search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
038 Interview


D


e landelijke rust die het gezondheidscentrum in het Friese dorpje De Wes- tereen – 5000 zielen – op maandag rond het mid- daguur uitstraalt, is ver- moedelijk bedrieglijk.


“We hebben samen met onze praktijk in Veenwouden, zo’n 12.000 patiënten uit de regio”, zegt Floris Poorte. Hij zegt het glimlachend en op de vriendelijke zachte toon die hij gedurende ons hele gesprek heeft. Het lijkt karakteristiek voor de Fries.


Hij laat zich niet gauw gek maken. “Ik heb ervan gedroomd om dit te bereiken en heb daarvoor een lange weg afgelegd. Toen ik hier begon, heb ik mij voorgeno- men mijn leven niet te laten verzuren door wie of wat dan ook. Ik wil hier iedere dag van genieten en dat doe ik.” Zijn route naar het beroep van huisarts


was inderdaad niet de kortste. Vader en moeder Poorte hadden in Sint Annaparo- chie een bedrijfje waar auto’s, motoren, bromfietsen en fietsen werden gerepa- reerd. Oudste zoon Floris was het meest geschikt om de zaak over te nemen. “Zo ging dat in die tijd. Maar ik vond het ook heel leuk om aan motoren te sleutelen.” Hij ging naar de lts en behaalde daarna nog diverse vakdiploma’s. Ondertussen had hij van kinds af een


fascinatie voor geneeskunde. “Ik denk dat ik, als ik niet in dit gezin geboren was, voor het beroep van huisarts was gegaan. Ik had plezier in mijn dagelijks werk, maar er bleef iets knagen.” Blijk- baar zo hard dat Poorte op den duur be- sloot een poging richting geneeskunde te wagen en op zijn vijfendertigste aan de avondmavo begon. “Als het niet zou lukken, kon ik altijd stoppen, ik had een goede baan.” Maar het lukte wel. “Ge- lukkig vond ik leren inmiddels wel leuk, want op de lts was ik als lastig jongetje bezig met van alles behalve schoolwerk en moest ik een jaar overdoen. Ik dacht toen niet aan de mavo, want dat leek me een onbereikbaar hoge opleiding.” Nadat Floris Poorte vervolgens het avond-vwo had doorlopen, lootte hij op


‘Ik had plezier in mijn dagelijks werk, maar er bleef iets knagen’


zijn veertigste direct in voor geneeskun- de in Groningen. Zijn studie betaalde de automonteur met de handel in auto’s. “Ik heb verstand van auto’s en van wat ze waard zijn. Ik begon naast mijn werk in de garage met het importeren en doorverkopen van klassieke auto’s. Daarmee kon ik mijn levensonderhoud en studie prima bekostigen.” Voordeel daarbij was wel dat zijn toenmalige vrouw en hij geen kinderen hadden en dat zij alle begrip voor zijn keuze had. Ook zij switchte op latere leeftijd en ging van een baan in het onderwijs naar een studie sociologie. Het grote leeftijdsverschil met zijn


studiegenoten ervoer Poorte niet als een probleem. “Ik ging mee met de flow, was geen buitenbeentje.” Hard lachend: “Misschien dachten ze wel: laten we maar aardig zijn voor die ouwe.” Het


scheelde vast ook wel dat de Friese automonteur niet de enige ‘student op leeftijd’ in zijn jaar was; een van zijn medestudenten was vliegtuigmonteur.


Tweede praktijk Op zijn vijftigste kon Poorte beginnen als huisarts in het Friese Veenwouden (Feanwâlden). Na verloop van tijd asso- cieerde hij met een voormalig studie- genoot uit Groningen, een huisarts die fysiotherapeut was geweest. Na tien jaar ging Poorte zijn werkweek verdelen met een tweede praktijk in De Westereen. Hoewel de praktijken hemelsbreed nog geen zeven kilometer van elkaar liggen, waren de verschillen toch groot. De Westereen heeft een populatie met relatief veel laagopgeleiden en drugsver- slaafden, in Veenwouden wonen meer hoogopgeleiden.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100