FOTO: PETER ROEK
FOTO: BERT JANSEN
FOTO: BERT JANSEN
Ooit was de
varkensproductie bij Wageningen Economic Research, in de afzetstrategie van vlees een zwakke schakel van de Nederlandse varkenssector. “Nu profiteert de varkens- houderij van de export naar China. Maar we weten dat het maar tijdelijk is en dat er weer mindere tijden aankomen.”
Een aantal punten vormen volgens Hoste de achilles- hiel van Nederland. Bij de afzet in Europa ziet hij nog te- veel een mix van kostprijs en toegevoegde waarde. “Daar red je het op den duur niet mee. Er moet meer focus komen op toegevoegde waarde en onderscheidenheid.” Bij de afzet buiten de EU heeft Nederland wel een goede naam, maar zoekt het nog teveel de gaatjes. Hij advi- seert de pijlen vooral te richten op interessante, stabiele markten zoals Japan waar de Denen een sterke positie hebben verworven. “Ze hebben jarenlang in die markt geïnvesteerd en plukken daar nu de vruchten van.”
Een andere marktbenadering vraagt een cultuuromslag en kan jaren in beslag nemen. Eén van de maatregelen om een sterkere positie te krijgen in het buiten- land is al ingezet met Holland Varken. “Het is een begin, maar er is meer nodig om het Nederlandse vlees écht onder- scheidend te maken.”
verwachting dat SPF de toekomst was, maar dat is niet gebeurd
De hoge Nederlandse kostprijs, met name door mestafzet en extra investerin- gen, is volgens Hoste een gegeven en blijft een zwak punt ten opzichte van concurrenten in dezelfde markt. Toch ziet hij dat er ook zeker nog mogelijkheden zijn, met name voor het wegsnijden van faalkosten. Net als voor een betere vleesafzet vraagt dat meer samenwerking in de keten, iets waar de afgelopen jaren met de komst van concepten al voorzichtige stapjes mee zijn gezet.
Competenties van de ondernemers
Tussen varkenshouders zijn verschillen in kennis- en kundeniveau groot. Dat zit deels vast op patronen. Begeleiders als de dierenarts en (voer)adviseur kunnen de verschillen tussen goede en minder goede bedrijven verkleinen. Zelfennis en openstaan voor verandering zijn belang- rijk om stappen te zetten. Een groot bedrijf met (veel) personeel
vraagt nieuwe competenties van een varkenshouder. Ook daarvoor geldt dat tekorten door externe hulp kunnen wor- den ingevuld. De risico’s voor continuïteit zijn groter als één persoon over alles gaat. Dat is te voorkomen met een meerkoppig directieteam, eventueel met mensen zonder eigendom van het bedrijf.
Via marktconcepten vindt samenwer- king plaats en dat biedt ook kansen om verder uit te bouwen.
Een groot bedrijf met (veel) personeel vraagt nieuwe competenties van een varkenshouder.
Integraties zijn voor de Nederlandse var- kenshouder een brug te ver, maar gebrek aan samenwerking betaalt de sector in verlies aan kwaliteit en geld. Alleen al door niet optimaal af te leveren laten varkenshouders euro’s per varken liggen. Ondanks initiatieven en kleine successen van vleesbedrijven is de sector er nooit in geslaagd een grootschalig merk met meerwaarde te lanceren. Kennis wordt uit protectionistische overwegingen nog te weinig uitgewisseld. In nieuwe markt- concepten vindt meer samenwerking in de keten plaats en dit biedt kansen om verder uit te bouwen. Het kunnen goede platformen zijn voor uitwisseling van data en logistieke afstemming.
Gebrek aan samenwerking keten
Moeilijk pareren kritiek organisaties
Milieu- en dierwelzijnsorganisaties druk- ken een zwaar stempel op de politieke agenda en maatschappelijke acceptatie van de varkenshouderij. Deze organisa- ties spelen het spel beter en slagen er beter in bij het grote publiek een platform voor hun gedachtegoed te krijgen. Aanvallen op de sector blijken telkens moeilijk te pareren, tot grote frustratie van de ondernemers. Incidenten worden in de media groot uitgemeten en bij gevoelige thema’s als stalbranden en biggenuitval krijgt de sector daar maar moeilijk de vinger achter. De varkenshou- derij zoekt al jaren naar de juiste toon in de communicatie met de burger/consu- ment maar slaagt daar maar beperkt in.
Aanvallen op de sector, zoals bijvoor- beeld vorig jaar de stalbezetting in Box- tel, blijken telkens moeilijk te pareren.
BOERDERIJ 105 — no. 37 (9 juni 2020)
47
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
