Column Hadiel Aldarij
Veerkracht
We leven in rare tijden. Je hoort het iedereen om je heen zeggen.
In alle lagen van de samenleving is de schade voelbaar.
E
nerzijds door het virus: coronapatiënten die maan- denlang met klachten rondlopen, overwerkt zorg- personeel, mensen die hun dierbaren van het ene op het andere moment verliezen. Anderzijds door
de gevolgen van de getroffen maatregelen: kinderen die hun toxische thuissituatie niet meer kunnen ontvluchten door naar school te gaan of met vriendjes te spelen, ondernemers die hun levenswerk ten onder zien gaan, ouderen die meer dan ooit een- zaam zijn. Mijn hart gaat uit naar al deze mensen. Veel mensen zien niet in dat ook studenten het zwaar hebben. Dat neem ik ze niet kwalijk. We zijn veerkrachtig. We passen ons aan de situatie aan. We maken er het beste van. Veel mensen kiezen er echter ook voor om de focus te leggen op het handjevol studenten dat lak heeft aan de regels, scheren de hele groep over een kam. En dat neem ik die mensen wél kwalijk. Het is namelijk te makkelijk om dit als excuus te gebruiken om onze problemen niet serieus te nemen en weg te wuiven.
Hoeveel studenten zitten eenzaam op hun studentenkamer, omdat weer thuis gaan wonen lang niet voor iedereen een optie is? Hoeveel studenten kunnen zich niet focussen op hun studie, omdat zij geen geschikte leeromgeving hebben buiten de univer- siteitsbibliotheek die gesloten is? Hoeveel studenten raken hun zin in het leven kwijt, omdat zij alles waar zij gelukkig van worden niet mogen doen?
In tegenstelling tot het gezinsleven speelt het studentenleven zich grotendeels buitenshuis af. Sociale contacten vormen een ongeloofl ijk belangrijk onderdeel van de persoonlijke ontwikke- ling van de student. De impact van het wegvallen van deze soci- ale contacten is erg groot. Daarbovenop komt nog dat, hoe hard onze lieve docenten ook hun best doen, het onderwijs dat vanuit huis wordt gevolgd niet van vergelijkbaar niveau is als voorheen. Het collegegeld is hier echter niet op aangepast.
De tandheelkundestudent heeft geluk. Aangezien de studie voor zo’n groot percentage uit praktijkonderwijs bestaat en een deel kan doorgaan, komt hij nog in contact met anderen. De tand- heelkundestudent heeft tegelijkertijd ook heel veel pech. De onvermijdelijke afschaling van het onderwijs valt niet in te halen met een vervangende opdracht. Vergeleken met andere studies, lopen studenten tandheelkunde daardoor een stuk meer studie- vertraging op met alle nadelige gevolgen van dien.
Het lijkt haast alsof men in Den Haag vergeten is dat studenten de toekomst zijn. Wij staan onderaan de prioriteitenlijst, maar met de verkiezingen in zicht lijkt er meer aandacht voor de situatie te komen. Helaas geloof ik niet meer in deze populisti- sche uitingen. Ik ben immers één van de studenten die binnen de drie jaarlagen viel die geen recht meer had op studiefi nan- ciering, maar ook geen aanspraak kon doen op de compensatie die hiervoor gegeven is. Ik wacht nog steeds op het ‘het spijt ons dat we onze beloften niet zijn nagekomen en je je stem dus hebt weggegooid’ kaartje. Ik hoop van harte dat het ditmaal anders zal verlopen. Z
HADIEL ALDARIJ IS MASTERSTUDENT TANDHEELKUNDE AAN ACTA FEBRUARI 2021 NT DENTZ 75
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
