14 buitenland
Een beetje meesturen in Londen
W
at moet je er voor over hebbenomaande macht te komen?Best veel,weet Nick Clegg,
het voormalige zondagskindvan de Britse politiek. Dit voorjaarwashij als lijsttrek-
kervan de Liberaal Democraten de aangenameverrassingvan de Britse verkiezingen. In de televi- siedebatten schitterde Clegg als het redelijkalternatief tussende afgematteLabourleiderGordon BrownenDavid Cameron, de lei- dervan de Conservatieven, die wattraag op gangkwam.Hardop dromendzagClegg al voor zichdat de Liberaal Democraten de plaats zoudeninnemenvan Labour als de natuurlijketegenstander van de Tories. Maar de prestatiesindecampag-
newerdenamper beloond.Hetge- nadeloze Britse districtenstelsel gafdeLiberaal Democraten nog geen tien procent vandezetels in het Lagerhuis,terwijlzemeer dan twintigprocent vandestemmen kregen. Omdat geen vandepartijen een
meerderheid had,kwamen de Li- beraalDemocraten voor het eerst in 65 jaar in de regering.Hetwerd een verstandshuwelijkmet de Conservatieven. Eencoalitie met Labour,voor veel LiberaalDemo- craten een natuurlijkebondge- noot,had niet genoegzetels. Dezeweek legdeClegg verant-
woordingafaan de ledenvan zijn eigenpartij,die in Liverpool een congreshield. Journalistenmerk- teneen belangrijkeverandering op bij de achterban. Die is ontzet- tendnormaal geworden.Desan- dalen en baarden die traditioneel het beeld bepaalden, zijnverdwe- nen. Eenfotograaf wist éénpaar Crocs vast te leggen.Enerwasge- lukkigeen atheïstischetranssek- sueel die zeidat trouweninde kerk voorhemniet hoeft. Clegg moest eenevenwichtsact
vertonen. Hij moest vertellen dat het een goed idee is geweestomin zee te gaan met de Con-
servatieven, maar dat de Liberaal Democratenwelhuneigenidenti- teit behouden.Decoalitie is ‘voor dit moment’ eengoed idee. Hij ver- dedigdecoalitieregeringenals iets watopzichgoed is.Tweeweten meer dan één, zegmaar. Hij sprak over de punten die zijn
partij heeft binnengehaald,zoals het schrappen vanplannen en maatregelen die de vrijheid beper- ken.Derijken gaanmeerbelasting betalen, de armen minderende armsten zelfs niets.Zelfs tegen- standers erkennen dat het belang- rijkepunten zijn.Maar er zijnbe- langrijkere punten, en daar slaat de balans naar de andere kant door. Deconcessie die de LiberaalDe- mocraten binnenhaaldenoverhet kiesstelsel, een cruciaalpunt voor de partij,stelt niet veel voor.Er komteenreferendumover een kleineaanpassing.Hetzijn net de ‘kroonjuwelen’ vanzusterpartij D66.Over bestuurlijkehervormin- genwordt veel gesproken, maar ze worden zelden doorgevoerd. Degrootste bedreigingzijn de
komendemegabezuinigingen.Dé taak die deze regeringzichzelf
ConcessiesaanClegg steldenweinigvoor
heeftgesteld is het tekortwegwer- ken. Voor de Conservatievenisdat eenideologische opdracht:min- deroverheid.Dat is eenbood- schapdie bij de linksereLiberaal Democraten niet goed valt. Clegg heeft zichmet hart en ziel
aanderigoureuze bezuinigingen verbonden, alwashij er tijdens de campagne tegen. Volgens Clegg leiden ze niet totminder, maar tot een andereoverheid.Bij bezuini- gingendie oplopentot veertigpro- cent is dat eendoorzichtigver- kooppraatje, dat de Tories graag horen. EenConservatieve parle- mentariërsuggereerde zelfs dat de ConservatievenendeLibe- raal Democraten voor de volgende verkiezingen een pact sluiten.Dat gaat Clegg te ver.DeLi- beraal Democraten blij- venonafhankelijk. Maar die onafhankelijk-
heid is beperkt.Detoespraak van Cleggwastevoren gelezen en goedgekeurddoor premierDavid Cameron.Hetomgekeerde ge- beurt volgendemaandals de Conservatievenhuncongreshou- den. Zohouden de twee elkaars hand stevig vast.Maarwelke kant ze op lopen, bepaaltCame- ron.Metzijn strategie neemt Clegg een enormrisico.Een alter- natief voor Labour wil Clegg niet meerzijn. Maar wie de Torylijn verkiest,kan net zo goed gelijk op de Conservatievenstemmen. In de peilingenzijn de Libe-
raal Democraten al verterug gevallen. Als het zo doorgaat, blijft eencoalitie voor de Brit- teneeneenmaligexperiment.
ADDIESCHULTE
a.schulte@
parool.nl
ZATERDAG 25 SEPTEMBER 2010
Vijanden pleiten
De IsraëliërsenPalestijnen vanParents Circlepleiten voor verzoening, ondanks datzeindestrijdnaasten hebben verloren.‘Er komt eenseen oplossing.’
ADDIESCHULTE
vanKhaledAbu Awad werd dood- geschoten door eenIsraëlische sol- daat.Nuwerken ze nauwsamen als de bestuurders vandeIsraëlische- Palestijnse organisatie Parents Cir- cle. Er zijnongeveer zeshonderdfami-
D
liesaangesloten, die gemeenheb- ben dat ze eennaastehebben verlo- rendoor ‘het conflict’. De organisa- tie heeft éénkantoor in de Palestijn- se gebieden en ééninIsraël,een Is- raëlischeeneen Palestijnsedirec- teur.“We doen alles samen,” zegt KhaledAbuAwad,dePalestijnsedi- recteur. “Altijd een Palestijneneen Israëli. We denken dat we anders onze boodschapverzwakken en niet bereikenwaarwein geloven.” De IsraëlischedirecteurNir Oren: “Ons doelisverzoening bevorde- ren.Wiekandat beter doendandie- genen die de hoogste prijs hebben betaald in het conflict?Als wijin staat zijn totverzoening, is iedereen dat.Dat is onze sterkeboodschap. We wetendat verzoeningnodigis, voor,tijdensenzekernaeenvredes- verdrag. Anders wordt het eenpa- pieren vrede.” Ze zijn deze week in België en Ne- derland op bezoek, op uitnodiging vanKerk in Actie en het Steuncomi- té IsraëlischeVredes-enMensen- rechtenorganisaties.Een tentoon- stellingvan op verzoekvan Parents Circlegetekende cartoons over het Israëlisch-Palestijnseconflict is de- ze wekentezien in de Domkerk in Utrecht. Denk niet dat de dood vaneen fa-
milielidbij de twee mannen onmid- dellijk leiddetot het streven naar verzoeningmet de anderekant. Oren: “Namijn moedersdood was ik vooral wanhopig, boos,gefrus- treerd. Ik dacht dat het een zinloze doodwas.Zedeed niemandkwaad. Ze zat ineenbus,opweg naar vrien- den. Hetwas vrij gevaarlijk destijds in TelAviv. Maar ze nam de bus in plaats vandeauto. Helaasdever- keerde bus.Deman die de zelf- moordaanslagpleegde,hadeenzak metexplosievenenspijkersbij zich. Mijnmoederhadgeenkansenstierf direct.” “Het is zo wreedengewelddadig.
Hetgevoel is anders dan bijeen ge- woon sterfgeval: boosheid, woede, het idee dat je iets moet doen. Hetis heelmakkelijk om aan wraak te denken. Datzou best eennatuurlij- ke aandrangkunnen zijn. En het wordt heelpolitiek. Hetisgeen per- soonlijkverlies,het iseennationaal verlies.” AbuAwadwasnadedoodvanzijn broer Yousef in 2000 dooreen Israë-
emoeder vanNir Oren reisde met eenbus door TelAvivenwerdslacht- offer vaneen zelf- moordaanslag.Debroer
lischekogel ookniet direct verge- vingsgezind. “De normale reactie is om vergeldingtezoeken. Er zijn mensendie je willen helpen extre- mer te worden, helpen om wraakte nemen. Maar er warenook mensen die eenandervoorbeeld stelden.” “Leden vanParents Circlekwa-
mennaar ons huis.Inhet beginwil- de ik ze niet ontvangen, maar mijn moeder besloot ze uit te nodigen. We warenvoor de organisatie inte- ressantomdatwepolitiekactiefwa- ren,ookal tijdensdeeerste intifada. We zaten een deel vanons levenin Israëlischegevangenissen, ik an- derhalf jaar,mijn broer zevenjaar, mijn moeder zesenhalfjaar.Als wij lid zouden worden, zou dat een sterk signaalzijn. Eerstweigerdeik te komen. Maar toen ze begonnen te praten, merkte ik dat ze spraken over mijn gevoelens.Ikvertelde mijn verhaal en over Yousef.Sinds- dienben ik lid.” Oren werd lid via zijnzoontjevan
destijds tien jaar oud.Het jongetje ging naar eenzomerkamp vanPa- rents Circlemet Joodse en Palestijn- sekinderen.“Tweewekenlaterwer- den de oudersuitgenodigd voor een bijeenkomst.Ikzei in het beginniet zoveel, maar ik voelde me thuis.Er waseen gevoel dat ik erbijhoorde.” De reacties in hun omgevingver-
schilden. De meeste mensenres- pecterenhun keuze, zeggen ze alle- bei.Erisook verbazingoverhun houding. Maar Oren krijgt ook weltehoren
dat het tijdverspillingiswaarmee hij mee bezig is.Abu Awad wordt soms verweten dat hij de herinne- ringaan zijn broer en het bloeddat is vergoten niet respecteert.“Er zijn maarweinigendie dat zeggen, in ie- der gevalinjegezicht.Maar het is nietmakkelijk,” zuchthij. Dat vindtOrenook.“Wehebbener
voor gekozen om niet bijonze na- tuurlijkegroep te horen, maar om eennieuwe groep te scheppen. Het wasvoor mij makkelijker om een andere houdingtekiezen. Dat had me minderslapeloze nachtenge- kost.” Hunpolitieke overtuigingenheb-
ben ze overigens niet opgegeven. AbuAwadisnog steeds aanhanger vanFatah, de partij vandePales- tijnse president Mahmoed Abbas, Oren zietzichzelf als zionist.
DirecteurenKhaledAbuAwad(l)enNirOren
Debij Parent Circles aangeslotenfa- milieshebbenonderlingcontact.Zo zijnzenadeGaza-oorlogmet250 fa- milies bijelkaargekomen,vooralop initiatiefvanAbuAwad. Zemoesten juist op dat moment laten ziendat verzoeningmogelijkis. Oren: “Wegaan samen naar het
Holocaustmuseumin Jeruzalem, zo dat de Palestijnen begrijpen water met de Joden gebeurdis. Of we be- zoekeneen Palestijns dorpdat in 1948 is vernietigd.Het is vanbelang datJodenwetenwat ermetdePales- tijnen is gebeurd.” Maar belangrijker zijn activiteiten
die gericht zijn op buitenstaanders. Koppelsbezoeken scholen en spre- kendaar met leerlingenoverhet conflict.“Op die manier bereiken we 25.000 tot30.000 jongeren per jaar.Het is vaak voor het eerstdat ze iemandvandeanderekantontmoe- ten. Er komt eengesprekopgang, en dat kaneen stevig gesprek zijn.” De organisatie wasaanvankelijk
‘Het is heel makkelijk om aan wraak te denken’
ookindeGazastrookactief.Maarla- termaakten zowel het Hamasbe- stuur in Gaza als de Israëlische blokkade het onmogelijkomhet contact te onderhouden. Deorganisatie krijgt geengeld van
de regeringeninderegio.“Als dat gebeurt, isheteindevanhetconflict waarschijnlijk naderbij,” zegt Oren lachend.
Buitenlandse zaken
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136 |
Page 137 |
Page 138 |
Page 139 |
Page 140 |
Page 141 |
Page 142 |
Page 143 |
Page 144