Tekst: Anouk Brinkman Beeld: Marcel Leuning


De allochtone zorgconsulent is veel meer dan alleen een tolk


Schakel tussen twee werelden


Amsterdamse ziekenhuis trainingen aan zorgprofessionals over culturele en religieuze invloeden op de ziektebeleving van allochtone patiënten. Veel zorgcon- sulenten, met name in de eerste lijn, zijn alleen gericht op het geven van voorlich- ting aan allochtone patiënten in de eigen taal en cultuur, de zogenoemde VETC’er.


Taboeonderwerpen De Turkse Necla Karyelioglu is sinds 2011 VETC’er in Gezondheidscentrum Rubenshoek in de Haagse Schilderswijk. Daarvoor gaf ze elf jaar lang voorlich- ting aan de Turkse gemeenschap bij de ggd in Den Haag, waar ze ook haar kaderopleiding volgde. De huisartsen en andere zorgverleners binnen het cen- trum verwijzen patiënten naar haar als niet duidelijk is wat ze mankeren. In dat geval functioneert Karyelioglu als een


tolk. Maar ook begeleidt ze allochtone patiënten met chronische aandoeningen en geeft ze patiënten in hun eigen taal meer informatie over hun ziektebeeld. Met name in de begeleidingsgesprekken komt het regelmatig voor dat er meer aan de hand blijkt te zijn dan waarvoor de pa- tiënt in eerste instantie naar de huisarts is gegaan. “Laatst moest ik een vrouw meer informatie geven over de baar- moederverzakking waarvan zij last had, toen bleek dat ze ook pijn had tijdens het vrijen. Dat had ze bij de huisarts niet aangegeven.” Bij dit soort taboeonderwer- pen pakt Karyelioglu het gesprek rustig en stap-voor-stap aan. “In dit geval heb ik uitgelegd dat er met een eenvoudige behandeling heel veel te doen is aan pijn bij geslachtsgemeenschap. Deze patiënt bleek bang voor het inwendig onderzoek bij de huisarts, ook daar heb ik uitleg over


gegeven en haar gerustgesteld. Na afloop koppel ik mijn conclusies altijd terug aan de huisarts. Deze patiënt is uiteindelijk naar een seksuoloog verwezen.”


Schokdemper Op de afdeling hematologie-oncologie in het Amsterdamse Sint Lucas Andreas Ziekenhuis gaan de gesprekken tussen zorgconsulent Choukat en haar patiënten nog dieper. Deels vanwege de ziektebeel- den waarmee haar patiënten kampen, deels doordat Choukat direct bij de zorg is betrokken. Zo maakt zij deel uit van het multidisciplinair overleg op de afde- ling en is zij altijd aanwezig bij slecht- nieuwsgesprekken. “Ik heb weleens van een medisch specialist te horen gekregen dat ik functioneer als een soort schok- demper; doordat ik het slechte nieuws in de context kon plaatsen, kwam het


ArtsenAuto februari 2014 025


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92