020 Zorgthema’s
Thema’s Naar aanleiding van informatie uit vele werkbezoe-
ken, gesprekken en publieksbijeenkomsten formu- leerde de RVS voor de zorgagenda drie belangrijke onderwerpen waarmee zowel de nieuwe minister van VWS als zijn of haar collega’s op andere minis- teries als ook bestuurders in gemeenten te maken hebben en krijgen. Bij elk van de drie onderwerpen werden twee kernopgaven gemaakt.
INVESTEREN IN ONDERLING VERTROUWEN Opgave 1 Verantwoording in dienst van verantwoordelijkheid. Welke vormen van verantwoording afleggen pas- sen bij het dragen van professionele en bestuurlijke verantwoordelijkheid? Opgave 2 Investeren in een gezonde samenleving. Hoe worden maatschappelijke opbrengsten van investeringen in zorg, hulp, wonen, werken en leren beter zicht- en voelbaar?
MEER AANDACHT VOOR VERSCHILLEN TUSSEN MENSEN Opgave 3 Diversiteit in dienstverlening. Hoe kunnen profes- sionals in hun dagelijkse werk recht doen aan verschillende opvattingen over wat goede zorg/ hulp is en wat betekent dat voor bijdragen van niet- professionals en/of technologische voor- zieningen? Opgave 4 Ruimte voor kwaliteiten van leven. Hoe kan het toepassen van steeds meer medische en techno- logische kennis in de praktijk voldoende ruimte laten aan persoonlijke opvattingen over kwaliteit van leven in perioden van ziekte, ouder worden en sterven?
INZETTEN OP BLIJVENDE SOLIDARITEIT Opgave 5 Toegangsdrempels op maat. Hoe kunnen toegangsdrempels tot zorg en hulp rekening houden met de unieke situaties waarin mensen zich bevinden, zeker naarmate de problemen zich opstapelen? Opgave 6 Participeren naar eigen maatstaven. Hoe kan de overheid, in haar ambitie om mensen naar vermogen te laten participeren, voldoende ruimte laten aan ieders eigen kijk op meedoen en mee- beslissen?
zorg, die van zeer hoge kwaliteit is en toegankelijk voor velen, is ondanks alle kritiek, objectief gezien veel goed geregeld. Wat rest zijn de uiterst taaie vraagstukken over bijvoorbeeld de verschillen in gezondheid tussen mensen vanwege hun sociaaleconomische positie, of de niet te temmen behoefte om te standaardiseren en controleren. Uit onze zoektocht naar thema’s voor de komende vier jaar komt naar voren dat er een enorme behoefte is aan antwoorden op die taaie vragen. En zo- als iedereen in onze zorgagenda kan lezen, betekent dat vooral dat de menselijke maat centraal moet komen in de zorg en dat er meer aandacht moet zijn voor verschillen tussen mensen en hun omstandigheden. Niet alle mensen passen in regels, richtlijnen en protocollen. Als ons het afgelopen half jaar iets duidelijk is geworden, dan is het wel dat het systeem ingericht is op en toegankelijk is voor de 70 procent van de bevolking, waarmee het toch al (relatief) goed gaat. Maar voor 15 procent van de bevolking is het knap ingewikkeld een weg te vinden in het zorglandschap. En dan zijn er nog de mensen die te maken hebben met een opeenstapeling van problemen (ook ongeveer 15 procent) en die juist daarom zorg nodig hebben. Voor hen zijn er te veel drempels. Soms zelfs zo dat ze volledig tussen de wal en het schip raken. Adviseren om de menselijke maat centraal te stellen, betekent dan ook dat we tegen de nieuwe minister zeggen: ‘Pas op dat u niet alles onder één paraplu brengt en dat u niet iedereen over één kam scheert.’ Het is echt nodig dat een nieuw kabinet zich dat realiseert, want wij kwamen op onze ronde door het veld geregeld voorbeelden tegen waarvan je denkt: dit kan echt niet waar zijn. Een van die voorbeelden was het verhaal van een vrouw die vanwege huiselijk geweld ondergedoken zat in een opvanghuis in een andere gemeente dan haar woonplaats. Ze kreeg voortdurend nul op het rekest als ze een beroep moest doen op gemeentelijk geregelde zorgvoorzieningen. Alleen omdat ze officieel een andere woonplaats had.”
Bescheidenheid past In de zorgagenda zijn drie uitgangspunten geformuleerd met steeds twee passende kernopgaven (zie het kader Thema’s), zes in totaal. De input ervoor kwam uit alle hoeken van het zorg- veld en de samenleving. Zo waren bijvoorbeeld ook woning-
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
