PSvdW11 25 september 2010
Geborenop16april1967inHaarlem 1977:verhuisdnaarHuizen 1985:eindexamenatheneumHuizermaat- school;eerstetoneelstukDeroderidderende groenemummie 1988-1990:toneelrecensentbijHetParool 1990:afgestudeerdinTheaterwetenschappen 1992:perspectiefprijsvoortoneelschrijven 1993:eerstenovelleEengelukkige jeugd 1994-2005:theaterfirmaGrowingupinPublic
zigwas,dathij zijnkindnietnaarschoolwilde brengenomdathijdanineenanderesfeer raakte.Datisdantochjuistgoed? “Ja,maar ik leef niet zo.” Maarhetistochjuistgoed?Jezegttochnet datjemonomaanmoetzijn? “Wat is goed?Mijn levenisniet alleenmaar kunst.Het isookmijngezin.Gisterenhadik eenbesprekingovereen tv-serie, toen mijn dochter uit schoolkwam.Danga ikookmet haar praten. Dat is misschien niet professi- oneelofmonomaan, maar mijn gezin is toch net zo belangrijk, nee,veel belangrij- kerdan mijn werk. Toen ik net kinderen had, zei iemand: ‘Met DonDuyns moet je nietmeerwerken,want diegaatnuelkedag omdrieuur naar huis’.Ikvind goede kunst dat je ondertussen ookjekinderenop- voedt. Als het helehuis in repenroer is,kan ik ook nogschrijven.” Jehadookkunnenzeggen:allesisonderge- schiktaandekunst. “Ik hebhet weleens geprobeerd, om heel meeslependteleven. Ik ben daarniet voor gemaakt.Het ging meteenook helemaal mis met mijn relatie. Diehuiselijke kant zit ook in me, die hebiknodig. Sommige men- sensnappenniethoeik leef, diedenkendat ik adhd heb. Ik kanmeheel goed heel kort concentreren.Watikbijvoorbeeld heelsaai vind,isomurenlangovereen concept te praten.” Misschienwasdetoneelvormdiejekoos,de fragmentarischevoorstellingenzonderechte spanningsboogofplot,nietzozeeringegeven dooreenopvattingovertoneel,maarpaste diegewoonheelgoedbijdemanierwaaropjij kanwerken. “Datzou kunnen. Totdat Pieter me dwong om bij de lesteblijven, door te vragen: ‘Waargaat deze verhaallijn preciesnaar- toe? Metwelkecliffhangergaan we de pau- ze in,zodat mensenniet kunnen wachten omweer doortegaan?’ Daar zitten wij uren over te praten. Ik vind dat heelvruchtbaar, maar zou dat zelf nooit kunnen initiëren. Als ik met mijn studenten eenstuk analy- seer, ishetbinneneenuurtjewelgepiept.Ik hebniet de kwaliteit om nóg eens te gaan zitten en alleswéérteoverdenken.” Maardatgeschaafengeploeterhoorterwel
bij als jenuvoorhetgrotepubliekwilwerken. “In die zin is mijn culturele opvoedingdus namijn veertigste nogdoorgegaan.” HeeftjecarrièretotLangengelukkigdanniet iets tragischinzich? “Als ik totmijn zestigste zowasdoorgegaan wel. Maar ik ben heel trotsopeen aantal dingendie ik gemaakt heb. Ikwaswel klaar met de hoekwaarin ik zat.” Voeldeje jeookpassé? “In het toneelkan je jezelf heel snel passé voelen. Ik dacht toenikbegon:degeneratie gasten die er nu zit,die ga ik opvolgen! Ik hou welvan hemelbestormers, maar dat kanjegeen twintigjaar volhouden.” Jewaseenhemelbestormer,nubenjeeen vakman.
‘Ikhebhetwel eensgeprobeerd, heelmeeslepend televen.Ikben daarnietvoor gemaakt’
“Danzouik tochzeggen:bevlogenvakman. Vanangry youngmantotvakman,het iswel even wennen voor me. Maar ja, misschien klopt hetwel.” Benjeambitieus? “Wat is ambitieus?Dat je de beste vande wereld wilworden, de bestevan Neder- land? Ik wil gezien worden. Ik wilinrijtjes staan, ik wil genomineerdwordenvoor din- gen. Dat gebeurtbijna nooit,maar dat mag de pret niet drukken.” Envervolgenswordjenietvoorhetgalavan detheaterprijzenuitgenodigd,verteldeje. Vindjedaterg? “Eerderraar.Omdat het wél mijn sector is. Ik mocht eenkeer metMarcelMustersmee, maar als zijnchaperonne. Ikweet nietwaar het in zit; misschien ben ik ook weleen on- handigiemand daarin. Misschien hebik
2001: tekst,regieDenUyl, ofdeVaandeldragers 2002:speeltenschrijftsolovoorstellingMijn opa,deartiest 2004:tekstenregiePaars 2007:novelleBuigen 2007:toneeltekstLangengelukkig 2009:hoofddocentaandeHKU,writing for performance 2010:scenarioSnorro,première filmLangenge- lukkig
mindereen positiedan ik denk.” Misschienkomthetomdatjenietzo’naplomb hebt. “Misschien is dat ook welmijn fout.Als ik meer aplombzou hebben, het aplombvan iemand als Joost Zwagerman of zo,was ik misschien eenvervelendermens, maar ook succesvoller.Als jongemensen tegenme zeggen dat ze m’nteksten goed vinden, zou ik een aura om mezelfheen kunnen trek- ken, mezelfmystificeren en belangrijk ma- ken. Ikhebjuistnogaldeneigingommezelf te relativeren en onderuittehalen.” “Kijk,als Arthur Japin door Utrechtloopt, dan loopt daar eengrote man, eenKunste- naar.Ofzelfs Cees Nooteboom. Dat is een kleine man, maar die heeft ook aplombom zichzelf heen hangen.” Je vader (documentairemakerenschrijver CherryDuyns)heeftooknogalwataplomb. “Mijn vader heefthet heel sterk. We waren laatstinhet Kröller-Müller,voor de verjaar- dagvan mijnmoeder,endaar komtwatou- der,VPRO-achtigpubliek. Diekomen één vooréénnaarmijnvader toeombijnanede- righun bewonderinguit te spreken. Ik heb toch een ietsandere uitstraling.” Diehebjevanjemoeder? “Ik hebook de gesloten kant vanmijn va- der,maar de open kant vanmijn moeder staatwatmeer in de etalage.” Waarinzitdegeslotenkantvanjevader? “Ik kanzovriendelijk zijn als mijn moeder is,maar dan hebikinstilte welmijn bijge- dachten, mijn afkeer,mijn agressie. Mijn vader toont die.Dat is mooi, maar ik heber ook weleens lastvan. Dat kanhem niet zo veel schelen,hij gedraagt zichzoals hij wil. Hij is eenvechter,als jehemniet bevaltdan zegt hijdat,ofjenou Matthijs vanNieuw- kerkbentof niet.Maarikkomaldiemensen tegeninmijn leven. En die zullen heusniet denken: Oh watleuk, dat is de zoonvan Cherry Duyns,daar zal ik eens extraaardig voor zijn!” Hetgebrekaanaplombmaaktookdatjegeen auravangrootsheidomjeheenhebthangen, dieje indetoneelwereldmisschiengoedvan paszoukomen. “Vroegerdacht ik dat ik hetvanzelfzoukrij- genals ik ouder werd.Maar ik geloofniet
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136 |
Page 137 |
Page 138 |
Page 139 |
Page 140 |
Page 141 |
Page 142 |
Page 143 |
Page 144