Wonen


dan kun je altijd terug’ ‘Bevalt het niet,


volledig geïntegreerd en mijn man is gelukkig dat hij zijn jachtige baan in Nederland achter zich heeft kunnen laten. En mijn leven is een stuk afwis- selender geworden met de combi huisarts-gîteseigenaar. We leven veel meer in de natuur, veel meer buiten en profi teren van de mooie omgeving, ons heerlijke fruit uit eigen tuin, ons zwembad en de rivier. Het is leuk hier gasten te ontvangen en de mensen een fi jne vakantie te bezorgen. Natuurlijk is het hard werken, een emigratie is geen eeuwige vakantie. Maar wij mogen ons gelukkig prijzen op een plek te wonen waar anderen slechts een paar weken op vakantie komen.”


Werkloosheid Fysiotherapeut en manueel therapeut Dick Egmond (52) hoefde midden jaren tachtig niet lang na te denken. In Nederland heerste werkloosheid onder pas afgestudeerde fysiotherapeuten, in


018 februari 2014 ArtsenAuto


Duitsland was er werk genoeg. Egmond – hij was 26 toen hij emigreerde – her- innert zich nog: “Ik kon uit vijftig tot zestig adressen kiezen. Ik heb met een particuliere praktijk gebeld en twee weken later had ik een contract. Ik had er eerst gemengde gevoelens over. Het was moeilijk om uit Nederland te ver- trekken, maar het land dat mij zo goed had opgeleid, kon mij geen werk bieden. Waarom kon dat over de grens wel? Daar baalde ik van.” Egmonds toenmalige vriendin ging


niet mee, hij moest in Duitsland een nieuw leven opbouwen. “Ik was snel gewend. De taal was geen probleem en Nederlandse fysiotherapeuten stonden hoog aangeschreven, zowel bij collega’s, artsen als patiënten. Dat was een groot voordeel. Ik ben in een praktijk begon- nen en meteen ook als docent. Nu heb ik hier in Wolfsburg mijn eigen praktijk, waar ik nog één dag per week werk. Daarnaast heb ik mijn eigen opleiding


voor manuele therapie. Ik leid fysiothe- rapeuten op tot manueel therapeut en manueel therapeuten tot docent.” Egmond heeft nog wel banden met


Nederland. “Bijvoorbeeld vanwege het studieboek Extremiteiten - Manuele therapie in enge en ruime zin waarvan ik mede- auteur ben. We werken nu weer aan een herziening daarvan. Maar ik blijf vooral gericht op Duitsland. Als ondernemer heb ik hier veel meer regelruimte, in Neder- land had ik nooit mijn eigen opleiding kunnen beginnen. Duitsland biedt onder- nemers een veel beter klimaat.”


Prettige cultuur Toen cardioloog Willem Gielen (41) via een collega in contact kwam met een Deense recruiter, raakte hij enthousiast over Denemarken. Gielen: “We kon- den het bijna niet geloven. Nauwelijks criminaliteit, geen fi les en een 37-urige werkweek. Mijn vrouw en ik besloten de stap te zetten en in 2009 vertrokken we


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92