066 Mijn huis


Wie Folkert Fischer (59, tandarts) en Corine Fischer-ten Bruggencate (57, verpleegkundige/medewerker ambulancedienst). Huis vrijstaand in Zeist. Bouwjaar omstreeks 1910 (gemeentelijk monument). Wonen hier sinds 2015.


Een echt ‘tandartsenhuis’


Komt dit óóit nog goed? De schrik slaat Corine Fischer om het hart wanneer ze op het ‘hoogtepunt’ van de verbouwing binnenstapt in een compleet gestript huis. “Alle tussenmuren waren weggebroken, de plafonds lagen eruit, ik stond hier beneden en keek zó tegen het dak aan”, rilt ze wanneer ze weer terugdenkt aan de rigoureuze renovatie die voorafging aan de verhuizing samen met haar man Folkert naar hun ‘nieuwe’ huis aan de rand van het bos in Zeist. En natúúrlijk is het goed gekomen. “Daar heb ík overigens nooit aan getwijfeld hoor”, lacht Folkert. Hij


vertelt dat bij de koop al snel bleek dat hij niet de eerste tandarts in het huis was. “De eerste eigenaar was tandarts, de tweede ook en ik ben nummer drie. Het is dus een echt ‘tandartsenhuis’.” Vanaf de straatkant verraadt de buitenkant van de rietgekapte villa


niet welke gedaantewisseling de binnenkant heeft ondergaan. Noch dat er aan de achterzijde vrijwel naadloos een sfeervol tweede ‘boshuis(je)’ is aangebouwd voor de moeder van Corine. Een ideale oplossing, aldus het paar. “Het is een gelijkvloerse, volwaardige woning geworden met een eigen terras. Oma woont dus geheel zelfstandig, maar kan altijd een beroep op ons doen mocht dat nodig zijn.” Vanuit de openslaande deuren in hun eigen woonkamer kijkt het paar


– dat hiervoor in het Groene Hart woonde – uit op een enorme tuin met daarachter het bos. Het is een decor waar vooral Corine niet op uitgeke- ken raakt, vertelt ze, terwijl ze haar mobiel pakt om snel de lichtbundels die op deze herfstochtend door de bomenreuzen heen schijnen, vast te leggen. “Ik blíjf hier foto’s maken. Dat lícht tussen de bomen door, het is zó mooi. En ieder seizoen is weer anders.” Folkert merkt op dat de aanwezigheid van veel glas wel een kleine


keerzijde heeft: namelijk amper muren voor kasten. “Maar de architect had daar een heel goede oplossing voor”, zegt hij en laat zien dat achter de donkere houten ‘wanden’ in de keuken en woonkamer zeeën aan kastruimte schuilgaan.


Aan de achterzijde is een tweede ‘boshuis(je)’ aangebouwd voor oma


Ook op de eerste verdieping heeft menige muur (en zelfs het plafond)


definitief het veld geruimd. In de lichte, open ruimte valt het oog daar- door direct op de originele raampjes boven het vrijstaande bad. Terwijl we vanaf een knus balkon neerkijken op de weelderige


rododendrons in de bostuin, vertellen Folkert en Corine dat de vorige bewoonster tot haar honderdste in de villa heeft gewoond. Lachend: “Dat belooft dus wat. We zitten hier kennelijk op goeie grond!”


Wilt u ook meedoen met uw huis? Mail naar oproep@artsenauto.nl


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100