search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Tekst: Edo Beerda Fotografie: privébeeld


Ondernemen 037


Eigen kliniek in Denemarken


Cardioloog Willem Gielen runt met zijn vrouw Mahican, radioloog, in Noord-Jutland een privékliniek.


H


un Nordjysk Speciallæge klinik ligt op een steenworp afstand van het centrale ziekenhuis van het stadje Hjørring. Willem Gielen (51) werkt


vier dagen per week als internist in dit regioziekenhuis, maar sinds kort houdt hij ook elke woensdag spreekuur in zijn eigen kliniek. Daarmee is een droom wer- kelijkheid geworden. “Het leek me altijd leuk om als specialist met mijn eigen echoapparaat mensen te ontvangen en zelf alle beslissingen te nemen”, vertelt hij in zijn spreekkamer. “Patiënten ko- men hier voor een gesprek met mij, niet voor de ‘koude handen’ van managers en ziekenhuisleiding.” Het idee blijkt een schot in de roos; veel


patiënten weten hem inmiddels te vin- den. Logisch, want wie bij het ziekenhuis aanklopt met boezemfibrillaties moet rekening houden met 50 weken wacht- tijd voor cardiologisch onderzoek. Bij de Nordjysk (= Noord-Jutlandse) Speciallæge- klinik kunnen patiënten meteen terecht. Dokterszoon Gielen komt uit Limburg


en volgt zijn opleiding tot cardioloog in het Erasmus MC. De Hollandse ‘zake-


lijkheid’ van per uur zoveel mogelijk patiënten afhandelen, bevalt hem maar matig. Dus wanneer hij in 2009 wordt gerekruteerd voor het regio ziekenhuis in Herning, Denemarken, hoeft hij niet lang na te denken. In coronatijd komt hij met zijn gezin even terug in Nederland, waar Gielen aan de slag kan in het Cardiologie Centrum Nederland in Terneuzen. Maar al gauw zijn hij en zijn vrouw het erover eens: Denemarken is veel leuker.


Niet voor het geld Zij vindt als eerste een nieuwe baan, in het noordelijkste puntje van Denemar- ken. Voor Gielen is in Hjørring plek als internist. “Ze hadden geen vacature op de cardiologieafdeling, terwijl de wacht- lijsten fors zijn. Dat is een gelukkige omstandigheid voor mijn privékliniek.” Denemarken heeft gratis gezondheids-


zorg voor iedereen. Privéklinieken vallen daar niet onder. Maar er bestaat een regel dat je bij meer dan dertig dagen wacht- tijd in het ziekenhuis kosteloos doorver- wezen kunt worden naar bepaalde privé- klinieken. “Daar heb ik een contract voor aangevraagd.” In februari dit jaar keurt


het ministerie van Volksgezondheid zijn aanvraag goed. Inmiddels is de kliniek volop in bedrijf.


De ruimte is ondergebracht in een gezondheidscentrum, waarin ook een verloskundige, een fysiotherapeut en een bandagist zitten. Ze delen receptie en administratie. Zelf heeft Gielen in zijn werkruimte de benodigde echo- en ecg-apparatuur. Hij onderzoekt patiënten met pijn op de borst, kortademigheid en hartkloppingen. ’s Avonds belt hij vaak nog holteruitslagen door, verwijst hij patiënten en doet hij soms vervolgge- sprekken. Het ziekenhuis stuurt weke- lijks vijf tot tien mensen naar hem door. Die hoeven daardoor niet naar het verre Aalborg. “Omdat het mijn eigen kliniek is, kan ik ook innoveren. Zo laat ik het AI-systeem Vocair.ai verslag maken van mijn spreekkamergesprekken, zodat ik me ondertussen volledig op de patiënt kan concentreren.” Hoe de toekomst eruitziet? De com-


binatie van ziekenhuiswerk en privé- kliniek bevalt prima. Zijn vrouw Mahican ziet ook steeds meer patiënten in de kliniek. “Niet voor het geld, zoals som mige collega’s zeggen, maar omdat je zonder allerlei onnodige onderbrekin- gen kunt doen waarvoor je dokter bent geworden: het leveren van optimale zorg aan de patiënt.” <


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92