ZATERDAG 25 SEPTEMBER 2010
klapstoel 17 Chauffeur ‘Ikgeloof gewoon heel erginjeeigen kracht’
naast ook andere dingen. Dat is al- lemaal heelgeleidelijk gegaan, ik hebhet op die manier nooitbe- dacht.Ikdeed auditie voor Zoop, maar had geen idee watdat teweeg zou brengen.Hetkwamopmijnpad en ik vond het leuk.Ikpresenteerde toen voor Jetix, dat wasook jeugd. Toen kwam de Achmea Kennisquiz, daarnaMTV.” “Ik kanervoor kiezenalleen nog
volwassenentelevisie te maken, om het zo zwart-wit te stellen, maar ik vind kinderen zo ontzettend leuk. Nuhebikeenrolindenieuwespeel- film van Hethuis Anubis,ikzal er ook geen nee tegenzeggen. Ik vind het gewoon hartstikkeleuk, juist door die combinatie met bijvoor- beeldMynameis...”
Mynameis...
“Datisechtook echt eenfamilie- ding. Hetzijn kinderen en volwas- senendie hun idool nadoen. Maar echt extreemgoed.Stemmen en ui- terlijk die gewoon identiek zijn, je weet somsnietwatjeziet.” “Hé!Gaat het goed?Ja, sorry,zo
gaat dat de heledag hier.Ikweet vanzo’n beetjealle mensen hier in de straat watvoor koffie ze drinken ofwatvoorbroodjezeeten, dat zit er gewoon in als je jaren hebt meege- holpenindebrasserie hier.Goed, waar haddenwehet over?”
Solange
“Solange de Reuver.Datwaseen pi- kanterol,maarookVoetbalvrouwen kwam weer op mijn pad. Ik ben er bewustmee gestopt,maar ik dacht niet: ik wilweguitdekinderhoek. Ik vondhetnatwee seizoenengenoeg. Ik hebeen superleuketijdgehad, grappige rol, een leukerol, maar voor mij niet genoeguitdaging meer.”
Ewrrrr
“Nou ja,die Gooise ‘r’ maakt me echt niet uit.Ikvond dat Irene Moorsechteen heel grappige persi- flage vanmeheeft gedaanensowie- so:als je in de TV Kantine zit,dan is dat eeneer.Een eewrrr.”
Twitter
“Ja, fanatiek! Ik zit op ruim21.000 followers. Kijk, eenheleboel men- sen snappen twitter niet.Die vra- gen: waarom moet iedereenweten watjedoet.Maar ik zeterniet op:ik zitnuopdefiets.Ikzet er alleen din- genopwaardoor je kunt discus- siëren, je hebt gewoon heeldirect contact met elkaar.Soms doe ik een twittiertje.Dankunnenmenseneen kwartiertjevragenstellen, en dat is heel leuk.Enhet isookheelhandig: met Giro555 voor Pakistan hebben drieduizendfollowersallemaal vijf- tigcent gegevenenikheb mijn fiets geveild,dus alles bijelkaarwel zo’n vijfduizendeuroopgehaald. Datis toch leuk?” “Wacht,sorry hoor,eveneen zoen
geven. Hallo! Hoegaat het?Enmet de kleine? Ja,ikzit in eeninterview. Oja, XanderdeBuisonjé heefteen
stuivertje ernaast geplakt. Dat klinkt heelgek,maar het iswelheel bijzonderdat het is uitgekomen. Ik ben geen aanhanger, maar toen ik er een paar jaar geleden over las, dacht ik wel: wow, dit is welhoe ik zelf in het levensta. Ik geloofge- woon heelerg in je eigenkracht, en ergens voor gaan. Misschien komt dat ook welweer uit het onderne- mersgezin.Als je hardwerkt en je er vollediginstort,dan kunjeiets be- reiken.”
Most InvitedPerson
“Datben ik een paar jaar geleden geworden, ja.Maar zo gaat dat in de pers: het werd een beetje overdre- ven. Ik ga bijna nooit naar feestjes, Ik krijgaldie uitnodigingenwel, maar ik kangewoon ergvaak niet. Of het moet eenavond zijn voor een vriend, eencollegaofeen goed doel, maar voor de rest ga ik ner- gens naartoe. Ik ben ookniet naar de uitreikingvandieAwardgegaan. Ik moestwerken.”
GoudenKalf
“Ja, dat wastochzoiets geks! Ik werdheellaat thuisgebeld:‘Nico! Je bent genomineerd voor eenGouden
nieuwe single, mensen,een top- nummer! Oké,bye!Gamaar even schoenen kijken.” “OpHyves zit ik bijnaop150.000 leden en dat blijf ik ookactief doen. Hetisook eennetwerk opbouwen. Alsmijn nieuweprogrammabegint, kanikzeggen: het gaat weer begin- nen.”
Unicef
“Drie maanden geleden ben ik ge- vraagdambassadeur teworden.Dat wasechteen droom. Toen ik nogbij mijn ouderswoonde,plaktemijn vader een keer een geluksstuivertje op mijn lamp.Die hebikmeegeno- men toen ik op mezelf ging wonen, het is eensoortgeluksdingetje. En ik geloofaltijdwel heel ergin: als je iets heelgraag wil, en je spreekt dat uit en praat erover,komt dat ook echtopje pad. Eensoort Secret-ach- tig.” “Ik hadvorigjaar eenlijstjege- maakt met watikhéél graagwilde, quawerk. Onder meer stonddaar- op:ambassadeur Unicef, met mijn
Kalf!Als BiondainZoopin India!’ Ik zei: ‘Ja, daahaag!’Ikdacht,dat kán niet,maar het wasdus echt zo.Ik vindhet zelf nogsteeds heel raar. Hetwas naast Caricevan Houten in Zwartboek,het wasoverduidelijk dat Caricegingwinnen, maar die nominatie wasnatuurlijk al heel gaaf.”
Lijk
“Ook zo’n enorme eer! Hetwas heel bijzonder dat ik voor Baantjer werd gevraagd.Hetwaseendubbele afle- vering: demoordopdemiddenstip. Uiteindelijk had mijn schoonmoe- dermevermoord.Met een vaas op mijn kop. Ze hadden me als lijk in bad gelegd,waardoor het leek alsof ik zelfmoordhad gepleegd. Hele badvol bloednatuurlijk. Zodat je lekker niks zag!” “Mijn opalas altijddeboeken van
Baantjerenkeekaltijdnaardeserie. Toen ik erinspeelde, washij helaas al overleden, want anders had ik datnaarhemtoezoietsgaafsgevon- den.”
‘IreneMoors heefteen heel grappige persiflagevan mij gedaan. Het is een eer als je in de TV Kantine zit’
“Wacht,eveniemand een kusge- ven.”
BruinI
“Ik vind het in de politiekzo’n cha- os.Schrikbarend hoe het eraan toe- gaat.Het lijkt welalleen een soort strijd onderling, er wordt niet meer gedacht aanandere dingen. Na- tuurlijk, het is ook moeilijk om op éénlijn te komen na die uitslag, maar toch hoop ik dat we nu een steadyeneen goede regeringkrij- genendat Wildersmisschien wat milder wordt in bepaalde uitspra- kenendingen, en dat ze er met zijn allen samen uitkomen. Opnieuw gaan stemmenkun je ook niet ma- ken. Dan gaan mensenjuistex- treemlinks of extreemrechtsstem- men.”
RobKamphues
“Leuk! Bijzondere man. Ik hebhem nooitontmoet,maar hij is sympa- thiek,hij weet waar hij het over heeft.Nee, met zijnprogramma overmidlife crisishadikgeenaffini- teit –iksta volinhet leven.”
FinaleMynameis... RTL4,vanavond,20.30uur
in jolige anticipatie gezelligtegen de chauffeur, die gezelligterugdeed. Hij waardeerde onze imitaties vanNoord- Ierse, Indiase en Texaanse sprekers. DechauffeurheetteBrin,watgeen
I
Welshenaambleek te zijn,maar de af- kortingvan Brinsley. Hij had eenkaal- geschoren hoofd en eentatoeage in de nek.Hij keek vriendelijk uit zijnogen. Nederlandkende hijwel. Vaak inRot- terdamgeweest,toen hij nogbij de koopvaardij zat.Maaktenulange da- genals taxichauffeur, omdat zehemop eenvuilemanier hadden ontslagen. Hij vertelde datmonter. Nadat een vanons had gevraagd of hij
weleens nare dingenhadmeegemaakt in zijn taxi, deed Brin zijn verhaal, ook opmonteretoon, hoeweldebeschre- vengebeurtenissen daar geen aanlei- dingtoe gaven.Weluisterdeninstilte. “Het gebeurde eenweek geleden,”zei
hij. “Ik reed hier in debuurtdoor een straat toen ik politieagenten driftigzag zoeken in de struiken.Honderd meter verderopwerd ik aangehouden door eenman die achterin gingzitten en al- leen maar ‘Rijden!’ zei. Hij gafeen adres op en ik wilde kerenomdat ik de kortsteweg wildenemen,maar hij zei dat ik moest doorrijden.Opeen gege- venmoment haaldehij eensoortstok tevoorschijn. Hij zeidat je iemand daarmeeenorme schokken kongeven.
‘Ikgrinnikte,wat ikbeter niethadkunnendoen’
Als je dat langgenoeg deed, hingen de vellen erbij.‘Dehuid bladdert er ge- woon af,’ zeihij,metduidelijk plezier.” “Maar hijdeed kennelijk iets ver-
keerd,waardoor hij zelf eenschok kreeg. Ik grinnikte. Niet bewust, het gingvanzelf. Ik grinnikte,watikbeter niet hadkunnen doen.Die kerelwerd woedend en haalde een pistooltevoor- schijn. ‘Moet jij daaromlachen?Moet jij daaromlachen?’ Hij zettehet pistool tegenmijn hoofd.” Weschrokken en maakten bijbeho-
rende geluiden.“Het klinkt misschien gek,maar ikwasniet doodsbang. Ik wasdechauffeur en die schiet je toch niet dood als je aan het rijdenbent? Tenzij je natuurlijk knettergekbent,en datwashij misschienwel, ja.” “Hijbleef dat pistoolmaar tegenmijn hoofdhouden en hieldverder zijn mond. Toenwebij het opgegevenadres waren, zeiikdat ik tien pond vanhem kreeg. Hij betaalde dat keurigenstapte uit.‘Jeweet vanniks!’zei hij. Ik ben niet naar de politie gegaan.Opeen ge- gevenmoment komtzo’nmanweer vrij enweet hijjetevinden.” Wevroegenofhij noggoed konsla-
pen.“Deeerste nacht niet,maar het gaatnuwelweer.”Wewarenstomver- baasdoverdelaconiekemanierwaar- op hij zijn verhaal had verteld. “Ik hoop niet dat jullie er nachtmerriesvan krij- gen,” zeihij.Wegaven een ruimefooi en zeiden datwehemzoudenbellen als het feestwas afgelopen. Hijwerkte totdiep in de nacht.
b.fromme@
parool.nl
kzat met vriendenineen taxi van Swansea naarNeath. Beide plaat- sen liggen in het zuiden vanWales. InNeathwaseen feestenwededen
BobFrommé
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136 |
Page 137 |
Page 138 |
Page 139 |
Page 140 |
Page 141 |
Page 142 |
Page 143 |
Page 144