Column over verbinden


31


Martijn Vroom


over waardering & nieuwsgierigheid


‘De verhalen van nu


toekomst’


bewaren voor de


Z


Een van de pij lers van het Nederlands Veteraneninstituut is veteranen verbinden met de samenleving. In deze column vragen we aan burgers wat zij doen om veteranen zichtbaar te laten zij n in de maatschappij .


Ze vonden het niet fij n om erover te praten. Oma helemaal niet. Opa soms. Mij n moeder en haar zussen wisten er eigenlij k maar bar weinig van. Pas toen ik ernaar vroeg, vertelden mij n grootouders er heel af en toe wat over. Prins Bernhard speldde mij n opa hoogstpersoonlij k de Bronzen Kruis op. Dat verhaal maakte veel indruk op mij . Maar dat kruis lag altij d wegge- stopt in een laatje. Toen ik burgemeester werd, wilde ik meer doen voor veteranen. Ik ben van mening dat veteranen van alle lich- tingen te weinig waardering krij gen. Ik bedoel niet als persoon, maar vooral waar het veteraan-zij n voor staat. De maatschappij heeft veel te danken aan mensen die een stap naar voren doen en ‘stuur mij maar’ zeggen. Vrij heid is niet gratis en ook niet van- zelfsprekend. Ik ben ervan overtuigd dat al die vermaledij de bezuinigingen op Defensie ook konden gebeuren omdat we onvoldoende hebben verteld waarom het leger noodzakelij k is. Dat is een van de redenen waarom de verhalen van weleer bewaard moeten blij ven. En de verhalen van nu moeten voor de toekomst bewaard blij ven.


Op mij n initiatief is er ook in Krimpen een veteranenstichting gestart. Daar hebben we de website www.veteranenkrimpen.nl voor gemaakt, waar alle veteranen hun verhaal kwij t kunnen. Zelf bezoek ik – vóór en ná corona weer – elke week een veteraan thuis. Dan mag ik het verhaal aanhoren. Ik ervaar dat als een groot voorrecht. Dan kan ik mij n waardering tonen, maar ik doe het ook – eerlij k gezegd – uit nieuwsgierigheid. Want geschie- denis bestaat uit een optelsom van unieke verhalen. Mede daarom heb ik ook Veteraan in de Klas in mij n gemeente opnieuw gestimuleerd. Voor een aantal lokale veteranen kon ik de nabestaanden helpen om van de uitvaart iets bij zonders te maken. Daar mag ik dan mij n contacten voor gebruiken bij Team Bij zondere Uitvaarten van Monuta. Dat zij n heel bij zondere momenten. Een kleinzoon kwam na afloop van een begrafenis naar me toe en vertelde dat hij en zij n familie nooit door hadden gehad hoe bij zonder het was wat opa had gedaan in de oorlog. En nu kenden ze ook dat deel van zij n levensverhaal. Een deel van de geschiedenis van Nederland.


Martij n Vroom Burgemeester Krimpen aan den IJ ssel


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92