Coronacrisis
11
De skills & drills van militairen, aangevuld met de nodige ervaringen uit missiegebieden, bleken in de eerste maand van de corona- crisis goud waard. Militairen vormden de broodnodige smeerolie in het zorgsysteem dat dreigde overbelast te raken.
Tekst Johan Kroes Fotografi e Jeroen Jumelet / ANP
Tweede luitenant Lin Brandwacht
In de hitte van de strijd moet iemand keuzes maken
Lin Brandwacht werkte nog maar enkele maanden als commandant van een chirurgisch team, toen ze de opdracht kreeg om te helpen bij het opzetten van een zorglocatie voor coronapatiënten in het Van der Valk- hotel in Urmond. ‘In feite was dit mijn eerste missie, want ik werk pas sinds november 2019 bij Defensie. Zaterdag 21 maart kreeg ik de opdracht om mij, samen met mijn plaatsvervanger, de volgende morgen te melden in Urmond. We wisten niet wat we moesten gaan doen en hadden evenmin veel tijd om iets voor te bereiden. Toen we
daar aankwamen, bleek dat onze meerwaarde vooral bestond uit het opzetten van een zorgsysteem in een niet-organieke zorglocatie. Bij de landmacht oefenen we vaak met het opzetten van hospitalen in bijvoor- beeld een oude school of hotel. Na een halve dag was het mij al duidelijk dat er een aantal sleutelfunctio- narissen ontbrak. Bijvoorbeeld een opname- en ontslagfunctionaris, een regieverpleegkundige en een apothe- kersassistent. Deze drie personen heb ik laten overkomen van het genees- kundig bataljon in Ermelo. Daarnaast heb ik ervoor gezorgd dat de hoogste medische functionaris de functie van clinical director kreeg. In de hitte van de strijd moet iemand keuzes maken, bijvoorbeeld om te beoordelen wie we wel en wie we niet konden opnemen. Deze clinical director vonden we in de persoon van een specialist ouderengeneeskunde van het Zuyderland-ziekenhuis en die deed het geweldig. Toen we weggingen, hebben we haar gezegd dat ze bij Defensie zou moeten komen werken. Ze vond het verschrikkelijk dat wij weer ver- trokken, maar wij waren er alleen voor
Lin Brandwacht (29)
FUNCTIE Commandant chirurgisch peloton
de opstartfase. Op dinsdag 31 maart zat onze opdracht erop. Er lagen toen zo’n dertig patiënten in het zorghotel. Toen we vertrokken, hebben we gezorgd voor een gedegen hand-over, take-over, zoals we dat bij Defensie gewend zijn. Ik ben supertrots op wat we die week hebben neergezet met onze civiele partners. Je merkt dat de militaire structuren en besluit- vormingsprocessen helpen om geen dingen te vergeten. Het kostte wel de nodige energie om de reguliere zorgmedewerkers in deze werkwijze mee te krijgen. Zij hadden de neiging om op één ding te focussen, maar juist in een crisissituatie moet je risi- coanalyses maken, voor een planning zorgen en de nodige checks inbouwen. Bij de landmacht zeggen we graag: Vertrouwen is goed, controle is beter.’
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
