COLUMN ▶▶▶
25% biologisch: hoe dan? A
door Cindy van Rijswick, Rabobank
lweer enkele maanden geleden presenteerde Frans Timmer- mans een aantal punten uit de Green Deal die relevant zijn
voor de agrarische sector. Een daarvan is het verhogen van de biologische produc- tie tot 25% van het totale landbouwareaal in de EU in 2030. ‘Kan dat wel?’ was mijn eerste reactie toen ik dat zag. Het biologi- sche areaal in de EU bedraagt nu namelijk 8%. Ik kan er ook niks aan doen, ik ben nou eenmaal een realist. In ieder geval geen idealist en ook niet een uitgespro- ken pessimist of optimist. Die laatsten le- ven gemiddeld wel het gelukkigst volgens wetenschappelijk onderzoek. Maar ik hou me dus graag bij de kale feiten. Die feiten zeggen wel dat er heel grote verschillen tussen landen en tussen ge-
‘Niet omschakelen omdat politiek het zegt’
wassen zijn als het gaat om biologisch boeren en telen. In Oostenrijk is bijvoor- beeld al een kwart van het landbouware- aal biologisch (veel alpenweiden) terwijl dat in Nederland slechts 3,1% is. Voor een typisch biogewas als rode biet is ook in Nederland bijna de helft van het areaal biologisch gecertificeerd. Maar in de glas- groenten is dat maar 1,1% en in de hard- fruitteelt 3%. Ik vraag me af of de Europese Commissie zich realiseert dat het stimuleren van het biologisch aanbod desastreus kan uitpak- ken voor de telers als de vraag niet vol- doende meegroeit. Momenteel is het
46
marktaandeel biologische groenten en fruit in Europa (en ook Nederland) zo’n 5%, met uitschieters tot 10 à 15% in landen als Denemarken, Oostenrijk en Zwitserland. Als we in Nederland bijvoorbeeld 12,5% marktaandeel willen bereiken in bio-AGF, zou de vraag de komende tien jaar al met bijna 10% per jaar moeten groeien. Zo’n verschuiving is voor de tuinbouw vrij- wel onmogelijk, maar voor extensieve veehouders of graantelers best reëel. Voor tuinbouwproducten kan fors overheids- ingrijpen wellicht helpen, bijvoorbeeld via het belasten van gangbare producten of het juist niet belasten van bioproducten.
▶GROENTEN & FRUIT | 14 augustus 2020
Maar dat zal zeker tot discussies leiden. Want gaan we dan de bioproducten uit Verweggistan met EU-geld bevoordelen ten opzichte van lokaal duurzaam gepro- duceerde producten zonder biocertifi- caat? Kortom, dit plan is haalbaar zolang het voor de totale landbouw in de EU geldt en niet ook voor afzonderlijke secto- ren in individuele landen. Nederlandse te- lers die willen omschakelen naar bioteelt moeten dat vooral niet doen omdat de politiek het zegt. En vooral wel omdat ze een markt hebben gevonden voor hun producten en omdat ze zelf graag op de biologische manier willen telen.
FOTO: HERBERT WIGGERMAN
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
