036 Interview
Tekst: Adri van Beelen Beeld: De Beeldredaktie/Arie Kievit
‘Dokter voor de patiënt, níet voor de instelling’
Arts voor Verstandelijk Gehandicapten (Arts VG) Michiel Vermaak was en is nog steeds een voor- loper in zijn specialisme. Hij raakte als scholier al bevlogen voor het vak en ontving twee jaar geleden de Hanna Oorthuysprijs voor zijn werk. Gesprek met een enthousiaste dokter.
M
ichiel Vermaak (49) woont op de ‘brand- grens’ in het centrum van Rotterdam, waar de bommen op 14 mei
1940 vielen. Aan de overkant staan nog oude huizen, maar het gezin Vermaak woont in een naoorlogse flat, die nu vakkundig is omgebouwd tot een wat ruimere woning. Vermaak is een mak- kelijke prater, wat in de verstandelijk ge- handicaptenzorg goed van pas komt. In 2020 kreeg hij de Hanny Oorthuysprijs vanwege zijn bevlogenheid en passie. Hij werkt voor instellingen, als straatdok- ter in Rotterdam en als Arts VG op Sint Maarten, Bonaire en Saba. Toen Vermaak op zestienjarige leeftijd
op de Vrije School zat en een ‘ideële stage’ moest doen, koos hij op aanraden van een lerares voor mensen met een verstandelijke beperking in Bosch en Duin, een fraai gelegen instituut in de Utrechtse bossen. Hij was gefascineerd
door het feit dat deze mensen de wereld heel anders beleven. Totaal anders dan zijn eigen beleving. Daarbij raakte hij onder de indruk van het werk van de arts Frans Kamps. “Toen ik zag hoe hij met patiënten omging, op een volstrekt natuurlijke en betrokken wijze, dacht ik: ‘Ik wil ook een arts voor mensen met een verstandelijke beperking zijn’. Het strookte helemaal met mijn voornemen om iets te betekenen voor de maatschap- pij. Dat was zo gegroeid, denk ik, vanaf mijn vijfde jaar toen m’n vader overleed. Ik ging beseffen dat het in het leven zomaar afgelopen kan zijn en dat je dus zorgvuldig je keuzes moet maken.” De ideële stage ging over in vakantie-
werk. “Het bleef trekken, het was telkens een soort van thuiskomen als ik daar kwam. Het lukte me ook steeds beter om contact te maken.” Vermaak hoefde na de middelbare
school niet lang na te denken, het werd geneeskunde. Daarna dacht hij over
kindergeneeskunde, maar in een hiërar- chische ziekenhuisstructuur zou hij niet passen. Het toeval wilde dat de opleiding tot Arts voor Verstandelijk Gehandicap- ten in de laatste jaren van zijn studie juist tot stand kwam. “Ik werd zelf nog opgeleid door huisartsen en basisartsen, maar langzamerhand werd Arts VG een zelfstandig medisch specialisme. Ik ben niet meer opgeleid als ‘huisarts in de verstandelijk gehandicaptenzorg’ die al- les doet, maar als een arts voor de inge- wikkelde casussen: multiproblematiek, zoals gedragsproblemen, overprikke- lingspsychoses, depressies en lichamelij- ke afwijkingen bij bepaalde syndromen. Specifiek geneeskundige zorg, die voor de huisarts vaak te complex is en om een bijzondere expertise vraagt.”
Vermaak is de eerste Arts VG die, samen met zijn collega Margriet van Duinen, buiten de instelling een eigen en ver- nieuwend zorgconcept heeft ontwikkeld
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84