Column Hila Melma


Verzoening (Re)conciliëren, de hand reiken en


vrede sluiten. Maar kunnen we ook écht vrede sluiten met dit vijandige kroonvirusdeeltje?


H


et deeltje dat de wereld op zijn kop heeft gezet, eenzaamheid heeft doen rijzen en studenten hun mooiste tijd van het leven heeft ontnomen. Bovendien is het de vraag of we überhaupt willen


verzoenen. Onze studententijd bestaat voornamelijk uit kijken naar een beeldscherm en is niet het ultieme paradijs wat ons ooit is verteld dat het zou zijn. Het vliegende kroonvirusdeeltje draagt zeker niet bij aan dat beeld, evenmin de hoge leningen en de studie- en prestatiedruk die dit utopische beeld doen afnemen.


Maar de grootste boosdoener is uitzichtloosheid, het niet kunnen plannen van onze toekomst. De onzekerheid over waar, wanneer en hoe we afstuderen. De maatregelen vinden alsmaar hun door- gang en het einde van de tunnel is nog niet in zicht.


Het voelt alsof onze struikelblokken, die van de studenten, door politiek Den Haag worden vergeten. De problematiek onder jon- geren neemt enkel toe. We hebben ons sociale leven en daarmee een groot deel van ons leven als studenten moeten inleveren en worden gedwongen te leven als kluizenaars.


Toch zie ik mijn glas halfvol. Ondanks het gevoel dat ik het afgelopen jaar stilstond, heb ik grote stappen gezet. Ik heb een andere kant van mezelf leren kennen en kunnen ontwikkelen. Ik zou mijzelf onder het genot van een haverlatte in een cafeetje met vrienden bepaalde existentiële vragen nooit gesteld hebben. Ik heb kwaliteiten ontwikkeld en ik heb beter leren anticiperen. Ik kan de toekomst niet plannen, maar ik kan wel ervoor kiezen om het leven op me af te laten komen en mijn uiterste best doen om mijn toekomst te verbloemen.


Ik kijk uit naar de zomer, het lekkere weer en ‘gewoon’ naar de faculteit kunnen gaan of een heel simpel een terrasje pakken; een echte fuif. Ik mag als student Tandheelkunde van geluk spre- ken dat ik toch nog een paar dagen in de week praktijkonderwijs mag volgen en mijn collegastudenten in reallife kan zien. Een klein gelukje met een grote invloed; het contact met mijn mede- studenten zorgt ervoor dat het nog wel voelt alsof ik studeer.


Ik schenk er nog een beetje hoop in en proost op onze dromen, diploma’s en een prachtige toekomst zonder het vliegende kroonvirusdeeltje; ik verzoen. Z


HILA MELMA IS BACHELOR 3 IN GRONINGEN


MAART/APRIL 2021 NT DENTZ 65


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80