search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Interview


Gepensioneerd chirurg Rijk Luijendijk (67) opereert nog steeds. Dat doet hij voor Artsen zonder Grenzen in confl ict- gebieden. Inmiddels heeft hij er veertien missies opzitten. Afgelopen april kwam hij terug uit Papoea-Nieuw-Guinea. Hij vindt het altijd fi jn om thuis te komen, maar moét op den duur weer weg: “Ik zak steeds dieper weg in dat comfor- tabele matras, tot het me verstikt.”





De misère in Papoea-Nieuw-Guinea heeft niet dezelfde actualiteit en nieuwswaarde als bijvoorbeeld Syrië of Zuid-Soedan. Er is daar geen oorlog met grote aantallen slachtoffers. Maar in Papoea-Nieuw-Gui- nea zijn stammenstrijd en huiselijk ge- weld al jarenlang aan de orde van de dag. Met hun zelfgemaakte geweren richten de mannen daar een hoop ellende aan. Ik was er zes keer in vier jaar tijd en


heb inmiddels de nodige slachtoffers onder mijn handen gehad. Het gaat sinds vorig jaar iets beter – het alcoholgebruik is aan banden gelegd – maar we zien nog altijd te veel hak-, steek- en schotwonden. Ik moet nog steeds volop aan de bak en maak er lange dagen. Om die actie is het mij te doen, ik heb


geen zitvlees. Op 1 april 2007, op mijn 60ste, stopte ik als chirurg in Nederland, op 2 april zat ik te praten bij Artsen zon- der Grenzen en vlak daarna vertrok ik als chirurg naar Sri Lanka waar het confl ict met de Tamiltijgers de nodige slachtof- fers eiste. Ik had daarvoor al weleens als zorgpro-


fessional in het buitenland gewerkt. Direct na mijn studie in Groningen vertrok ik in 1974 als arts naar Suriname, waar ik drie jaar werkte als assistent chirurgie. Veel van wat ik daar heb geleerd, heb ik tijdens mijn verdere loopbaan kunnen gebruiken. Omdat het daar toen qua faciliteiten nogal basaal was, moest ik bogen op de kennis die ik tijdens mijn studie had opgedaan. Het daagde me uit en dat beviel me wel.


038 mei 2014 ArtsenAuto


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92