elkaar leren door naar elkaar te luisteren


weer overwegingen hebben, waar een beginnende professional nog geen oog voor heeft. Ze kunnen dus van elkaar leren door naar elkaar te luisteren en overeenstemming te bereiken. Dat brengt me op het tweede punt:


dat gesprek moet op basis van inhoude- lijke argumenten plaatsvinden en niet op basis van autoriteitsargumenten. Als columnist of als lezer kunnen wij niet beoordelen of er al dan niet meer behandelingen nodig zijn. In sommi- ge gevallen zal het duidelijk zijn, en vastgelegd in protocollen, wat door de beroepsgroep als de juiste behandeling wordt beschouwd. Veel vaker echter is


er (nog) geen evidence based best prac- tice. In dat geval zijn meerdere opties mogelijk. Als het goed is, bereiken ze overeenstemming. Zo niet, dan zal de fysiotherapeut toch haar eigen inhou- delijke afweging moeten maken. Maar de leidinggevende komt met


nog een argument: de verzekering staat toe voor deze aandoening meer behan- delingen te declareren. Dit is eerder een economische drijfveer dan een gezond- heidsoverweging. Op de korte termijn kan dat misschien iets opleveren voor de praktijk. Maar het is in strijd met het hedendaagse beleid om zo efficiënt mogelijk te werken: hoe bereik ik een


zo goed mogelijk resultaat met een zo beperkt mogelijk aantal behandelin- gen? Als deze zes extra behandelingen niet zouden leiden tot een dubbel zo goed resultaat, dan zal deze praktijk slechter scoren in vergelijking met andere praktijken wat betreft effectivi- teit. Een goede instructie van de patiënt hoe om te gaan met zijn klachten en zo nodig weer aan de bel te trekken, kan veel effectiever zijn.


Filosoof/ethicus Lieke van der Scheer is verbonden aan de Universiteit Twente. Zij schrijft deze beschouwing afwisselend met Arko Oderwald, medisch filosoof/ethicus.


Jurist patiënt te betrekken bij de besluitvorming


hankelijk van een eventueel lidmaat- schap van de beroepsorganisatie KNGF en onafhankelijk van een eventueel dienstverband. Keerzijde van deze per- soonlijke verantwoordelijkheid is dat de fysiotherapeut zich ook volgens het tuchtrecht van de Wet BIG persoonlijk moet kunnen verantwoorden voor zijn handelen of nalaten. Maar hoe verhoudt de verantwoor-


delijkheid van de fysiotherapeut in loondienst zich dan tot zijn verplich- tingen als werknemer? Veel arbeids- overeenkomsten met zorgprofessionals bevatten een Professioneel Statuut voor de regeling van de bijzondere positie van de werknemer met professionele au- tonomie. Zo ook de modelovereenkomst van de KNGF. Volgens het statuut moet


de fysiotherapeut zich bij de uitoefening van zijn werkzaamheden gedragen naar de aanwijzingen die door de werkgever worden gegeven, uiteraard met inacht- neming van de wet- en regelgeving, zoals de gedragsregels en de hiervoor genoemde modelregeling. Als de fysio- therapeut deze aanwijzingen als een ernstige belemmering van zijn profes- sionele handelen ervaart, dan moet hij zorgvuldig gebruikmaken van de in de praktijk bestaande overlegprocedures. Terug naar de casus. De fysiotherapeut


mag niet zonder overleg met de werkge- ver de behandeling van de patiënt stop- zetten (dus ook niet als de patiënt ermee instemt). Blijft de werkgever erbij dat de fysiotherapeut de behandeling moet voortzetten en kan zij hiervoor niet de


verantwoordelijkheid nemen, dan heeft zij geen andere keuze dan de behande- ling over te dragen. Dit is evident in het geval als het volgen van de instructies zou betekenen dat zij in strijd met de wet, gedragsregels, beroepsethiek, modelregeling handelt. Hiervan zou sprake kunnen zijn als louter financiële overwegingen ten grondslag liggen aan de instructie van de werkgever. Belangrijk is dat de werknemer ook


de patiënt betrekt bij de besluitvor- ming over al dan niet stoppen met de behandeling. Het gaat immers om haar persoonlijke verantwoordelijkheid ten opzichte van de patiënt.


Annemarie Smilde is seniorspecialist Recht in gezondheidszorg bij VvAA.


ArtsenAuto mei 2014


035


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92