Reacties


Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te weigeren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of: brieven@artsenauto.nl


Dilemma In Arts en Auto 01 beschouwen ethicus Lieke van der Scheer en VvAA-jurist Annemarie Smilde een casus waarin de familie van een 90-jarige vrouw het niet eens is met de behandelend artsen over de interventies bij een herseninfarct.


De beide deskundigen komen tot de conclusie dat de behandelend artsen uiteindelijk, gemotiveerd, het laatste woord hebben maar dat het gewenst is in dit soort gevallen juist in het over- leg met de naasten tot een acceptabele oplossing te komen.


Waar in deze casus niet over gerept wordt, is ‘de kennelijk ongeremde behandeldrang’ van de behandelend specialisten die het noodzakelijk achten het hele ‘stroke protocol’ uit de kast te halen bij een 90-jarige vrouw met hart- falen en een herseninfarct met al aan- zienlijke uitvalsverschijnselen. Het kan toch niet zo zijn dat de behandelaars dit ‘een klip en klare’ indicatie vonden; als dan de familie duidelijk aangeeft dat er gerede twijfels bij hen en de betrokken vrouw (zie wilsverklaring) bestonden, had dat voor de behandelaars juist een extra reden kunnen zijn zich af te vra- gen of het volgen van het protocol hier wel gewenst was.


Kortom, deze casus versterkt het schrikbeeld van de monomane behan- delaar die zich onder het mom van ‘het uiterste doen voor zijn patiënt’ zijn echte verantwoordelijkheid als medicus niet neemt. M. Lopes Cardozo, chirurg n.p.


084 februari 2015 ArtsenAuto


Naschrift Lieke van der Scheer: M. Lopes Cordozo spreekt hier over een ‘ken- nelijk ongeremde behandeldrang’. Ik kan me daar heel goed iets bij voorstellen. In deze casus worden echter ook andere posities ingenomen. Met name de behandelend arts is een andere mening toegedaan. Beter zou het wellicht geweest zijn als mevrouw helemaal niet naar het ziekenhuis gebracht was. Maar goed, ze is nu eenmaal op de afdeling. In het geval dat een patiënt wilsonbekwaam is verklaard en bovendien ofwel niet-behan- delen in strijd is met goed hulpverlenerschap ofwel er sprake is van een hoogstpersoonlijke beslissing (dat laatste speelt in deze casus), heeft een arts juridische ruimte de familie te overrulen. Daarom heb ik in mijn commentaar gezocht naar een opening voor de familie om invloed uit te oefenen op de situatie. Die enige mogelijkheid ligt in het overleg met de arts. Ik wilde echter vooral de aandacht vestigen op een andere kwestie. De familie dacht zich te kunnen beroepen op de wilsverklaring van mevrouw en ging ervan uit dat het team wet- telijk verplicht is hieraan gehoor te geven. In de praktijk blijkt echter dat louter en alleen een wilsverklaring niet genoeg is. Altijd zal namelijk geïnterpreteerd moeten worden of er sprake is van een situatie zoals die in de wilsverklaring bedoeld is. Op het beslissende moment ben je dus altijd afhankelijk van de interpretatie van jouw tekst door anderen. Dat beseffen veel mensen niet. En tegen een overschatting van de kracht van een wilsver- klaring heb ik willen waarschuwen. Daarom is het zo belangrijk dat er met familie en (huis)arts wordt gepraat over de wilsverkla- ring en wat ermee bedoeld wordt. Lieke van der Scheer, filosoof/ethicus


Naschrift Annemarie Smilde: In de beschouwing heb ik mij beperkt tot twee vragen: in hoeverre dient de arts een nega- tieve wilsverklaring van de patiënt te volgen en kan de familie staking van de behandeling afdwingen. Uitgangspunt hierbij was dat de behandeling volgens het stroke protocol medisch geïndiceerd was. Maar in de praktijk is de vraag betreffende de medische indicatie minstens zo relevant. En natuurlijk brengt de verantwoordelijkheid van de behandelend arts met zich mee zorgvuldig af te wegen of hij het protocol moet volgen. Waarbij hij ook


de wilsverklaring en de aanvullende infor- matie van de familie moet betrekken. Annemarie Smilde, seniorspecialist Recht in gezondheidszorg bij VvAA


Zorgverzekeraar In het artikel ‘Op de bres voor de verzeke- raar’ (Arts en Auto 01) vertellen zorgprofes- sionals die hun carrière hebben voortgezet als medisch adviseur bij een zorgverzeke- raar, over hun werk.


In het artikel over zorgverzekeraars is onder anderen medisch adviseur Carlo Rozema van verzekeraar DSW aan het woord. Hij beklaagt zich erover dat de huisartsen zo ‘slecht georganiseerd’ zijn bij de onderhandelingen met verzeke- raars. In plaats van de ‘slachtofferrol’ aan te nemen zouden de huisartsen zich landelijk moeten organiseren met een zorgmakelaar. Het zou om te lachen zijn geweest als het niet zo schrijnend was. Heeft deze verzekeraar niet meegekre- gen dat huisartsen zich helemaal niet mogen organiseren, op straffe van een miljoenenboete van de NMa? Als DSW echt zo betrokken is als het zich voor- doet, dan zet het zich nu actief in voor de mogelijkheid voor huisartsen zich effectief te organiseren. Chris Olivers, echtgenoot van huisarts


Kwaliteitsregister Twee jaar geleden voerde de KNMvD het kwaliteitsregister Dierenartsen in. Dat verliep niet zonder slag of stoot. In Arts en Auto 01 antwoord op de vraag hoe het er inmiddels voorstaat met het register.


Hierbij wil ik graag mijn reactie geven op het artikel ‘Over kwaliteit gesproken’ betreffende het kwaliteitsregister voor dierenartsen. De heer Willink stelt dat het gewoon een nascholingsregister is waarin dierenartsen hun ervaring tonen en zich conformeren aan richtlijnen. En daar zit hem volgens mij het grote probleem. Het register is namelijk inder- daad niets meer dan een nascholingsre- gister. Ervaring laat zich daar niet tonen, evenmin als het naleven van richtlijnen.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100