regenwater dat in het stroomgebied valt. De Rijn is daardoor een gemengde rivier, terwijl de Maas een regenrivier is. De Rijn voert bij een gemiddelde afvoer (2200 m3
/s) bijna
tien keer zoveel water aan als de Maas (230 m3
/s) en is door zijn gemengde karakter constanter in zijn waterafvoer. Nr.1 - 2021 OTAR
Kortom, de Rijn is van levensbelang voor Nederland als het gaat over het water- beheer.
Oprichting Bureau van den Waterstaat Door
in de veelvuldige rivieroverstromingen
kwam in het nog sterk gedecentrali- seerde Nederland
achttiende
eeuw, met horten en stoten overleg op gang over de verdeling van het Rijn- water. Eeuwenlang was de mentaliteit van rivierbewoners geweest dat een dijk- doorbraak bij de overburen betekende dat men zelf droge voeten hield, maar langzaam drong het besef door dat ver- deling van het Rijnwater een algemeen belang was. In 1745 werd een eerste
conferentie gehouden van afgevaardig- den van Gelderland, Holland, Utrecht en Overijssel. Daar is toen afgesproken dat er een vaste afvoerverdeling moest wor- den gehandhaafd, waarbij de Waal 2/3 en Nederrijn en IJssel 1/3 zou ontvan- gen, omwille van meer veiligheid tegen overstromingen. Het nationale water- staatsbeheer krijgt in 1798 gestalte in het ‘Plan ter beheeringe van den water- staat der Bataafsae Republiek’. Dit was in feite de oprichting van het Bureau van den Waterstaat, de voorloper van de huidige Rijkswaterstaat, met als doel de borging van de afspraken over de water- verdeling. Toch bleven overstromingen na het vast- leggen van deze afspraken in de water-
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56
