ONDERNEMEN ▶▶▶ DUURZAAMHEID ▶▶▶ STROKENTEELT
de markt halen van de marge. Hoe dan ook, heb ik een hogere prijs nodig dan de gangbare bioprijs.”
Keurmerk strokenteelt? Mosselman denkt niet dat een keurmerk voor strokenteelt hem daarbij zou helpen. “Daar geloof ik niet in. Laten we oppassen voor een waaier aan keurmerken. Hoeveel moet je er dan hebben? Eén voor biostro- kenteelten 3 meter, één voor 27 meter? Ik geloof wel in een echte merknaam.” Met Bi-Jovira wil hij een interessante partij zijn voor afnemers die vanuit dezelfde waardes handelen en die zijn er. “Wat me is opgevallen is dat afnemers echt niet uit zijn op zo min mogelijk, redelijke grote le- veranciers. Ze hechten juist aan risicos- preiding, verschillende telers in verschil- lende regio’s. Ik hoor ze niet zeggen dat ik een kleine producent ben, terwijl ik op mijn eerste 15 hectare in een 1:8-rotatie ongeveer tien gewassen teel. Het wordt bij mij voorlopig niet meer dan 53 hectare. Ik was aangenaam verrast dat waar te ne- men. Ik heb helemaal niet het idee dat ik moet concurreren met de bioboeren in de Flevopolder.”
Omslag naar langetermijndenken Afgelopen najaar kreeg Mosselman in Le- lystad de kans om minister Carola Schou-
Cornelis Mosselman: “Ik ben heel rigoureus omgegaan voor een maximaal effect: biologisch, vaste rijpaden, niet-kerende grondbewerking, strokenteelt.”
ten aan te spreken. “Ik heb haar toen ge- zegd dat er iets fundamenteels mist in het voedselsysteem. Dat ze van een boer niet kan verwachten dat hij het in dit systeem anders gaat doen. Dat kan economisch gezien niet. De kosten voor een omslag van kortetermijndenken naar langeter- mijndenken zijn hoog. Wat ik doe kan eigen lijk ook niet. Zeker niet voor een gro- te groep. De overheid moet naar mijn idee een grote campagne gaan houden voor
een ander koopgedrag. Iedere klant maakt logische keuzes, waarbij de prijs een be- langrijk gegeven is. Maar per saldo is het ongezond hoe we bezig zijn. In die zin dat de vergoeding die boeren of tuinders voor ecosysteemdiensten krijgen niet in ver- houding staan tot de inspanning of risico’s die ze lopen wanneer ze dingen anders gaan doen. Ik kan me boos maken over het feit dat diverse partijen het doen voor- komen dat ze ons verdienmodel gaan ver- beteren, terwijl inspanning en extra risico meestal amper vergoed wordt. Je kunt boeren of tuinders met iets van een kring- loopboodschap niet uitleveren aan de markt.”
Mosselman is er beducht voor, dat men zijn aanpak met het onvolledige verhaal van alleen de teelt gaat promoten. “Het eerlijke verhaal over de afzet en de nood- zakelijke hogere prijs hoort er wel bij.”
38 ▶ GROENTEN & FRUIT | 12 maart 2021
Onvolledige verhaal promoten Wat Mosselman doet is vrij bijzonder. Ze- ker als je er termen als volhoudbare of re- generatieve landbouw aan koppelt. Is hij niet bang dat bestuurders met zijn unieke situatie aan de haal gaan? Zo van, zie je wel dat het kan? “Daar ben ik wel enigs- zins beducht voor, ja. Dat men mijn aan- pak met het onvolledige verhaal van al- leen de teelt gaat promoten. Het eerlijke verhaal over de afzet en de noodzakelijke hogere prijs hoort erbij. Je ziet het gebeu- ren. Men geeft mij een aai over de bol, maar vervolgens moet ik het allemaal zelf doen.”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
