048 Reizen “ W


ij in Normandië maken de beste kazen van Frankrij k. Pont-l'Évêque, Livarot, Neufchâtel, en Camembert natuurlij k. Héérlij k. Hoe sterker de


geur, hoe lekkerder.” Bernard hangt met zij n grote Normandische neus boven de tafel met kaas. Hij snuift nog eens diep en bedenkt zich dan: “Van Frankrij k? Nee, van heel Europa!” Enig chauvinisme is de Fransen en dus ook de Normandiërs niet vreemd, maar Bernard heeft een punt. De geur van de uitgestalde kazen doet het water in de mond lopen, ze smaken inderdaad voortreff elij k. De maaltij d die Bernard en zij n vrouw Isabelle in hun chambre d’hôte voor mij en de andere gasten bereiden, is sowieso om je vingers bij op te peuzelen. Zéker als het buiten nog warm genoeg is om op het terras te kunnen eten. Leven als God in Frankrij k, het gezegde komt niet zomaar uit de lucht vallen. De chambre d’hôte van Bernard en Isabelle


waar ik ben neergestreken, bevindt zich in het departement Calvados, in het hart van Basse- Normandie (‘Laag-Normandië’). In de omgeving struikel je in het glooiende coulisselandschap over oude plaatsjes met vakwerkhuizen en kleine boerenbedrij f es. In de boomgaarden in de omgeving hangen de appels er blozend bij . Het plukken kan beginnen, want de zomer is bij na achter de rug en de herfst staat voor de deur. Het najaar is een uitstekende tij d om


Normandië te bezoeken. De bossen kleuren prachtig geel, rood en roodbruin, en het is er deze tij d van het jaar een stuk rustiger dan in de zomer, als de Fransen hun grote steden verlaten om ‘dans la campagne’ te ontstressen. En de appels zij n dan rij p, niet onbelangrij k in een regio waarin niet de druif, maar de appel de belangrij kste vrucht is. Van die appels maken de Normandiërs niet


Lezersarrangement AmbianceTravel stelde voor lezers van Arts en Auto een zevendaagse autorondreis samen door Normandië. Voor meer informatie, zie pagina 52.


alleen heerlij ke taarten maar vooral ook appel- ciders, die bij voorbeeld goed smaken bij hun kazen. Van appelcider stoken ze ook calvados, een cognacachtige sterke drank. Van één jaar oude calvados en ingedikt appelsap wordt verder het wat lichtere aperitief pommeau ge- maakt. Oftewel: de appel wordt volledig benut. Alleen de pitten, daar hebben ze nog niks voor bedacht.


School van Honfl eur Basse-Normandie begint ten zuidwesten van Le Havre. Daar neem je de Pont de Norman- die, een spectaculaire verkeersbrug die als


een hoge kattenrug de monding van de Seine overspant, waarna je in de streek arriveert. Langs de zee ten westen van de Seine tot het schiereiland van Cherbourg ligt een hele reeks zandstranden, waaronder de stranden die in 1944 op D-Day werden bestormd. De eerste kustplaatsen van betekenis zij n


Honfl eur, Trouville-sur-Mer en Deauville. De Parij se beau monde komt hier al sinds de 19e eeuw om van de zilte zeelucht te genieten en tóch in de buurt van de Seine te blij ven. Het schilderachtige Honfl eur was destij ds ook geliefd bij kunstenaars. Een groep schilders ves- tigde er in de 19e eeuw een kunstenaarskolonie die de School van Honfl eur wordt genoemd. “Klopt, kunstenaars kwamen én komen


hier graag", beaamt Danielle, eigenaresse van een galerie in het oude centrum. “Claude Monet bij voorbeeld, die net als Courbet, Corot, Seurat, Signac, Dufy en Boudin, hier aan de haven heeft zitten schilderen. En ook een van jullie vroege impressionisten, Johan Jongkind. Een dichter als Charles Baudelaire was hier eveneens kind aan huis.” Ik kan de artiesten geen ongelij k geven. De


haven van Honfl eur en de kasseienstraatjes met vakwerkhuizen eromheen zij n inderdaad een plaatje. Het is dat ik niet kan schilderen, anders had ik subiet een ezel met schilders- doek op de kade gezet. Het is inmiddels alweer lunchtij d, dus de


inwendige mens verzorgen dan maar. Dat moet geen probleem zij n, want Normandië heeft meer uitgelezen streekproducten in de aanbieding dan alleen kazen en ciders. De regio produceert de meeste oesters van Europa, en de meeste sint-jacobsschelpen, mosselen en wulken van Frankrij k. De keuze valt op een kleine oesterbar, niet ver van de haven. Er komen kakelverse schaal- en schelpdieren op tafel. Zonder opsmuk, stevig bruin brood en roomboter uit Isigny erbij , en de inwendige mens is méér dan tevreden. Vanaf mij n overnachtingsadres maak ik nog


wat daguitstapjes, onder meer naar de ‘Suisse Normande’, een mooi heuvelgebied met kloven en rotsen ten zuiden van Caen. Het valt me op dat er veel Engelsen in Basse-Normandie wonen. Als ik dat op de laatste avond aan Ber- nard voorleg, is zij n reactie: “Pfah! Natúúrlij k komen die hier. Heb je de Engelse keuken wel eens geprobeerd?” Ik hou wij selij k mij n mond, anders is straks


de Nederlandse keuken ook aan de beurt. “Allez", vervolgt mij n gastheer. “Tij d voor een glas calvados. Een laatste avond in Normandië moet passend afgesloten worden. À votre santé!” <


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84