PSvdW29 25 september 2010


keer


te-


rug.” VanZuilen


reageertop de suggestie dat Lavinia betoverdzou zijn. “Dat wiltu bij eengebeds-


genezer schoon laten maken. Ik zeg: dat bestaat


niet.Voor uisdat welreëel. Maar als het niet lukt,dan is het belangrijk dat ze naar eenreguliereartsofhulpverlener gaat.” De medewerker vandeRaad voor de Kin- derbeschermingdeeltdie zorgen: “Uw dochter zou onderzocht moeten worden. Als ze naar het buitenland gaat,moet het daar gebeuren.” Lavinia enhaarmoeder krijgen uiteindelijk de gewenstevrijstelling. Lavinia zal in het buitenlandproberencontact tehoudenmet de hulpverlenervan Spirit.Tanja vanZui- len heeftervertrouwenin, argwaan dat de familie andere plannenheeft met het meis- je heeft ze niet. “Deze moeder is zo betrokken. Ik hebvaak te maken met boze,weigerachtige ouders, maardit gezinwerktmee.Het broertjeheeft waarschijnlijk eenzware psychische aan- doening. Dit zijn situatieswaarin deouders geen schuld treft.” Tegeneen gebedsgene- zerheeft ze ookweinig bezwaar.“Als je dit openbespreektenniet veroordeelt,danko- men mensenbij je terugals zo’nbehande- lingniets oplevert.Dan kunjedaarna GGZ- hulpverleninginzetten.”


VanZuilen kanhet weten. Ze werktezeven- tien jaar in de jeugdhulpverlening. Daarna gingzeopzoek naar eenbaan waarin ze, met watmeer afstand, toch met jongeren konblijvenwerken. Zewerd leerplichtamb- tenaar,inmiddelsachtjaar geleden. “Ik voel me betrokken bijjongeren. Ik vind het leuk om ze te zien groeien en een steentje bij te dragen als ze de verkeerdekant op dreigentegaan.” Voor deze baan moest ze zichnieuwe vaar- digheden eigenmaken. “Ik werd altijdzo


lief gevonden. Nu moet ik ook strengzijn. En af en toeeen lief loeder.Ikwas altijd warsvanmensenmeteenstokinhunhand. Nuben ik er zelf een.” Deaanpakentakenvaneenleerplichtamb- tenaar kunnen behoorlijk verschillen. Gaat hetom‘gewone’ kinderen, dan kandeleer- plichtambtenaar de zaak meestal redelijk snel afhandelen.“Maar dan loop je vast metkinderenmetwiemeeraandehandis,” verklaartze. “Ik ben een vandeweinige leerplichtambtenarendie veel affiniteit hebben met kinderen met gedrags-enleer- problemen.Ookvanwegemijn achtergrond in de jeugdhulpverlening, ontstond al snel de vraagofikdeze zaken wilde oppakken.’ Alsnelde rolde ze hetspeciaalonderwijs in, de scholendie bedoeldzijn voor kinderen met medische of (ernstige)gedrags-ofleer- problemen.Procentueel gezien is het aan- talmultiprobleemgezinnen in deze onder- wijsvorm hoog. Vaak gaat het om kinderen uit kansarmebuurten.Hoekomtdat? “Multiprobleemgezinnen komen in allela- genvan de bevolkingvoor,maar ouders


ADVERTENTIE


met eenhoger inkomen schakelen eerder een psycholooginofsturen hun kind naar eenparticuliereschool. Die scholenheb- ben er veel belang bij hun naam hoogte houden. Er is eenheel strakkestructuur, waardoor het lastigerisomafteglijden.”


’s Middags heeft VanZuilen een afspraak op eenschool voor kinderen met ernstige gedragsproblemen.Leerkracht JosdeBruin benadrukthet nogeens:“Op deze school zittenveel kinderen uit kansarme wijken. Vorige week vroegeen leerling nog: ‘Mees- ter, heeft uook kakkerlakken thuis?” Alle gedrag begint thuis,zegthij.“Hoewordje gestimuleerd in het leggen vanrelaties? Watzie je als voorbeeld vanjeouders? Deze kinderen hebben niet geleerdomhun ge- voelens te uiten. Ze exploderen snel.” VanZuilen komt voor Sabine, eenmeisje vanamper dertien dat eruitzietals zestien. Meteen vrolijkegrijns zit ze aan tafel.Be- halve de leerplichtambtenaar en twee leer- krachten is er een jeugdreclasseerder van BureauJeugdzorgdie het meisjealeen tijd-


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124  |  Page 125  |  Page 126  |  Page 127  |  Page 128  |  Page 129  |  Page 130  |  Page 131  |  Page 132  |  Page 133  |  Page 134  |  Page 135  |  Page 136  |  Page 137  |  Page 138  |  Page 139  |  Page 140  |  Page 141  |  Page 142  |  Page 143  |  Page 144