Tekst: Roel Notten Beeld: De Beeldredaktie/Guido Benschop
‘Iedereen was woest, maar we stondenmachteloos’
we stonden machteloos. In juni kregen vier specialisten geen contract meer en stonden ze dus per direct op straat. Per 1 januari 2014 hebben zestien specialis- ten van de oorspronkelijke staf van het Ruwaard het veld moeten ruimen. En dat terwijl er nu uit steeds meer rappor- ten blijkt dat het functioneren van de artsen en de kwaliteit van de geleverde zorg beslist op orde waren. Het manco van het Ruwaard van Putten was de gebrekkige bestuurs- en organisatie- cultuur. Dat is heel zuur. In mijn ogen heeft de ingetreden
marktwerking de ondergang van het ziekenhuis bewerkstelligd. Nu zieken- huizen alleen nog omzet kunnen gene- reren door DOT’s te schrijven, kunnen ze het budget alleen nog maar verhogen door meer patiënten binnen te halen. En de enige manier om dat te doen is door patiënten weg te halen bij een ander zie- kenhuis. Want het is met ziekenhuizen net zoals bij de concurrerende bakker: wie kwaadspreekt over het brood van de bakker om de hoek, zegt eigenlijk: kom uw brood maar bij ons halen. Hoewel je dit nooit 100 procent kunt hardmaken, ben ik ervan overtuigd dat de omliggen- de ziekenhuizen in de regio baat hadden bij de teloorgang van het Ruwaard. De ironie wil dat het Ruwaard zelf
zijn ondergang heeft ingeleid. Toen drie jaar geleden de IC een periode moest sluiten en er ook bemensingsproblemen waren bij anesthesie en interne genees- kunde, is de cruciale vergissing gemaakt om specialisten van het Maasstad Zie- kenhuis – onze concurrent – binnen te halen. Feitelijk fungeerden zij als paard van Troje. Dat was het begin van
de feitelijke regiefunctie van het Maas- stad, dat zo eigenlijk de nieuwe macht- hebber werd. Op de IC werd nieuwe apparatuur aangeschaft, maar de benodigde intensivisten om die appara- tuur te bemensen konden niet geregeld worden, waardoor operaties moesten worden afgezegd. Ook toen de afdeling cardiologie in de problemen kwam, kreeg het Maasstad Ziekenhuis de medi- sche verantwoordelijkheid toebedeeld. Als je weet dat cardiologie een feeder is van het ziekenhuis en het lukt je om dat specialisme te frustreren, dan heb je de zaak al heel snel gewonnen. Want wie geen cardiologie in huis heeft, merkt al snel de negatieve gevolgen voor aan- palende specialismen. Het domino-
functioneren wegens personeelsgebrek, werd dezelfde ontslagen medewerkers gevraagd terug te komen. Stel je eens voor: sta je maandag op straat, word je dinsdag gevraagd terug te keren. Wat resteert is een murw geslagen
groep medewerkers. Veel specialisten hebben zich in de laatste maanden van het Ruwaard uit de naad gewerkt om uit de positie van het verscherpte toezicht door de Inspectie te komen. En als ‘belo- ning’ volgt dan uiteindelijk een faillis- sement dat op een gruwelijke manier inhakt in het professionele én persoon- lijke leven van velen. Want voor bijna alle specialisten valt hun hele toekomst weg: sommigen hadden zich net voor tonnen ingekocht in een maatschap en
‘Sommige specialisten zien hun goodwilléin e´ e´ n klap wegvallen’
effect trad op deze manier vol in wer- king. Het Maasstad werkte zo mee aan het faillissement van het Ruwaard. Ik heb het afgelopen halfjaar in
dienstverband als zeer stuitend ervaren, maar ik heb mijn vrienden wel leren kennen. De nieuwe eigenaren van het Spijkenisse MC waren kil en koud. Veel collega’s zijn ontslagen. De dagen erna was het een uittocht van mensen die met een bedroefd gezicht hun spullen pakten en huiswaarts keerden. Een bijzonder somber beeld. Maar toen de nieuwe ziekenhuisleiding zag dat som- mige poliklinieken niet meer konden
zien hun goodwill in één klap wegval- len. Ze zitten nu vast aan hoge goodwill- verplichtingen zonder dat zij inkomsten hebben om aan deze verplichtingen te kunnen voldoen. Een waar persoonlijk drama. Wat me het meest teleurstelt, is dat
niemand bij machte is geweest het proces van ontmanteling te stoppen. De politiek treedt niet op, de gemeente kan niks, de zorgverzekeraar wil niks. De governance was zo afwezig, verant- woordelijkheden zo onduidelijk. Van ons prettige streekziekenhuis is weinig overgebleven. Ongelooflijk zonde!
ArtsenAuto februari 2014 039
”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
