Tekst: Jan de Lint Illustratie: Marcel Leuning


Onvergetelijk 047


Rugzakje “


Vanwege een ‘beschamende onwetendheid’ van zijn kant, zoals gepensioneerd orthopedisch chirurg Jan de Lint het zelf noemt, zal hij Ronald, een patiëntje met de ziekte van Perthes in een rolstoel, niet snel meer vergeten.


Het is alweer jaren gelden dat ik een jongetje behandelde voor de ziekte van Perthes. Laat ik hem Ronald noemen. Gezien zijn jonge leeftijd – hij zal in een van de eerste klassen van de lagere school hebben gezeten, zoals de basis- school toen heette – en de omvang van zijn heupaandoening, was de behande- ling conservatief. Deze bestond uit een beleid van zo min mogelijk belasten van de aangedane heup, en verder fysiothe- rapie en regelmatige röntgencontrole. Ronald was daardoor gedurende lan-


gere tijd gebonden aan een rolstoel, niet alleen thuis maar ook op school. Maar de jongen droeg zijn lot met opmerkelijk


optimisme en ook zijn moeder maakte er voor hem het beste van. Bij de poliklinische controles was


Ronald altijd in een opgewekte stem- ming en er ontstond, in de lange periode van behandeling, een leuke, vriend- schappelijke band tussen ons. Na enkele maanden van rolstoelbeleid vroeg zijn moeder bij een polikliniekbezoek aan mij of Ronald misschien een ‘rugzakje’ mocht krijgen. Haar vraag verbaasde me eerlijk gezegd een beetje. Want waarom zou Ronald een rugzak moeten dragen als bagage ook gewoon aan zijn rolstoel gehangen kon worden? Maar aangezien hij altijd trouw zijn rolstoel gebruikte, leek het mij geen probleem dat het jongetje een rugzak zou omhan- gen. Immers, zijn heup zou daardoor niet extra worden belast. Dus antwoord- de ik zijn moeder dat het wat mij betreft prima was en dat ik als behandelend arts geen bezwaar had tegen een rug- zakje. Wat schetste mijn verbazing toen ik


er – pas veel later – achterkwam dat een ‘rugzakje’ geen tas was in dit geval,


maar een eufemistische aanduiding voor een zogenaamde ‘leerlinggebonden financiering’, een budget voor leerlin- gen met bijvoorbeeld een lichamelijke beperking, een regeling die in 2014 is gestopt. Ik geloof dat het met Ronalds heupaandoening gelukkig redelijk goed is afgelopen.


Haar vraag verbaasde me eerlijk gezegd een beetje


”


Iedere zorgprofessional heeft wel een patiënt of cliënt (gehad) die hij of zij nooit vergeet. Heeft u ook een ontroerend of grappig verhaal? Stuur het dan in 330 tot 500 woorden naar redactie@artsenauto.nl (o.v.v. Onvergetelijk).


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92