interviewThomasAcda PSvdW
12 9oktober 2010
in éénvan mijn vijftienopschrijfboeken waarmee iets moet gebeuren. En ik luister vrij goed naar mezelf.Laatst wasikopeen diner voor het twintigjarigbestaanvan de Comedytrain. Daar sprak ik de regisseur Koos Terpstraenhij zei: ‘Jedwingt je carriè- re af door gerichtekeuzes te maken’. Hij had het niet specifiekovermij,denk ik, maar ik ben het daarwelmeeeens.” Misschienhadhijhetwéloverjou,alsduide- lijkvoorbeeldvaniemanddienietbangisom deurendichtteslaanofopentetrekken. “Numisschien, maar dat is echt niet altijd zo geweest.Paulenikstondenvroeger te bibberen in de coulissen.Nou ja, Paul bib- bertniet.Anderkarakter.Ikwas altijd doodzenuwachtigofmensen onswel leuk zouden vinden. Inmiddels hebben we de David Letterman-entree aardigonderde knie. Opkomen met eengebaar dat zegt: Watleuk voor udat ik er ben. Je moet een tree hogergaan zitten dan je gewend bent. Als iedereenindezaal kanwat wij doen, hebben zehungeld voor niets uitgegeven.” Isdatdeironievaneengoedwerk –eenboek, eenfilm,eenliedje:datcomplexiteitver- momdalssimpelheidvaakhetbestevalt? “Het is in elk gevalzodat weinigmensen begrijpen datweheellangschaven voordat eenliedje zo logischklinkt als het klinkt. Iets vergelijkbaarsgeldtvoor mijn acteer- werk. Recensenten schrijvenvaak dat ik zo mezelfben ik een rol, zoals nu in Penoza. Maar ikbennooitmezelf in filmsenoptv.Ik draaihet alleen zo dat ik iemandanders speel,maarnietverloochenwatikzelfmee- neem.Mensen denken dat ze vooral mij zien.Datisdetruc, het allemaalgepland.Ik ben zelf niet zo gekinteressant.” HebbenPaulenjijnoggeengenoegvanel- kaar? “Nee, ben je gek. We kunnen uren met el- kaar aan de keukentafel zittenknutselen aan onzenummers.Met onze gitaristDavid Middelhoff erbij.Heen en weer lopen naar de piano. Dit proberen, dat net effeanders. Hetiseen leuk vakhoor,wat wij hebben.” Zijn jullieookvriendenbuitendemuziek? “Ja. In gevalvannarigheid bel ik eerstEsmé endanzekerPaul.Hetisgelukkiglanggele- den dat het nodigwas.Paulisgewoon een heellieve jongen. En erggrappig. Vroeger lagenwealtijdsamen in éénbed bijoptre- dens in het land. Vondenwegezelligerdan ieder in onze eigensuiteinGroningen. Nou zijnhet welgrote beddenindie suites,hè.
BovendiengaatPaul altijduit.Diekomtpas thuis als ik bijna wakker ben.Ikheb het meestal welgehadomhalf twee.Dan wil ik slapen.” Hebjeweleensgeprobeerdeennachtmenste zijn? “Ja. Hetlijkt zo’n ambitie als artiest,maar het werkt niet bij mij.Ikmoet dat gewoon niet willen, midden in de nacht schrijven en muziek maken. Meestal hebikdan ook welwat wijn op.Dat kandeboel openbre- ken, maar dat gebeurtdan bij mij om half elf. Alles na half éénkan ik weggooien, als ik het al kanlezen.” Kunjijmooiedingenmakenals jeongelukkig bent? “Jawel, al zit er een soortraregrens in. Bij eenbeetjekut gaat het goed.Maar als ikme echtkutvoel,lukt het nietmeer.Toen ik net met mijn zoon alleenwoonde,ginghet he- lemaal niet.Toen hebikmezelf leren ko- ken. Dat hielp. Hetkan heelheilzaam zijn, eten makenvoor je kind. Datkind zeitrou- wens,beleefd als-ie is:‘Mama’s burrito’s
zijn, maar ik kandat niet accepteren; ik wil dat paadjevanmeneer Ikea gewoonniet lo- pen.” Overdesymboliekdaarvankunjeeenliedje schrijven. “Misschien ja. Over de weerzintegen rich- ting, of juist de behoeftedaaraan. Volgens mij vinden veelmensen het een fijnwande- lingetje. En ergens snapikdat ook. Mijn fa- vorieteavontuur heetook: wetenwaar ik uitkom. Ik wil best naar Machu Picchulo- pen met eenrugzak maar niet zonder de verzekeringdat ik veiligthuis kom.” Hetmaaktjeambitiesernietminderom.Zo- als jeNewYorksefilmproject. “Datiseen avontuurwaarmee ik uit de voe- tenkan. Ik vind het eengeestig ideedat ik volgend jaar met eenkoptelefoon op mijn hoofd in de 81stestraat zit en tegenvier- honderd mensenzeg:kom, we gaan dit op- nemen. Hetisgoed dat ik zelf regisseer. Als hetdanmislukt, is het mijn schuld. Jammer is alleendat ik het niet fijn vind om wegte zijn. Ik ben graagthuis.”
‘Mensendenkendatzevooralmijzien. Datisdetruc,hetisallemaalgepland. Ikbenzelf nietzogekinteressant’
zijn net iets lekkerder.” Eenbeetjezoals inKramervs.Kramer?Descè- newaarinDustinHoffmanendatjochieont- bijtmakenenhijstukjesschaalinheteier- mengsellaatvallen? “It makesitcrunchier.You likeyour French toast crunchy, don’t you? Heel mooi,ja. Nou, zo washet niet helemaal. Als ik een filmzoumakenoverdie tijdmoet ikbehoor- lijk romantiseren om bij Kramer vs.Kramer in de buurttekomen. Meer wilikereigen- lijkniet over kwijt.”
Uitdeaangrenzendekamerhorenwegelui- denvan omvallende planken. Hetwil nog niet helemaal vlotten met de commode.
“Ik hebeindelijk ontdekt waarom ik zo’n hekel hebaan de Ikea.Hetzijn niet de spul- lenofdemensen die er komen. Hetishet uitgestippelde wandelingetjedat je moet afleggen. En je kunt er niet uit.Dat is echt Zweeds fascisme.Hetzalweliets psychisch
Thuis thuis ofAmsterdamthuis? “Thuis thuis.Inmijn huis.Amsterdam in- teresseert me gekgenoeg niet zoveel. Als ik terugben uitNewYork, vind ik het altijd wellekker dat het hier zo rustiglijkt.” Gelukkig. Er zijn algenoegvandie zoge- naamdingewikkelde, zoekendeWherever I laymyhat ismyhome-zangers. “Ik ben een zwerver,dat beeld.Demanne- lijkeversievan: ik ben zo’n lekker gek mens.Dat heeft iets arrogants,ja. Maar als het klopt,kan het mooi zijn, hoor.Ja, niet bij een21-jarige met eensplinternieuwe gitaar.Enook niet bij mij.Ikheb dat soort stoereteksten ookwel geprobeerdenmet- een weer weggegooid. Hetklopte niet.Je komt nu eenmaal niet los vanwie je bent als je op het podiumstaat.Dat is de reden dat er bijmij,enbij Paul en mij samen, iro- nie zit in zo’n soortnummer.Paulheeft het geweldigbeschreven: ‘Deblues is echt te gek/Als er iemandopjewacht’. Zo is het gewoon.”■
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136