Y Bent u trots op uw dochter? M: “Meer dan! Ze is een eigen praktijk begonnen in Amsterdam. En ze heeft werkelijk alles zelf geregeld. Typisch Elske hoor: als ze eenmaal iets wil, dan gaat ze er helemaal voor. Ze is in Italië geboren en getogen, maar op de middelbare school geloofde geen docent in haar: ‘Jij kunt geen tandarts worden, want je spreekt niet eens goed Italiaans!’. Nou, dat moet je nèt tegen haar zeggen!”
Y Was uw vader altijd uw grote voorbeeld? E: “Als kind vond ik zijn werk hartstikke interessant, vooral de chirurgische behandelingen. Ik keek vroeger graag mee als hij bezig was. De eerste keer was dat best schrikken, weet ik nog. Maar al snel werd ik gegrepen door het vak. Ik heb nog even overwogen om geneeskunde te gaan studeren. Maar dan heb je toch minder interactie met je patiënten, realiseerde ik me. En een minder vrij leven.”
Y Elske heeft in Spanje tandheelkunde gestudeerd, ver van huis… M: “Het heeft haar goed gedaan. Net als de meest andere kinderen die in Sestri Levante woonden, dacht ook zij dat dat toeristische dorpje aan de kust de wereld was. Na drie jaar wachten, kon ze beginnen aan de Universidad Europea de Madrid. Daar studeerde ze hard en leerde zij al snel zelfstandig worden. En Elske vroeg ons nooit om geld; ze had oppasbaantjes en leefde heel zuinig.”
jaar telde de praktijk twintig medewerkers. En pap is ook heel perfectionistisch, dat herken ik wel.”
Y Hoe is het om twee dagen per week in de praktijk van Elske te werken? M: “Het is prachtig om ze zien hoe zij als tandarts is. Ze luistert goed naar de patiënten, observeert goed, is rustig. En ze heeft een opvallend visueel geheugen. We hebben het regelmatig over tandheelkunde, ook buiten het werk om, maar om raad vraagt ze me eigenlijk nooit. Ook facings, kroon- en brugwerk; Elske wil alles zelf doen. En dat doet ze met passie.”
Y Waarin blinkt Michel uit? E: “In het stellen van diagnoses. Maar hij heeft ook zo veel ervaring. Maandelijks gaat hij naar Londen om praktijken te adviseren
Michel (67) en Elske Heidweiller (30)
te maken van het belang van een gezonde mond in relatie tot de algemene gezond- heid. Een mooi, goed functionerend gebit is toch het visitekaartje van de tandarts.”
Y Al helemaal thuis in Mokum? E: “Italië, waar mijn moeder nog steeds woont, is altijd thuiskomen. Madrid is vooral plezier maken. Maar op Amsterdam ben ik helemaal verliefd geworden! Het is een heerlijke stad. Mijn praktijk heb ik in het oude buurtje van mijn overgrootouders, dat voelt ook bijzonder. Grappig, als ik heel druk ben geweest, zoek ik altijd even het water op. Net zoals vroeger: als ik een keertje spijbelde, was ik meestal bij de zee te vinden. En daar over liegen had enkele geen zin, want pap likte altijd aan mijn arm om het zout op mijn huid te proeven, haha!”
“We hebben het regelmatig over tandheelkunde”
en chirurgische behandelingen uit te voeren. En hij geeft les aan ACTA-studenten OHS die zich willen toeleggen op parodon- tologie. Hij doet alles met evenveel gemak en plezier, hij is een echte grappenmaker. Ook patiënten voelen zich altijd prettig bij hem en, heel belangrijk, gehoord.”
Y Lijkt u op uw vader? E: “Dat avontuurlijk heb ik ongetwijfeld van hem. Na zijn afstuderen aan de Vrije Universiteit in 1986 vertrok hij vanwege het tandartsoverschot op de bonnefooi de grens over en is hij uiteindelijk in Liguria blijven hangen. Daar begon hij in een oude schuur in Lavagna zijn praktijk. Mijn moeder had biologie gestudeerd, maar is in Italië ook tandheelkunde gaan doen. Na dertig
Y Ging u nou ooit naar Nederland om tándenstokers te halen? M: “Ja, de kofferbak van mijn oude Ford Taunus lag vol met die dingen! Interdentaal reinigen, daar hadden ze toen ik net begon nog nooit van gehoord. Italianen gaan naar de tandarts als ze klachten hebben. Dat moest anders, vond ik. En het werkte. Ik kreeg ze een heel eind mee door ze bewust
Y Hoe gaat Elske het net zo lang als u volhouden? M: “Het is een moeilijk beroep, dat vergeten mensen nog wel eens. Maar het is de kunst om niet te stressen, je werk niet mee naar huis te nemen en vooral dingen te blijven doen. Ik ben een verwoed zeiler, maar ook koken is een hobby. Sporten doe ik niet meer. Elske, die bokst, hardloopt en naar de gym gaat, vindt dat ik voor mijn beweging beter de fi ets dan mijn brom-
mertje kan nemen in de stad. Maar nee, dan kom ik zo bezweet aan bij ACTA.”
Y Hoe ziet u de toekomst? E: “Twee dagen per week werk ik nog als zzp’er bij een andere praktijk. Maar het is natuurlijk de bedoeling dat ik langzaam helemaal overga. Het is niet groot met twee behandelkamers, maar ik voel me hier zo op m’n plek! En wie weet, pap is vroeger ook klein begonnen…” Z
Ons land telt vele tandartspraktijken waar familieleden van elkaar werken, in verschillende hoedanigheden. NT/ Dentz portretteert twee van die samenwerkende familieleden. Willen jullie ook in deze rubriek? Stuur dan een e-mail:
ntdentz@knmt.nl
APRIL 2025 NT DENTZ 31
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68
