informatie kunnen uitwisselen. Dat is natuurlijk voorhistorisch. Is het raar dat er fouten worden gemaakt als we doordrukformuliertjes moeten overschrijven? Met zulke slechte communicatie- middelen kun je geen goede zorg leveren.” Emma Bruns deinst er niet voor terug om haar


mening te geven, maar realiseert zich dat ze nog maar net komt kijken. “Misschien zijn er een hele- boel dingen die ik vertel die helemaal niet blijken te kunnen.” De komende jaren wil ze dan ook benutten om zo veel mogelijk ervaring op te doen. Zich inkopen in een maatschap zal ze niet snel


doen. Alle artsen in loondienst vindt ze logischer dan dat dokters ‘een eigen zorgbedrijfje hebben’. Sowieso lijkt haar generatie – noodgedwongen – minder waarde te hechten aan materiële zaken. “Mijn generatie is opgegroeid in een tijd waarin alles is omgevallen: van banken tot pensioenen en van bestuurders tot wielrenners. Hierdoor hebben wij niet de behoefte om ergens geld in te steken in de hoop dat het over 50 jaar nog iets waard is. Ik zal niet zo snel een huis, vakantie- huis of een auto kopen. Het zijn allemaal vormen van bezit die je ook kunt delen. Bezit staat voor de oudere generatie voor zekerheid, maar jongeren zien bezit vooral als ballast. Maar misschien ben ik daarin wel heel progressief. Ik heb ook een minor kwantummechanica gedaan en politico- logievakken gevolgd en heb gemerkt dat genees- kundestudenten in de regel wat traditioneler en conservatiever zijn dan studenten bij andere studies. De meesten zijn geen systeemdenkers, willen gewoon dokter zijn, vinden het lichaam interessant en lijkt het leuk om met mensen om te gaan. Als je je te veel afzet, zou dat je kansen in bijvoorbeeld de chirurgie kleiner maken, dus doet iedereen braaf mee. Als je naar een functie van chirurg solliciteert, is een vorm van volg- zaamheid wel gewenst.”


Sociale contact In de opleiding zou Bruns meer aandacht willen geven aan de rol van de verpleging. “Het zou goed zijn als alle geneeskundestudenten verplicht een week in een ziekenhuisbed moeten liggen. De toe- gevoegde waarde van verpleegkundigen wordt zó onderschat. Het sociale contact dat verpleegkun- digen met de patiënt maken, is erg belangrijk. De psychiatrie is mijn voorbeeld: daar worden tijdens de therapie ook het gezin en de partner betrokken, dat is fantastisch. Het gevaar van su- perspecialiseren is dat een arts wel naar je ogen kijkt, maar vergeet dat er nog iemand omheen zit. Terwijl, als je weet waar een patiënt vandaan komt, wie zijn familie is en wat zijn hobby’s zijn,


‘Geneeskundestudenten zijn in de regel wat traditioneler en conservatiever dan studenten bij andere studies’


je deze persoon zo veel beter kunt helpen.” Ze ziet een zorg voor zich waarin ruimte is


voor meer menselijkheid en zorg voor elkaar. Mijmerend denkt ze terug aan de lessen die ze leerde tijdens haar verre reizen. “In Bolivia woonde ik wekenlang met een medicijnman in de jungle en trok ik met twee muilezelmannen door het Andesgebergte. De mannen leerden mij de basale vaardigheden om te overleven, van vissen vangen tot vuur maken. Zij leven echt volgens de cradle to cradle-filosofie: als zij iets drinken, schenken zij letterlijk een deel terug aan Moeder Aarde. In alle handelingen komt de gedachte terug dat je onderdeel bent van de aarde en dat je dus altijd een stukje teruggeeft aan die aarde. Zeg maar de gedachte achter het rentmeesterschap. Die gedachte moeten we, ook in de zorg, dicht bij ons blijven dragen.”


< ArtsenAuto oktober 2013 015


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100