Op iedere cilinder zit een kraantje dat je open kunt zetten om op lagere compressie te starten. Is niet altijd nodig, maar kan het vlotter starten wel bevorderen.
Bijzondere techniek? Kenmerk van de D, net als van de hele serie twee- cilinders die John Deere tot 1960 bouwde, is de eenvoud van de constructie. Een liggende tweeci- linder motor met thermosyphon-koeling en een handkoppeling. John Deere adverteerde destijds ook met de eenvoud van het onderhoud van de twee cilinders en wees erop dat je voor een revisie maar de helft van de onderdelen nodig had, ver- geleken met een viercilinder. Er is zelfs nog gead- verteerd om geruchten te ontkrachten dat John Deere over zou gaan op viercilinder motoren. Om- dat het een liggende tweecilinder is met de krukas haaks op de lengterichting van de trekker, liggen de tandwielen van de versnellingsbak ook in de lengterichting. Je schakelt de versnellingen door overdwars de tandwielen te schuiven. De eindaan- drijving is een grote ketting met tandwielen. In een oliebad is dat oerdegelijk.
Benzine of petroleum? De motor is gemaakt om op petroleum te lopen. Starten op benzine en als de motor warm is over- schakelen naar petroleum. De motor heeft ook wa- terinjectie. Petroleum is er in verschillende soor- ten, in Amerika liepen deze trekkers veel op kerosine. Waterinjectie was het middel om pinge- len van de motor tegen te gaan. Ook andere fabri- kanten pasten dat wel toe. De 8,2 litermotor heeft een behoorlijke compressie. Daarom zitten er ook kraantjes op de cilinderkoppen die je open kunt zetten als het starten moeilijk gaat. Starten is wel een kritisch moment. Je start hem ei- genlijk door de motor min of meer te verzuipen met de choke. Het zijn natuurlijk best wel dorstige motoren, en omdat het de trekkers waren voor het zware werk, kwam in 1949 de John Deere R-twee- cilinder diesel op de markt als alternatief voor mo- del D. Volgens de Nebraska-test goed voor 43 pk aan de poelie, tegen 42 pk voor de D (bij een ver- bruik van 18,2 liter petroleum per uur).
Veel werk aan gehad? Restaureren doe ik bijna allemaal zelf. Deze trekker was technisch wel vrij redelijk in orde, maar ik pro- beer ze wel zo compleet en origineel mogelijk te houden. Aan het plaatwerk zat behoorlijk werk. Onderdelen zijn meestal nog beschikbaar. In Ame- rika kon ik de originele inbusboutjes voor de mo- torkap bestellen. Het is nu nog zoeken naar een origineel lampje voor de dashboardverlichting, maar die zijn nou weer net niet makkelijk te vinden. En zo blijft de hobby je toch altijd bezighouden.
TEKST: MARTIN SMITS FOTO’S: HANS PRINSEN
81 TREKKER JUNI 2022
De bestuurder zit achter de achterbrug. De tandwie- len van de versnellingsbak staan in de lengterich- ting. Om te schakelen schuif je die overdwars.
Temperatuur, oliedruk en laadstroomcontrole. Meer komt er niet aan te pas. Rechts de handkoppeling, onder andere gekozen omdat de chauffeur dan staande alles kan bedienen.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
