search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
015


Zijn tijd in het ziekenhuis heeft hem dus gehol- pen, maar hij voelde zich er niet zo thuis dat hij er de rest van zijn leven wilde werken. Vooral de hiërarchie stond hem tegen. “Ik wilde graag eigen baas zijn.” Verhoeff werd huisarts. De voorbije jaren werkte hij als waarnemer in verschillende praktijken. Vanaf het begin deed hij er allerlei dingen naast. De laatste maan- den heeft hij alleen avond- en nachtdiensten gedaan, om zich op het schrijven te kunnen concentreren. “Als er tijdens nachtdiensten geen patiënten waren, kon ik mijn laptop open- klappen en schrijven.” Esther Verhoef voorspel- de hem dat hij minstens twee jaar over het boek zou doen. In negen maanden was het af.


Erkenning zoeken Een tijdlang kwamen de dingen die hij naast zijn studie en werk deed, voort uit een zucht naar erkenning. Het podium dat hij jarenlang meed, zocht hij nu juist op. Zo gaf hij zich eens op voor een fotoshoot zonder te weten dat het voor een artikel was over de ongezonde leefstijl van studenten. “Maakte niet uit, ik stond met een foto in de krant.” Later maakte hij zijn tv-debuut als dokter Rutger in het sensatie- beluste realityprogramma Zon, Zuipen, Zieken- huis. “Was heel leuk om te doen, al voelde ik me soms wel ongemakkelijk, maar ik was populair en dat voelde fijn.” Sindsdien is hij steeds vaker op de televisie


te zien, onder meer bij Koffietijd en RTL Live. Hij vlogt voor Libelle TV en schrijft columns en boeken. Maar niet langer omdat hij erkenning zoekt, zegt hij. “Ik doe dit omdat ik het leuk en, zeker bij dit boek, belangrijk vind. Ik hoop pest- slachtoffers herkenning, erkenning en oplossin- gen te bieden. Niet om het pesten te vergeten, dat kan niet, maar om zonder gevolgen verder te leven.” Zijn oplossingen reikt Verhoeff aan in de


vorm van een stappenplan. “Niet alle interven- ties zullen bij iedereen passen, maar beter een oplossing te veel dan te weinig.” Dit ‘behan- delpakket’ kan volgens hem het beste in een pestrevalidatiekliniek worden aangeboden. “Zo’n kliniek bestaat nog niet, maar ik zie het helemaal voor me. De professionals die er werken – ja, ook psychologen, EMDR- en andere therapeuten – zijn idealiter allemaal ervaringsdeskundigen. De behandelingen wor- den gecombineerd met dans, yoga, (vecht)sport; afhankelijk van wat bij iemand past. De pester en de omgeving van het pestslachtoffer worden bij de behandelingen betrokken en geleerde vaardigheden oefenen ze buiten de kliniek.” Sinds de verschijning van Laat je niet verpesten,


waarin hij dit plan kort uiteenzet, is Verhoeff al door allerlei mensen uit de zorg benaderd, waaronder zorgverzekeraars. “Zij zien natuur-


‘Als pestslachtoffer kun je geen kritiek verwerken. Ik dacht dat de chirurg die me begeleidde een hekel aan me had. Maar in het eindgesprek bleek hij heel aardig. Hij leerde me dat niet alle kritiek persoonlijk is’


lijk dat je door een goede aanpak van de gevol- gen van pesten op andere plekken heel veel zorgkosten kunt besparen.” Een pestrevalida- tiekliniek is overigens niet het enige waar het boek mogelijk toe leidt. “Misschien komt er een film”, verklapt Verhoeff. “Ik was te gast bij 5 Uur Live, toevallig tegelijk met een regisseur. Die heb ik gepolst en hij was erg enthousiast.” Dat hij zich zo assertief zou tonen, dat was tien jaar geleden ondenkbaar geweest.


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100