034 Feuilleton Deel 5


Vorige keer: In 2021 treft Daniëls achterklein- dochter Nicole in de villa een brand- kast aan waarvan ze het bestaan niet kent. In 1932 wil Noël hond Hector over- nemen, maar zijn vader Daniël staat erop dat Hector wordt afgemaakt.


Villa Koningslaan De meesterhand


De volgende dag was Noël met Hector bij de dierenarts. Samen hadden ze het dier op de behandeltafel getild. De hond had de nacht doorgebracht op de koude stenen onder het konij nenhok naast de schuur. Noël was die nacht wel vij f keer gaan kij ken. 'Zij n we niet te hard voor hem?' had Geertruida gevraagd. 'Voor wie? Een hond is wel wat ge- wend. En Noël moet leren dat je niet alles kunt hebben in het leven.'


Adri van Beelen Verpleegkundige


(niet-praktiserend),


(freelance) journalist, programmamaker en auteur van de


volgende boeken:


In vrije val (2008) Celeste (2012)


Verborgen (2013)


De vrouwenverzamelaar (2015)


De familie Duinen (2017) Het zieke vliegtuig (2019)


'We vergassen hem,' zei de dierenarts. 'Hij zal het nauwelij ks voelen. Wil je erbij blij ven?' Hij keek over zij n bril naar Noël, die met waterige ogen naast de behandeltafel stond, zij n armen om de nek van de hond, bereid om hem nooit meer los te laten. 'Is dat echt de enige oplossing?' 'Voor nu lij kt het daar wel op.’ De dierenarts deed zij n armen over elkaar alsof hij even een pauze nam. ‘Tenzij je een thuis voor hem vindt’, ging hij verder. ‘Je kunt hem ook laten zwer- ven, maar daar is de gemeente niet zo blij mee. Je hebt dan grote kans dat hij wordt gevangen en alsnog wordt afgemaakt.' Noël staarde naar Hectors ogen en leg-


de zij n hand op de kop van het beest.


Thuis aan de Koningslaan zaten Daniël en Geertruida zwij gend voor zich uit te staren. Op Daniëls schoot lag een nog dichtgevouwen krant. 'Hij zal nu wel zo'n beetje dood zij n', zei Geertruida bij na onhoorbaar. Daniël knikte fl auwtjes. 'Konden we anders besluiten?' 'Nou, het had natuurlij k niet gehoe- ven, Daniël. Je weet dat ik het er niet mee eens was. We hadden hem bij de dierenbescherming kunnen brengen. Maar omdat jij zo verdomde koppig bent, heeft die jongen hem nu naar de dierenarts moeten brengen.' Er klonk rumoer in de hal. Daarna sloeg de voordeur dicht. 'Daar zal je hem hebben,' zei Geertrui- da. 'Wees alsjeblieft een beetje lief voor hem, Daniël. Hij heeft zojuist afstand moeten doen van een geliefd dier.' De kamerdeur zwaaide open en Noël stapte over de drempel. Hij stond erbij alsof hij was teruggekeerd van een lange reis. In zij n hand hield hij een provisorische riem, een touw, met aan het einde de hond Hector met het mooie krullende haar. Geertruida zuchtte opgelucht, liep naar de hond


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84