Mijn huis
Wie Stoffelien Cool-Korporaal (63, gepensioneerd huisarts). Huis gemeen- telijk monument in Wemeldinge (gemeente Kapelle, ZL). Bouwjaar 2de helft 18de eeuw. Woont hier sinds 2005.
Zingen in de keuken
Bij het kopen van een huis speelt ‘gevoel’ vaak een belangrijke rol. Maar, vindt gepensioneerd huisarts Stoffelien Cool: “Je moet zo’n belangrijke stap in je leven natuurlijk ook rationéél benaderen.” En dus let ze – als ze in 2005 met een makelaar een oud huisje in Wemeldinge bezichtigt – in eerste instantie op zaken als de staat van het dak en de muren. Haar dochter, die mee is, heeft vooral oog voor de charmes van de in
fuchsia- en limoentinten geverfde binnenkant. “Na vijf minuten fluisterde ze al in mijn oor, dit ga je toch wel kopen hè?!”, glimlacht Stoffelien. “En zelf wist ik ook al snel, dít is het!” Gelukkig mankeert er niks aan het pandje. Bovendien blijkt er aan de
achterkant een bijna honderd meter diepe tuin te liggen. “Ik had nooit veel tijd gehad voor tuinieren, maar er wel vaak van gedroomd om ooit nog eens in Zeeland een huisje met een grote tuin te kopen.” Inmiddels woont Stoffelien alweer bijna negen jaar in haar ‘Ot en Sien-
huisje’, zoals ze het noemt. Het roze en groengeel heeft plaatsgemaakt voor een grijsblauwe tint. “Zo’n kleur zat hier kennelijk ooit ook op de balken, want die kwam tevoorschijn onder de oude verflagen.” Ze knikt dat de oase van rust die Wemeldinge ademt, inderdaad nogal
een overgang is na de hectiek van haar geboortestad Rotterdam, waar ze decennialang ‘op Zuid’ woonde en een solopraktijk had. “Maar ik heb Zeeuwse roots, ik heb me hier altijd al heel plezierig gevoeld.”
In de gang lieten perenboeren zich ooit scheren en knippen
In de knusse woonkamer met de grote boekenwand (“Ik heb met me- zelf afgesproken: als er een boek bijkomt, moet er ook één weg”) heeft Stoffelien diverse dierbare familiestukken een plekje gegeven, zoals een ingelijste kanten kap van haar Zeeuwse grootmoeder en een pentekening van haar vader. In de gang, waar volgens de overlevering perenboeren zich ooit lieten scheren en knippen, getuigt een weefgetouw van haar eigen kunstzinnigheid. Ze vertelt haar huisje elke zomer beschikbaar te stellen als expositieruimte tijdens Wemeldinges Kunst- en Natuurroute. “Dat is altijd reuzegezellig.” In haar favoriete vertrek in huis, de woonkeuken, verklapt ze dat dit de plek is waar ze, vanwege de gunstige akoestiek, vaak repeteert voor een andere hobby: zingen. “De meeste mensen doen dat in de badkamer, ik doe het ’t liefst hier!”
Ook meedoen met uw huis?Mail naar
oproep@artsenauto.nl
Benieuwd naar nog meer foto’s van dit huis?
artsenauto.nl/wonen
044 mei 2014 ArtsenAuto
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
