Onvergetelijk
Tekst: Hans de Bruijn Beeld:Marcel Leuning
Bedje 1
Dat het bedrijven van geneeskunde, artsen niet alleen de kans geeft het verschil te maken voor patiënten in eigen land, bewijst het indrukwekkende verhaal van plastisch chirurg Hans de Bruijn. “Zonder reconstructie hebben patiëntjes die overleven geen sociaal leven en geen menswaardige toekomst.”
In 1996 ging het eerste plastisch reconstructieve team naar Sokoto, Noord-Nigeria, om kinderen met Noma te opereren. Noma is een afgrijselijke ziekte bij jonge kinderen waarbij door onder- voeding, meestal een infectie als malaria of mazelen én slechte mondhygiëne een infectie in de mond ontstaat, die veelal binnen 24 uur tot ernstige necrose van de wangregio leidt. Dit gaat met sepsis gepaard waardoor 90 procent van de gevallen fataal verloopt.
De natuur is mild en de Afrikaan is taai
Oproep Iedere medisch professional heeft wel een patiënt (gehad) die hij of zij nooit vergeet. Omdat de omstandigheden bijzonder waren, het behan- deltraject aangrijpend, of juist omdat zich iets grappigs voordeed in het contact. Wilt u ons uw verhaal laten vertellen, dan nodigen wij u uit contact op te nemen, 030 247 40 23; m.enzlin@
artsenauto.nl.
De patiëntjes die wel in leven blijven, ‘genezen’ in verloop van maanden door afstoting van necrose, secundaire wondgenezing en contrac- tuurvorming, met vaak extreme gelaats- en kaakdeformaties tot gevolg. Dat deze patiëntjes hierna geen normaal sociaal leven kunnen leiden, geen menswaardige toekomst hebben en verstopt worden gehouden, mag duidelijk zijn. Noma is overigens geen tropenziekte, maar een armoedeziekte die in Europa het laatst voorkwam in de concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Als een in tropenchirurgie ervaren recon-
structief team, kwamen wij vol goede moed en uitgebreide voorbereiding in Sokoto aan. Op dag één, bij bed 1, met daarin een 16-jarig meisje, zonk de moed ons evenwel in de schoenen. Het meisje had een dermate grote deformiteit, dat wij daar wanhopig en verbijsterd naar staarden. Wat een begin. Hoe dit, met de zeer beperkte
040 oktober 2013 ArtsenAuto
lokale middelen daar te reconstrueren? We zijn bedje 1 dus maar voorbijgelopen en hebben ons gericht op de andere 32 op dat moment al opge- nomen Nomapatiëntjes. Na bijna drie weken intensieve reconstructie-
ve operaties, waarbij de ratten door de primitie- ve operatiekamer liepen en de elektra meestal uitviel, zijn we toch nog maar eens gaan kijken bij bedje 1. ‘Durven we dit aan? Als we niets doen, heeft ze sowieso geen kans en toekomst’. En dus hebben we – inmiddels veel Noma-erva- ring rijker – ‘het project’ toch aangepakt. De in- grepen verliepen voorspoedig. Zoals ik vroeger op de tropencursus voor tropenartsen al leerde: de natuur is mild en de Afrikaan is taai. Op de laatste dag van ons verblijf bleken de kaakcor- recties adequaat te zijn en de verplaatste huid- lappen goed in te groeien. We namen afscheid van ons patiëntje en wensten haar geluk. Een jaar later kwamen wij in Sokoto terug.
Op een dag stond ze voor ons, in dezelfde jurk als vorig jaar. De enige die ze had. Ze vertelde ons over zes weken te gaan trouwen. Er zijn een heleboel patiëntjes die ik nooit zal vergeten en zij is er één van; Karima Balarabe, door ons kortweg genicknamed als ‘Bedje 1’.
In Sokoto zijn door 53 teams in vijftien jaar bijna 2000 Nomapatiëntjes geopereerd in het inmiddels opgerichte eerste en enige Nomaziekenhuis ter wereld. Door recente islamitisch-fundamentalistische aanval- len is het project gestopt.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
