search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
073


daar ook de praktijk van zijn vader aan huis voort te zetten) en regeling van den inboedel en honderd en een dingen. ’t Was alles Gee die het deed. ’t Klinkt mezelf een beetje gek die élige op mijn eigen vrouw alsof ik nu pas haar waarderen ga zooals het moet, maar dat is het niet dat weten jullie wel; maar ’t is dat in alle verdriet en juist door verdriet je eigenlijk zooveel meer bent voor elkaar dan in gelukkige tijden. ’t Lijkt paradoxaal maar je bent samen gelukkiger in het tweede wat nu dwong op hoogen spanning te blijven was mijn werk. Ik stond er voor en moest zonder overleg met anderen, integendeel wel met tegenwerking van anderen er doorheen. De zorg voor al die menschen die zich aan je toevertrouwen doet een deel van je eigen zorgen vergeten of tenminste lichter tellen. Je moest opgewekt zijn, een grapje maken en helpen waar noodig was, hoe bitter … het er binnen in je ook was en hoeveel hulp je zelf ook noodig had. Je moest na allerlei administratieve regelingen ’s avonds, ’s nachts studeren, hard werken voor moei- lijke gevallen, zware operaties, die ik soms nooit gedaan had. En ’t goed slagen in mijn werk heeft me geholpen, want kwade tongen trachtten me te hinderen; maar ook allerlei collega’s steunden me. De groote moeilijk- heid is nu maar op peil te blijven. Want steeds door gaat het maar fortissimo, ik heb ruim 80 patienten + allerlei bijbaantjes en wenschte vaak dat een dag meer dan 24 uur en een week meer dan 6 dagen had, omdat ik soms mijn werk niet af krijgen kan dan splitsen we ons op den zondag, maar dan eerst recht wacht het schrijfwerk dat door de week moest blijven liggen of consulten buiten de stad, en die enkele dat het werkelijk rustig was, die maakt je ellendig en slap, vooral nu Gee boven nog ligt en het huis maar steeds vol menschen blijft, de eerste maanden steeds J… … de broers over om alles wat in de week te voren geregeld was, dan te bespreken, en nu Juf en een zuster in huis en nogal wat bezoek. Wil je wel geloven dat we snakken naar terugkeer van de rust in ons gezin, dat we hunkeren naar de mei-maand, dat wij onder elkaar zijn zullen. Wij hebben hier geen goede vrienden, wel dat is het niet, maar geen oude vrienden jij Kareltje en Jan en Piet, wat heb ik naar verlangd al was het maar één van jullie eens rustig te spreken, maar ik kan er niet uit en als je hier zoudt komen, zou natuurlijk juist ’t een of ander me wegroepen. Heerlijk vind ik het dat xxx hier gekomen is, want


Gee heeft dit gemis nog zooveel meer dan ik, vooral nu ik het grootste deel van den dag uit ben. Een heerlijker xxx is er niet dan onze Wimmie, als we die niet hadden wat zou het er stil en troosteloos uitzien hier in huis. Hij is nu haast wat te stevig voor zijn leeftijd hij praat gewoon is altijd vroolijk, huilt nooit en hoewel een echte robbedoes toch ook zoo innig lief en zacht. Soms zie ik hem heele dagen niet behalve aan het ontbijt en toch hoe goed allen voor hem zijn als ik thuis ben is hij niet van me af te slaan. Toen hij al dien tijd van December tot Maart in Groningen was geweest en met de Koppius terug kwam hier waren die ineens lucht geworden. Hij is zoo’n innig vroolijk wezentje en al zoo’s mensch en neemt je helemaal in beslag met zijn gebabbel en gezang en wonder boven wonder onge- looflijk gehoorzaam. Van mij heeft hij het zeker niet meegekregen. Maar als de Zuster of Juf iets niet gedaan krijgen en ik kijk maar even naar hem, dan is alles best. Hij is zoo’n periode dat eigen willetje begint te werken maar noch Gee noch ik hebben moeite met hem. Altijd gezond zijn we allen geweest een niet te zeggen zegen, zoodat wij konden doen wat we moesten doen. En och er is ook zoo heel veel waar we niet dankbaar genoeg voor kunnen zijn, zooveel liefde van alle mogelijke menschen en zoo’n groot vertrouwen vaak, dat helpt wel en maakt je sterker. Nu beste menschen, ik hoop dat jij Kareltje


niet te lang ons laat wachten op een bezoekje. Jullie brieven deden ons zoo goed Heel veel goeds, Wim


Succes In Arts en Auto 02 schrijft hoofdredacteur Marjan Enzlin in haar redactioneel dat ze nog weinig merkt van een nieuwe cultuur in Rutte 4. Ze bedankt Hugo de Jonge voor zijn inzet en wenst de nieuwe bewindslie- den op VWS veel succes.


Ik ben al meer dan 50 jaar lid van VvAA en dit is de eerste keer dat ik reageer op het redactioneel van de hoofdredacteur. Mijn complimenten voor dit intro van nummer 02, waarin u nadrukkelijk de inzet van Hugo de Jonge naar voren brengt. Er was zoveel kritiek op zijn doen en laten, terwijl de materie nog zo onbekend was: stank voor dank. Onterecht. Naam bij de redactie bekend


Bejegening Twee maal schreef hoofdredacteur Marjan Enzlin in haar redactioneel - aan de hand van eigen ervaringen - over het belang van een prettige bejegening in de gezondheids- zorg. Onderstaande reactie betreft het redactioneel in Arts en Auto 11, 2021.


Dit keer geen reactie van een medicus, maar van een breed geinteresseerde 80-plusser die Arts en Auto maandeijks met veel plezier leest en via zijn zoon en schoondochter (beiden arts) ont- vangt. Zo las ik ook uw redactioneel aangaande bejegening. Ik wil u een compliment maken over de wijze waar- op u reageerde als ook over uw incasse- ringsvermogen. Ik zou het niet hebben kunnen accepteren, ook al had die zorgprofessional ‘even haar dag niet’. Hopelijk kan ik nog lang van uw bijdra- gen genieten. Harry


Tijdverdrijf De puzzel uit Arts en Auto houdt soms hele gezinnen bezig.


Dat was leuk om te doen in quarantaine (allemaal corona)! M.Kaspers &kids


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84