Interview
‘Het inzicht dat wij onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, beschouw ik als een vorm van wijsheid’
kent hij weliswaar het patroon dat nachtzweten en afvallen symptomen zijn van tbc en kanker, maar de vragen wat zweten fysiologisch eigenlijk precies is en waarom iemand dat ’s nachts doet, kan hij niet beantwoorden.”
Curriculum vitae Geboren 26 november 1986 in Antwerpen
1998-2004 gymnasium aan Vita et Pax College, Schoten (België) 2004-2012 geneeskunde aan Universiteit van Amsterdam 2009-2011 spreker op TEDxAmsterdam en TEDxMaastricht 2010-heden columnist NRC en NRC Next 2013-heden tropenarts in opleiding Gelre ziekenhuizen
Blogt op
http://brunsblogt.blogspot.nl/
Bezig met het schrijven van een roman.
014 oktober 2013 ArtsenAuto
Verwondering Basale kennis over het lichaam blijft daarom altijd de basis, stelt Bruns. Ze ziet kennis als een boom met steeds meer vertakkingen, waarbij het gevaar bestaat dat steeds minder duidelijk wordt dat alle vertakkingen tot dezelfde boom behoren. “In de nier zitten glomeruli, een soort vergieten die bloed filteren. De longen en de hersenen hebben eenzelfde mechanisme. Wie tijdens de opleiding enkel en alleen leert dat dit separate organen zijn, kan het lichaam – en dus ook de wereld – nooit als één geheel zien. Het heeft zó veel toegevoegde waarde als je iets goed bestudeert. Als je bij een galblaasoperatie precies weet wat de anatomische structuren zijn, dan is dat zo ontzettend mooi. De complexiteit van het menselijk lichaam, van de kleinste cel tot iets groots, vind ik fantastisch. Daar kan ik me echt over verwonderen.” Haar liefde voor geneeskunde vindt zijn
oorsprong in de interesse voor mensen en hun lichamen. Deze interesse houdt voor haar niet op bij de grens. Een deel van haar co-schappen deed ze in Bolivia. Daar verbaasde ze zich over de mentaliteit. “In Bolivia werken co’s zes dagen per week van zeven tot zeven. Als er tussendoor onderwijs werd gegeven, zat het zaaltje helemaal vol. In Nederland heerst meer de cultuur van ‘ik moet nog een uur’. Ik mis hier een bepaalde ge- engageerdheid: het volgen van een studie wordt soms als een consumptieproduct beschouwd.” Halverwege haar studie reisde Bruns naar
China om te ervaren hoe men daar het feno- meen gezondheid beleeft. “Dat was fascinerend. Ik zag grote verschillen met hoe wij hier onze gezondheid ervaren. Men beschouwt gezond- heidszorg als iets collectiefs, veel minder individualistisch dan wij. Als je in Nederland voorstelt om alleen nog gedroogde vruchten en
groenten in alle snoepautomaten te stoppen, dan staat iedereen direct op de achterste benen: ‘Ik mag toch zelf bepalen wat ik eet?’. Terwijl in andere culturen veel meer het besef leeft dat als jij te dik wordt de buurman een hogere zorgpre- mie moet betalen. Het inzicht dat wij onlosma- kelijk met elkaar verbonden zijn, beschouw ik als een vorm van wijsheid.” Een andere vorm van wijsheid is volgens
Bruns om zorgbehandelingen meer af te stem- men op de totale gezondheidswinst die voor een patiënt behaald kan worden. “Marktwerking is in principe een goed concept, omdat mensen nu eenmaal een onderlinge competitiedrang heb- ben. Maar wat niet goed is, is het einddoel van marktwerking, namelijk maximale productie draaien. Een cardioloog krijgt nu wél betaald als hij iemand dottert, maar níet als hij iemand laat stoppen met roken, terwijl de winst in het laatste geval vele malen groter is.” Volgens Bruns wordt ook te snel gekozen voor
het maken van een foto. “Marcel Levi, bestuurs- voorzitter bij het AMC en een van mijn grote voorbeelden, zei altijd: ‘Stel, je hebt 20 patiënten, dan kun je in 16 gevallen al een juiste diagnose stellen via anamnese, in twee gevallen heb je ook lichamelijk onderzoek nodig en in slechts twee gevallen moet je daarna nog aanvullend onder- zoek doen’. Maar doordat het systeem zo gericht is op productie, worden anamnese en lichamelijk onderzoek ingewisseld voor een foto of ecg. Door goed te kijken en te observeren kun je al zo veel wegstrepen wat je niet nodig hebt voor aanvul- lend onderzoek. Dees Brandjes, internist in het Slotervaartziekenhuis, zei ooit: ‘De thoraxfoto is als een soort sterrenhemel, hoe langer je ernaar kijkt, hoe meer je gaat zien’. Het feit dat we moeten omgaan met onzekerheid is voor artsen en patiënten niet te verkroppen. Het liefste wil- len we allemaal dat iets wel of niet waar is. Maar het is de taak van de arts om uit te leggen dat het doen van heel veel onderzoek iemand niet gezonder maakt.”
Communicatie Een ander aspect waar Bruns zich over verbaast, is de communicatie binnen het ziekenhuis. “Een paar honderd jaar terug was het grote probleem dat er geen riolering was, waardoor ziektes niet bestreden konden worden. Het probleem van nu is slechte communicatie. Stel je voor dat de ceo van Shell de werknemers vertelt dat elk kantoor met een ander softwaresysteem gaat werken, dat er geen mobiele telefoons maar piepers worden gebruikt en dat kantoren alleen per brief of fax
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
