search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
012 Interview


Huisarts Rutger Verhoeff over pesten


‘Volwassenheid niet het medicijn’


Als tiener werd huisarts Rutger Verhoeff twee jaar lang gepest. Het heeft in vele opzichten, ook op latere leeftijd, een enorme impact op hem gehad. Hij schreef er een openhartig boek over om lotgenoten te helpen.


O


p de basisschool was Rutger een blij kind. Hij ging fl uitend naar school. Had veel vriendjes. In de schoolmusical speelde hij een van de hoofdrollen. Hij stond graag op het podium. Maar op de middelbare school verander-


de alles; hij durfde daarna geen podium meer op. “Ik kwam in een mixklas”, vertelt huisarts Rutger Verhoeff (39). “Van daaruit kon je naar de mavo, maar ook naar het gymnasium. De meeste jongens uit de klas hielden van ‘han- gen en roken’; ik had daar niets mee. Ik was een streber. Wilde dokter worden sinds ik The Flying Doctors had gezien.” In die tijd kwam de leraar langs alle tafels om de leerlingen hardop hun cijfer mede te delen. “Iedereen hoorde dus mijn hoge cijfers. Ik was een bolleboos, ik had een bril en een buitenboordbeugel.” Redenen, blijkbaar, voor een aantal klasgenoten om hem te pesten. Het begon met schelden – ‘Mickey Mouse, nerd’ – maar daar bleef het niet bij. Rutger werd in elkaar geslagen. Iemand trok aan zijn oorlel, die scheurde. Ze stenigden hem


zelfs; drie pesters zetten hem tegen een muur en bekogelden hem met stenen. Diezelfde middag stopte hij al zijn studieboeken in zijn rugtas. Hij fi etste naar een brug en hoopte maar dat de tas zwaar genoeg zou zijn om niet meer boven te komen drijven. In de inleiding van zijn boek Laat je niet verpesten beschrijft de huisarts wat hij 25 jaar geleden uit radeloosheid wilde doen om voor altijd van die pesters verlost te zijn. “Op het moment dat ik over de reling keek, durfde ik niet te springen en daardoor voelde ik me nog meer een zwakkeling.” Hij fi etste terug naar huis en stortte in. Eindelijk vertelde hij zijn ouders wat hij twee jaar lang verborgen had gehouden. Overplaatsing naar een andere school volgde.


Het pesten hield op, maar liet diepe sporen na. De wil om dokter te worden, werd er nog ster- ker door. “Ik heb een nog groter zwak voor de zwakkeren gekregen.” In zijn boek laat Verhoeff onder meer zien welke gevolgen het pesten voor hem én voor verschillende bekende Vla- mingen en Nederlanders heeft (gehad). Hij inter- viewde onder anderen radio-dj Gerard Ekdom,


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100